Recensie | Ghost In The Machine (Raymond Doetjes)

In de jaren 90, met de opkomst van de pc, vond men het nodig om wat mooie films te maken over hoe computers je in de problemen kunnen brengen. Denk aan The Net, Brainscan (waarover we eerder deze recensie schreven) en zo ook de film Ghost In The Machine.

Titel: Ghost In The Machine
Regisseur: Rachel Talalay
Scenario: William Davies, William Osborne
Cast: Karen Allen, Chris Mulkey, Ted Marcoux, Wil Horneff, Jessica Walter
Speelduur: 95 minuten
Genre: Horror, Sci-Fi, Thriller
Release: 1993

Recensie Ghost In The Machine

Karl Hopkins (Ted Marcoux) is overdag een computer engineer bij een lokaal winkeltje en ’s nachts is hij de ‘adresboek moordenaar’. Karl, steelt een adresboek en vermoord iedereen in de volgorde zoals deze in het adresboek staan. Terry Munroe (Karen Allen) is een alleenstaande moeder die niets met computers heeft en een cadeautje voor haar neurotische baas koopt in de winkel waar Karl werkt. Ze koopt daar een stuk software die een adresboek kan digitaliseren. Na een demonstratie met haar eigen adresboek, vergeet ze haar adresboek in de winkel. Karl vindt het adresboek en op weg naar zijn eerste slachtoffer komt hij terecht in een bijna fataal ongeluk. Als hij in de MRI ligt en zijn hersenen gescand worden slaat de bliksem in. Zijn ‘geest’ zit gevangen in de computer van DATANET, die hij gebruikt om met de digitale kopie van Terry haar adresboek op een bizarre elektronische wijze voort te zetten. Terry gaat de strijd aan tegen dit digitale spook met haar zoontje Josh (Wil Horneff) en systeembeheer/hacker van Datanet, Bram Walker (Chris Mulkey).

Analyse

Ghost In The Machine speelt in op de digibeten onder ons. Wellicht had het plot 10 jaar eerder enger geweest, omdat men toen minder van computers wist dan in 1993. Zeker in de periode 79-83, toen de home computer bij een select groepje nerds het huis in kwam, had het een ‘enge aura’; een machine die kon denken! In 1993 was dit scenario toch echt al achterhaald. En dat je met de computer iemands identiteit kan wijzigen en in hele vervelende juridische problemen kan laten komen, zoals getoond in The Net (1995) is werkelijkheid. Maar dat je als overleden persoon in een computer voort kan bestaan en via het stroomnet mensen kan aanvallen is wel erg vergezocht.

Dus het plot van Ghost In The Machine is op zijn zachts gezegd zwak. Echter zijn de manieren waarop Terry haar bekenden aan hun einde komen ingenieus! De make up effecten bij het eerste slachtoffer zijn fantastisch! De special effects bij dat slachtoffer zijn zelfs vandaag de dag nog goed te noemen. De visual effects, waar overduidelijk mee is geëxperimenteerd, zijn uiteraard ernstig gedateerd. De visual effects bij T2 (1992) een jaar eerder waren al beter.

Ghost In The Machine

Karen Allen, is een geweldige actrice. Hoe zijn op een ingetogen manier in Raiders of the Lost Ark en Starman speelde was mooi en dat doet ze hier ook. Haar zoontje is ook enigszins overtuigend. Maar wees eerlijk, welke 13 jarige moet er hard aan werken om een 13 jarige stoere knul te spelen? De oppas van Josh en zijn vriendje speelt ook nog een degelijke 17 jarig Amerikaans dametje, maar voor de rest zijn de performances erg ondermaats.

Spanning is er eigenlijk niet omdat Terry en Josh initieel niet het doelwit zijn. Wanneer ze het doelwit van Karl worden, is het te knullig voor woorden! Karl wordt afgebeeld als een verzameling computer gegenereerde “Jelly Beans”, waar zijn beeltenis op is geprojecteerd! Dit geeft geen spanningselement. Zelfs in het laboratorium waar men toch een enorme spannende sequentie had kunnen maken, zoals Terminator in de fabriek, is het hier wederom lachwekkend.

Conclusie

Het plot en CG van Ghost In The Machine zijn achterhaald en dat ondermijnd het verhaal; wat misschien in 1993 een hoogstandje van CG is, ziet er nu gewoon knullig uit. De special effects daarentegen houden nog wel steeds stand anno 2013. De manier hoe mensen slachtoffer worden is nog steeds creatief en leuk om te zien. Echter is er geen moment van spanning of verassing. De film pionierde wel op gebied van CG en was wellicht vernieuwend. Maar het heeft de tand des tijds niet doorstaan.

Raymond Doetjes, Subliminal Artist Productions

★★☆☆☆

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

FacebookInstagramPinterestTwitter