De 10 meest gehate personages | Deel 1 (Sandro & Immy)
Wij houden van immorele personages. Het is fijn om Disney slechteriken te haten, zij vertegenwoordigen al het kwaad op aarde. We kunnen lachen om de verschrikkelijke hoteleigenaar Basil Fawlty, hoe meer tegenslagen deze nare man meemaakt hoe beter. En dan heb je antihelden als Frank Underwood: een machtige man die alle regels van ethiek breekt… maar dat doet hij zo vol overtuiging dat je gefascineerd door hem raakt. Helaas heb je ook personages die een gevoelige snaar bij ons raken om de verkeerde redenen. Als je hun gezicht op het scherm ziet houd je liever de vooruit-spoel-knop bij de hand. Als het publiek een fictief personage zo collectief haat, betekent dit dan dat hij slecht geschreven is? Bekijk hier het eerste deel van onze top 10 lijst van de meest gehate personages.
Lees ook het tweede deel van deze lijst
10. Amerikaanse Godzilla / Zilla | Godzilla (1998)
Het radioactieve zeemonster Godzilla is een van de grootste culturele iconen uit de Japanse filmindustrie. Roland Emmerichs Amerikaanse reboot uit 1998 werd daartegen ontvangen als een enorme teleurstelling. Naast het script en acteerwerk kwam ook het titelpersonage onder vuur te staan. In de originele film van 1954 is Godzilla een mythische kracht van de natuur die Tokio met de grond gelijk maakt en onkwetsbaar is voor militaire wapens. De jaren 90 Godzilla ziet eruit als een reuze waterleguaan, is bang voor het Amerikaanse leger, heeft niet de beroemde nucleaire adem en wordt verslagen door enkel een paar raketten. Toho, de originele eigenaar van Godzilla, was zo ontevreden met dit personage dat het de rechten overnam en zijn naam veranderde in “Zilla”. Roland Emmerich had immers de “God” uit “Godzilla” gehaald. In Godzilla: Final Wars neemt de Japanse Godzilla het op tegen zijn Amerikaanse tegenhanger, en natuurlijk is Zilla met slechts drie klappen dood.
9. Elmo | Sesame Street (1969 – )
‘Hé, hoe kun je nou een hekel hebben aan Elmo, het meest onschuldige pluizige monster in Sesamstraat?’ Zijn onschuld, in combinatie met zijn populariteit, is volgens sommige ouders juist de reden dat Sesamstraat in kwaliteit achteruit is gegaan.
Sinds 1969 leren kinderen over de hele wereld lezen en rekenen van Sesame Street. En belangrijker nog: ze leren lessen over sociale onderwerpen als samenwerken, tolerantie en vrijgevigheid. Het rode monstertje Baby Monster was oorspronkelijk maar een achtergrondfiguur. In 1984 nam poppenspeler Kevin Clash het personage over, en toen veranderde hij in Elmo: een hyperactief 3-jarig jongetje met een luidruchtige piepstem. Hij is door en door schattig. De meeste poppen in Sesamstraat hebben in tegenstelling een meer complexe persoonlijkheid. Zo is Oscar in de oppervlakte een knorrepot in een vuilnisemmer, maar in werkelijkheid heeft hij een groot hart. Big Bird (Pino) is een 6-jarige vogel, een leeftijd waarop kinderen waardevolle levenslessen leren. Elmo is nog op een leeftijd waarop kinderen verwende irrationele krengen zijn. Dit was geen probleem geweest als hij een achtergrondpersonage was gebleven. Maar tegenwoordig is hij zo populair dat Sesame Street een compleet blok heeft genaamd Elmo’s World. Daar bovenop worden ouders doodgegooid met Elmo merchandise. Op Youtube zijn meerdere video’s te vinden waarin Elmo poppen in brand worden gestoken. Een 3-jarig jongetje is GEEN rolmodel voor kinderen.
8. Connor | Angel (1999 – 2004)
Connor: een ‘wonderkind’ van twee vampiers met bijzondere krachten en een tragisch leven. Als baby werd hij ontvoerd en meegenomen naar een heldimensie, waar hij werd getraind om demonen te doden en opgezet werd tegen zijn vader Angel. Toen pa hem terug wist te brengen bleek zijn zoon een mopperende tiener te zijn geworden (aangezien de tijd anders verloopt in een heldimensie). Niet alleen maakte hij verkeerde keuze na verkeerde keuze, ook sliep hij uiteindelijk met Cordelia (liefdesinteresse van Angel en gedurende zijn babydagen een adoptiemoeder), wat gewoon te eng is om lang bij stil te staan.
Vanaf het eerste moment dat Connor in de serie verscheen was hij een emo-tiener met vaderproblemen, maar een echte slechterik was hij niet. Toch was hij degene die zijn vader vaak in elkaar sloeg. Best vreemd om dus continue je ‘held’ van de serie keer op keer neer te zien gaan, zonder een echte oplossing. Dat wekt geen sympathie op voor het personage dat slechts geweld opzoekt.
Er zijn dan ook meerdere threads op Reddit die alleen maar gaan over hoe ongelooflijk irritant het personage van Connor was, en of dit aan de acteur lag of aan het script. Acteur Vincent Kartheiser zei dat de lol er voor hem na vier afleveringen al af was: hij leek iedere aflevering dezelfde scène te spelen die eindigde in mokkend weglopen. Ook kwam hij met andere ideeën, maar die werden in de wind geslagen. Zijn personage was simpelweg in een hoek geschreven, aldus Kartheiser. Hij vond het moeilijk om de dialogen van schrijver Joss Whedon op te voeren. De show begreep hij simpelweg niet, en zijn acteerprestaties hebben daaronder geleden. Wat een frisse wind had moeten zijn in het vierde seizoen, ging totaal de verkeerde kant op.
Toch is er met de jaren meer begrip voor Connor gekomen. Als je tegenwoordig naar de conversaties kijkt, lijkt iedereen het meer in perspectief te kunnen plaatsen. Connor’s jeugd was absoluut geen pretje, maar hij kreeg ook geen ruimte om te groeien en zijn trauma’s te verwerken. Dit maakt het wellicht iets draaglijker om tijdens een rewatch naar hem te kijken, al blijft deze tiener het meest irritante personage uit de serie Angel.
7. Mary Jane Watson | Spider-Man trilogie (2002 – 2007)
Er is een reden dat Mary Jane Spider-Mans meest prominente vriendin en uiteindelijk ook echtgenote is geworden. Ze is een zeer populair personage onder lezers van de Marvel comics. Veel mensen kennen haar echter voornamelijk van Sam Riami’s Spider-Man trilogie. En hoewel deze films veel die hard fans hebben heb ik nog niemand ontmoet die Mary Jane, gespeeld door Kirsten Dunst, kan verdedigen. De films gebruiken haar als een soort pratende MacGuffin die Spider-Man voortdurend uit de klauwen van zijn vijanden moet redden; maar liefst zes keer in drie films!
Oké, vriendinnetjes van superhelden hebben het altijd moeilijk. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het dapper is om een relatie met Spidey aan te gaan gezien het hoge risicofactor. Maar Mary Jane had zich nog kunnen onderscheiden van een typische ‘damsel in distress’ als het een leuk personage was geweest om naar te kijken. In werkelijkheid is ze een emotioneel manipulatief mens die haar vriend Peter Parker keer op keer verlaat voor een andere vent. Geen wonder dat Peter in een emo-fase belandt in de derde film!
6. Tauriel en Alfrid Lickspittle | The Hobbit trilogie (2012 – 2014)
Peter Jacksons The Hobbit is een behoorlijk polariserende filmreeks, in tegenstelling tot de razend populaire The Lord of The Rings. Ook al hebben veel van onze redactieleden enorm van The Hobbit genoten moeten wij zeggen dat Jackson de plank behoorlijk missloeg met Tauriel en Alfrid. Ze voelen namelijk aan als slecht geschreven kopieën van personages uit de LOTR films.
Tauriel is een vrouwelijke elf in een mannenwereld die aan hoort te tonen dat liefde tussen een elf en een sterveling mogelijk is, net als Arwen dus. Haar totale obsessie met een knappe kerel maakt haar minder geloofwaardig als heldin.
Alfrid is een secundaire slechterik, een verrader en een lafaard. Maar waar de misdaden van zijn LOTR tegenhanger Grima Wormtongue consequenties hebben zijn de malle fratsen van Alfrid vooral humoristisch bedoeld. Hij is amper een gevaar voor de hoofdpersonages, dus is het irriteren van de kijker zijn enige doel in het verhaal.
Wij denken dat mensen vooral een hekel aan dit stelletje hebben omdat ze tijd wegnemen van de personages die er werkelijk toe doen. Verschillende fan edits van The Hobbit hebben zoveel mogelijk scènes van Alfrid en Tauriel kunnen verwijderen. En dat toont aan dat ze van weinig toegevoegde waarde waren voor het verhaal.
Honourable mention: Ariel | The Little Mermaid (1989)
Disney prinsessen moeten ook met de tijd meegaan. Beeldschone rijkeluismeisjes die zich steeds weer laten redden door een prins passen niet in onze moderne perceptie van feministische rolmodellen. Van alle prinsessen uit klassieke Disneyfilms lijkt de kleine zeemeermin Ariel de meeste kritiek te verduren. Dertig jaar geleden prezen filmcritici dit personage nog omdat ze veel actiever was dan andere Disneyprinsessen: zij is zelfstandig, breekt de regels van haar koninkrijk en gaat op zoek naar haar eigen prins. Deze kwaliteiten zijn juist de reden dat veel kijkers haar tegenwoordig een slecht personage vinden. Ariel is een 16-jarige die haar leven weggooit om te trouwen met de eerste de beste knappe jongen die ze ontmoet. Ik zou eigenlijk dit hele lijstje wel kunnen vullen met prinsessen en egoïstische tienermeisjes. Maar blijf lezen: je komt straks wel een vampierprinses tegen die Ariel op Jeanne d’Arc doet lijken.
Is er een fictief personage dat jij haat? Lees binnenkort het tweede deel van deze lijst voor de top 5 meest gehate figuren.
Sandro Algra en Immy Verdonschot
Lees ook het tweede deel van deze lijst
Bronnen
- Blog: Why do people hate MJ so much?
- Blog: How Elmo Ruined Sesame Street
- Wikipedia: Zilla (TriStar Godzilla)
- Reddit: Onderwerp: Connor
GESCHREVEN DOOR
