Blog | HalloWhedon 6 (Immy Verdonschot)

Net als afgelopen jaar was ik het laatste weekend van oktober in Londen te vinden. Niet voor de stad, maar voor een event, namelijk HalloWhedon – Editie 6. Dit is hét event voor alle fans van Joss Whedon, waar dan ook acteurs te gast zijn. Iedere bezoeker kan niet alleen met hen op de foto en een handtekening krijgen, maar ook een praatje maken. Kortom: Het is het weekend waar ik ieder jaar weer naar uitkijk.

HalloWhedon

Bijgestelde verwachtingen

Nu wist ik al dat vorig jaar moeilijk te overtreffen zou zijn: Niet alleen mocht ik deelnemen aan een writing workshop van niemand minder dan Brad Bell (Husbands) en Jane Espenson (Buffy, Firefly, Dollhouse, Gilmore Girls, Game of Thrones, Once Upon a Time…etc), ook mocht ik het podium op voor de Whedonquiz. En ons team won! Daarnaast hadden we niet het normale aantal van vier tot zes gasten, maar een volle club van zeven man, waar onder andere Alexis Denisof bij hoorde (Angel, Dollhouse, How I Met Your Mother). De reden dat ik mijn verwachtingen dit jaar al had bijgesteld was mede omdat er pas heel laat gasten bekend werden gemaakt. De grootste reden was echter dat om deze reden veel van mijn opgebouwde club vrienden het zich niet konden veroorloven. Ik denk dat ongeveer de helft van de groep er niet bij kon zijn, wat een enorm gemis is. Zeker omdat ik veel van hen maar een keer in het jaar zie. Een derde reden was dat de highlight van het weekend, namelijk de gast Danny Strong (acteur in Buffy en scenarist van Game Change, The Butler en ook de twee delen van Mockingjay), op donderdagavond was afgezegd… Een gast waar ik een jaar naar uitgekeken had.

HalloWhedon

TGIF!

Zodra het weekend echter dichterbij kwam zet je dit opzij en ga je je erop verheugen. Op iedereen die er wel bij is en die ik eindelijk na een jaar weer kon zien en omhelzen. Op vrijdagochtend vertrok ik al vroeg om zo op tijd mogelijk aan te komen op Heathrow. Daar kon ik ook nog eens eerder mijn kamer in dan de geplande inchecktijd, wat heerlijk relaxed was. Ik liep nog geen half uur door het hotel en daar zag ik al de vaste club aan de bar hangen. Omhelzingen volgden en een hoop bijkletsen. Beetje bij beetje werd de groep groter en toen we zo goed als compleet waren gingen we in een Pub verderop samen eten. The Pheasant is echt de con-pub wat mij betreft. Ieder jaar weer kun je er redelijk goedkoop heerlijke maaltijden krijgen, waar tevens vegetarische keuze is. Na de maaltijd gingen we ons klaar maken voor de avond, want na de openingsceremonie volgde voor de Gold-card-holders (ja, daar was ik er weer een van) meteen de wijnreceptie. Hier kregen we de kans om iedere gast – Clare Kramer (Buffy, Bring It On), Troy Blendell (Buffy, The Island), Andy Umberger (Buffy, Angel, Firefly, Deja Vu) en Mark Metcalf (Buffy, Angel, Animal House) – persoonlijk konden spreken. Zodra de receptie voorbij was ging het themafeest ‘Toy Story, any toy, any story’ van start. Ik ging me dus snel omkleden en genoot daarna met vrienden van een heerlijk dansfeest en veel geklets aan tafel.

 

HalloWhedon

Picture time

Al te laat heb ik het niet gemaakt de vrijdagavond, omdat ik wist dat de fotoshoots vanaf half tien op het programma stonden. Gezien ik graag afwisseling heb in mijn foto’s, is het altijd weer een uitdaging om leuke poses te bedenken. Wat mij betreft is het ook dit jaar weer aardig gelukt: Zo sta ik ‘bedelend’ op de foto met Troy – die in de serie een ‘minion’ speelt – en heb ik Mark (die The Master speelde en Buffy in seizoen een vermoorde door haar te bijten) zo ver gekregen om te doen alsof hij me bijt. Maar de dag zit altijd ontzettend vol. De handtekeningen, die je tussendoor kon halen, heb ik daarom maar even gelaten voor wat het is, en daardoor was het alsnog een rustige ochtend. ’s Middags volgde de talks waar we de gasten konden uithoren over alles wat we wilden weten. Niet alleen konden we ook nog genieten van het live commentaar van Mark op de aflevering waarin hij Buffy vermoordde, ook was er weer een auction om het dag-gedeelte mee af te sluiten. En voor het eerst heb ik hier ook een mooie foto met twee handtekeningen aan de haak kunnen slaan.

Om het gemist van Danny Strong te compenseren en de Gold-card-holders tegemoet te komen, kregen wij als verrassing nog een tweede wijnreceptie op deze zaterdagavond. Hoewel deze wat korter duurde dan op vrijdagavond, konden we dus onder het genot van alcohol of fris nogmaals wat quality time met de gasten krijgen en onze gesprekken voortzetten. Net als de voorgaande avond gingen we ons daarna weer snel omkleden om op tijd te zijn voor het feest. Vanaf vrijdag werd deze avond namelijk al de hele tijd bejubeld omdat de crew van het event een grote verrassing voor ons had. Gezien op zaterdagavond altijd het Halloweenfeest is, gingen er al geruchten dat ze de Thriller-dans zouden doen. Maar niets was minder waar. Ze hadden namelijk in de danszaal een waar Haunted House gemaakt! Angstaanjagend was het misschien niet, maar leuk was het zeker wel.

HalloWhedon

Zondag, rustdag?

Aangezien ik nog geen van mijn handtekeningen had gehaald, was mijn zondagochtend ingevuld met het langslopen van alle tafels van de gasten. Als kleinigheidje had ik voor alle gasten ook chocolade pepernoten meegenomen, die ze maar al te graag in ontvangst namen. Het grappige was dat op veel tafels ook al chocolade letters te vinden waren: Nederlanders zijn allemaal hetzelfde, hihi. Zodra ik en mijn vrienden alle handtekeningen hadden gekregen, gingen we gezamenlijk lunchen. Daarna kon het middagprogramma weer beginnen, waar iedereen weer vragen kon stellen aan de gasten. Ook stond er vandaag een verrassing op het programma: Zo konden we namelijk een andere aflevering kijken met live commentaar van niemand minder dan Clare en Troy. Hoewel de aflevering misschien niet zo goed gekozen was (een hele zware aflevering, waar meer drama dan humor in zat), wisten Clare en Troy hier en daar wat leuke verhalen te vertellen. Het grappige was echter dat ze voor het merendeel van de aflevering meegezogen werden in alle drama, waardoor ze vergaten commentaar te geven.

Het enige wat daarna nog volgde was een gezamenlijke talk met alle gasten van het weekend, waar de meest algemene vragen werden gesteld zodat iedereen een antwoord kon geven. Daarmee werd tevens het weekend afgesloten, al werd er voor volgend jaar al wel een nieuwe gast bekend gemaakt: Miracle Laurie (Dollhouse). Gezien de afgelopen vier jaar op het laatste moment de eerst bekend gemaakte gast iedere keer heeft afgezegd (Sean Maher, Sean Maher, Amy Acker en nu Danny), werd hier helaas niet zo enthousiast op gereageerd. Mijn ticket voor volgend jaar heb ik daarom nog niet meteen gekocht. Maar wie weet dat als er meer gasten bekend zijn, ik toch weer aanwezig zal zijn voor HalloWhedon 7. Ook dit jaar hoorde ik in ieder geval tot de ‘survivors’ die op het onofficiële feest tot het laatste moment gebleven zijn.

Afscheid nemen

Net als ieder jaar is het afscheid nemen het moeilijkste. De reden dat ik altijd tot het laatste moment op het zondagfeest blijf hangen, is om de maandag zo lang mogelijk uit te stellen. Een voor een moesten we al afscheid nemen van sommige op de zondagavond, maar op maandag is het twee keer zo erg. Vele knuffels worden gegeven en hier en daar een traantje weggepinkt. Voor mij werd het dit jaar nog iets verzacht doordat ik samen met mede congoer (conventieganger) Sven naar hetzelfde terminal ging. Zijn vlucht ging echter ongeveer een uurtje eerder, waardoor ik toch nog wat gezelschap had voor ik zelf het toestel instapte. Wanneer je dan weer thuiskomt – last hebbend van de post-con-blues – is het verzachtend om je facebookpagina af te gaan en alle getagde foto’s van weer een Glory-ous en Master-ful weekend voorbij te zien komen.

Xoxo,

Immy.



VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

FacebookInstagramPinterestTwitter