Blog | Oscars 2019, een ceremonie zonder host (Immy Verdonschot)

Afgelopen nacht vond de 91ste Oscar-uitreiking plaats in het Dolby Theatre in Hollywood. Van een echte grote winnaar – iemand die er met alle prijzen vandoor gaat – is niet echt sprake. Grote verliezers misschien juist wel: waar The Favourite maar liefst tien nominaties had gekregen en A Star is Born negen, wisten ze beide er maar één te verzilveren. Het beeldje voor Beste Film ging naar Green Book (vijf nominaties, waarvan drie gewonnen), maar Bohemian Rhapsody ging er met de meeste prijzen vandoor: tevens vijf nominaties en mocht maar liefst vier Oscarbeeldjes mee naar huis nemen. Wat zijn de grootste opmerkelijke momenten en highlights van deze ceremonie zonder presentator?

Geen host

Voor het eerst sinds 1989 werden de Academy Awards uitgereikt zonder host. Sowieso duurde het lang voor eindelijk een eerste gastheer naar buiten kwam voor de ceremonie: in december werd Kevin Hart genoemd. Er kwam echter zoveel kritiek over hem naar buiten – omtrent oude homofobische grappen – dat Hart zich terugtrok. Sindsdien waren er geruchten dat anderen de taak op zich zouden nemen, maar niets bleek minder waar. Dit jaar werd er dus volledig gerekend op de talenten van de prijspresentatoren om de show aan elkaar te breien. Hierdoor ging de hele ceremonie een stuk vlotter en waren ze ongeveer een half uur tot een uur eerder klaar dan voorgaande jaren. Niet alleen lag er veel meer focus op alle prijzen, maar ook ging de uitreiking minder over politiek. Dat gezegd hebbende werd de eerste prijs gepresenteerd door niemand minder dan Maya Rudolph, Tina Fey en Amy Poehler: die hadden van mij met alle plezier de hele show mogen presenteren.

Sidenote: Sinds Kevin Hart was aangekondigd werd er al volop verwezen naar de openingsmonoloog van Chris Rock uit 2016. Het jaar dat er veel kritiek was op een ‘te witte show’ (ook wel bekend als #OscarsSoWhite) waarop Rock reageerde: “People are like ‘Chris, you should boycott, Chris you should quit. I thought about quitting, I thought about it real hard, but I realized they’re going to have the Oscars anyway. They’re not going to cancel the Oscars because I quit. And the last thing I need is to loose another job to Kevin Hart.’” In zekere zin zou Hart dus dit jaar ‘de baan’ van Rock kunnen hebben ‘afgepakt’, maar tegelijkertijd is bewezen dat ook zonder host het feestje prima door kan gaan. Overigens was dit niet het enige waar controverse over was: zo was de Academy van plan om sommige prijzen uit te reiken tijdens de reclames om tijd te besparen. Iets waar al snel van afgezien moest worden, vanwege veel kritiek.

De hoogtepunten

Beste opkomst gaat naar Keegan-Michael Key die aan een paraplu de zaal in kwam vliegen om het lied ‘Where the Lost Things Go’ uit Mary Poppins Returns te presenteren, welke gezongen werd door Bette Midler. Maar het beste optreden wat dat betreft gaat toch echt naar Bradley Cooper en Lady Gaga die hun lied ‘Shallow’ zongen: je kan niet anders dan kippenvel krijgen van dat nummer en als ik eerlijk ben maakten de andere genomineerden dan ook geen schijn van kans.

Het meest hilarische moment (en ook mijn favoriet) van de avond was sowieso Melissa McCarthy en Brian Tyree Henry die geweldige kostuums dragen om Best Costume Design uit te reiken. Woorden kunnen niet beschrijven hoe hilarisch dit moment was. Zij winnen sowieso in de categorie ‘beste outfits van de avond’.

De beste speeches

Als je inmiddels een paar jaar de Oscars kijkt (en wellicht ook de Globes, de BAFTA’s etc) dan ben je wel wat speeches gewend. Het wordt altijd emotioneel, sommigen proberen grappig te doen, terwijl anderen hun moment aangrijpen om aan politiek of maatschappelijke bewustwording te doen. Op willekeurige volgorde zijn dit enkele van mijn favoriete beste speeches.

Olivia Colman: zij neemt haar Oscar in ontvangst voor Lead Actress (The Favourite). Het is overduidelijk dat ze stomverbaasd is en het niet helemaal heeft voorbereid. Wat volgt is een prachtige, emotioneel, ontroerende maar ook grappige speech. Je kan niet anders dan van haar gaan houden.

Spike Lee (BlacKkKlansman): Niet alleen werd deze prijs uitgereikt door niemand minder dan Nick Fury (Samuel L. Jackson) en Captain Marvel (Brie Larson), maar niets is heerlijker dan het enthousiasme van Jackson te zien die letterlijk besprongen wordt door Lee. Een bijzondere prijs, omdat het ook al de vijfde keer is dat Lee genomineerd is, maar de eerste keer dat hij daadwerkelijk wint. Spike Lee staat bij zijn speech stil bij Black History Month, slavernij en racisme om zo nog even aandacht te vragen voor de verkiezingen die eraan komen. Daarbij roept hij op om de morele keuze te maken, liefde te kiezen boven haat en bovenal de juiste keuze te maken. Hij krijgt dan ook een staande ovatie.

Rayka Zehtabchi en Melissa Berton krijgen de Oscar voor Beste Documentaire (short subject) voor hun film PERIOD. END OF SENTENCE. Hun speech is niets dan girlpower en sluit perfect aan bij hun onderwerp. Quotes als ‘Ik kan niet geloven dat een film over menstruatie een Oscar heeft gewonnen’, ‘vechten voor menstruele gelijkheid’ en “A period should end a sentence, not a girl’s education” zorgen ervoor dat deze dames de meest opmerkelijke speech geven.

Een slechte speech wil je eigenlijk niet noemen, maar wat wellicht van tevoren leuk bedacht was, pakt tenenkrommend uit: Greg Cannom, Kate Biscoe en Patricia Dehaney (VICE) hadden van te voren afgesproken om de beurt een zin van hun speech voor te lezen. Dat werd een regelrecht zooitje.

‘We are the champions’

Als er van een grote winnaar gesproken kan worden, dan is het Bohemian Rhapsody. De beeldjes die zij mee naar huis mochten nemen waren voor Sound Editing, Sound Mixing, Best Editing en Best Actor. Wat in alle bedankspeeches – iets waar deze ceremonie wat meer tijd voor was – overduidelijk werd weggelaten was de regisseur: Bryan Singer. De maker van Apt Pupil, de X-Men-films en Superman Returns is behoorlijk in opspraak geraakt. Singer wordt namelijk beschuldigd van verkrachting, aanranding en ongepast contact met een minderjarige. Iets wat Singer allemaal ontkent. Dit neemt niet weg dat zonder hem Bohemian Rhapsody niet de film zou zijn geweest die nu al deze prijzen weet te slepen. Het weglaten in het dankwoord is daarom deels te begrijpen, maar het blijft opmerkelijk.

Een bijzonder dankwoord kwam van Rami Malek, de acteur die Freddy Mercury speelt. Hij bedankte zijn overleden vader en uiteraard Queen, dat hij deel mocht uitmaken van hun nalatenschap. Tevens stond hij stil bij het feit dat ze een film hebben gemaakt over een homoseksuele immigrant die zijn leven leidde als zichzelf, zonder excuses. Waar echter kritiek over is gekomen is het feit dat er volledig voorbij wordt gegaan aan het thema aids, waar nog steeds een taboe op ligt. Zeker bij een film als deze was dit het uitgerekende moment om daarbij stil te staan. Daarna ging het ook even mis voor Malek: toen de ceremonie achter de rug was, viel de Oscarwinnaar van het podium. Hij was vooral verbaasd en er kwamen eerstehulpverleners om hem te behandelen. Gelukkig leek alles prima te zijn toen hij later weer in de persruimte verscheen.

Opmerkelijke momenten

Een show van een paar uur is onmogelijk in een paar regels samen te vatten. Hierbij nog enkele opmerkelijke momenten van de avond: Glenn Close is al zeven keer genomineerd, maar heeft er nog steeds geen gewonnen. Alfonso Cuarón is de eerste regisseur die als cameraman van zijn eigen film, Roma, de Oscar voor Beste Cinematografie in ontvangst mag nemen. Niet alleen dat, maar de Netflix-productie verzilvert maar liefst drie van de tien nominaties. De beste animatiefilm ging een keer niet naar Disney of Pixar, maar Sony Pictures Entertainment mocht het beeldje in ontvangst nemen voor Spider-Man: Into the Spider-Verse. Verder wil ik nog een nostalgisch moment benoemen, namelijk de terugkeer van Wayne’s World. Samen presenteerden zij de film Bohemian Rhapsody, geheel in stijl.

Xoxo,

Immy