Blog | Wes Craven, horror maestro (Immy Verdonschot)

Afgelopen zondag kwam regisseur Wes Craven op 76-jarige leeftijd te overlijden als gevolg van hersenkanker. Voor wie hem niet kent: Hij is de man achter vele verschillende griezelfilms. Van A Nightmare on Elm Street, met een nog hele jonge Johnny Depp, uit 1984 tot aan Red Eye in 2005 en de vierde Scream uit 2011. Craven wist wat eng was en nog beter, hij wist hoe hij dit goed kon combineren met humor. Het is dan ook niet vreemd dat veel van zijn werk de laatste jaren in remakes terug te zien is. Maar voor deze blog, sta ik stil bij zijn originele klassiekers.

Nachtmerries met Johnny D.

Wie heeft er niet gehoord van The Last House on the Left, A Nightmare on Elm Street of The Hills Have Eyes? Juist ja, de afgelopen jaren zijn hier jonge versies van verschenen. Maar deze originele films komen al uit 1972 en 1977. Een decennia voor Craven de nachtmerries van menig tiener uit liet uitkomen in het originele A Nightmare on Elm Street. Helaas moet ik bekennen dat ik van deze drie alleen de laatste heb gezien. En dat was eigenlijk omdat mijn zusje helemaal weg was van Johnny D. Laten we echter eerlijk zijn: terwijl het toen niet eens echt mijn favoriete genre was, kun je in de trailer nog steeds zien waarom deze film zo vermakelijk is.

Het uitschreeuwen van het lachen

Het werk van Craven waar ik nog steeds het meest enthousiast over ben is Scream. En dan bedoel ik ook gewoon de hele reeks, van één tot en met vier. Al was het alleen al van de geweldige lading acteurs die Craven hierin wist te stoppen. Niet alleen heb je een jonge Neve Campbell die in alle vier de delen de ster van de film is, maar het is ook waar Courtney Cox en David Arquette elkaar hebben ontmoet. Daarnaast komen actrices als Drew Barrymore en Rose McGowan voorbij. In de films die daarop volgden, wist Craven dit iedere keer weer vol te houden. Kijk bijvoorbeeld naar de opening van Scream 4, waar je in de eerste vijf minuten al wordt overrompeld door de hoeveelheid bekende namen – al was het voor sommigen voordat ze echt bekend werden.

Craven wist precies hoe hij het publiek lekker kon houden: Vooral met veel voorkennis van het horrorgenre en alle kritiek daarop. Zo kon je volop genieten van het personage van Randy, de filmgeek, die alle plotlijnen uit zijn hoofd kent. Om daar vervolgens een hele nieuwe draai aan te geven of het juist gigantisch uit te melken. Het is horrorhumor en zelfspot ten top. Zeggen dat je nooit moet komen met ‘I’ll be right back, because you won’t be back,’ waarna dit natuurlijk meteen gezegd wordt om hem te pesten. Of hoe er een conciërge, genaamd ‘Fred’, de outfit draagt van Krueger. Ik hoef de trailer slechts te zien en geniet alweer. Het is de juiste mate van goed geschreven personages, spanning en (on)gepaste humor, die ervoor zorgt dat je deze om de zoveel jaar toch weer eens wil zien.

Schreeuwen naar MTV

Wes Craven schreef en regisseerde niet alleen, maar produceerde ook. Het afgelopen jaar is hij bezig geweest met het omzetten van een succesvol concept naar een seriereeks voor MTV. Dit was niets minder dan Scream. Helaas moet ik bekennen dat deze niet tot een van de pareltjes zal horen van Craven’s werk. Het mist zijn schrijfkunsten… Desalniettemin heeft de serie zo zijn pluspunten, echter is het meeste simpelweg cliché met vlakke personages en te weinig van Craven’s goede humor. Iedereen die de filmreeks Scream pas ontdekt door middel van deze serie, raad ik dan ook ten strengste aan om eens een filmmarathon te houden.

Scream

Craven’s cameo’s

Als laatste wil ik stilstaan bij een van mijn leukste herinneringen aan Wes Craven zelf. Dat zijn namelijk zijn cameo’s, waarmee je een beetje een beeld van hem kan krijgen. Ik denk dan ook dat onder andere hieruit blijkt hoe erg hij genoot van het werk dat hij deed. Herinner je je nog de knipoog naar Krueger waar ik het over had? Deze ‘Fred’ werd namelijk door niemand minder dan Craven zelf gespeeld. En zo speelde hij in iedere Scream–film een klein rolletje, al was zijn scene in het vierde deel uit de film geknipt. Maar de rol waar ik nog het meest van kan genieten is van zijn optreden in de serie Castle, waar hij nog even haarfijn uitlegt waarom hij zo goed is in zijn werk.

Wes Craven is een man van groot talent. Een man die je met goede horror echt kon vermaken en die je steeds wist te verrassen met alle zelfspot die hij regelrecht in je gezicht drukte. Dankzij hem kan je nooit meer de vraag horen of beantwoorden ‘What’s your favorite scary movie?’ zonder aan hem te denken. Of de stem horen en het masker zien, zonder aan Scream te denken. Het werk van Craven is iconisch en zette de toon voor een hoop andere makers. Heb je zelf zin om zijn werk een keer in de bios te aanschouwen? Dan kan ik je aanraden om in november op vrijdag de 13de naar Cinema Egzotik in EYE, Amsterdam, te gaan. Want voor deze griezeleditie wordt A Nightmare on Elm Street namelijk nog een keer op het grote doek vertoond. Don’t fall asleep! 😉

Xoxo,

Immy.

Wes Craven Wes Craven Wes Craven