Toen ik een collega vertelde dat ik een uitnodiging had gekregen voor een festival rondom Aziatische films stelde hij de vraag: “Wat moet ik me daarbij voorstellen, Kung Fu films?”. Voor de gemiddelde Nederlandse filmganger zal de kennis over Aziatische films meestal niet verder reiken dan Hong Kong cinema, of de nieuwe Studio Ghibli film die om de zoveel jaar hier wordt vertoond. Ik moet toegeven dat mijn eigen kennis grotendeels tot Japan gelimiteerd is. In Eindhoven vond van vrijdag 12 tot zondag 14 oktober een speciale editie plaats van CinemAsia, met deze keer de focus op Taiwan. Sinds zijn oprichting in 2003 is Stichting CinemAsia uitgegroeid tot een populaire organisator van filmevenementen, met als doel het tegengaan van etnische stereotypering en het geven van een stem aan de Aziatische groeperingen in Nederland. Het is een evenement om te bezoeken als je een andere kant van Aziatische cultuur wilt zien, of als je op zoek bent naar eens wat anders dan Crazy Rich Asians.
Het festival CinemAsia werd 15 jaar geleden door Doris Yeung opgericht, met in gedachten het promoten van Aziatische films. De films die er sindsdien draaien geven een stem aan Aziatische migranten en Nederlanders van Aziatisch afkomst. Het programma is daarom ook opgemaakt uit films met cultureel relevante thema’s, zoals LGBTH-verhalen in Aziatische gemeenschappen. Inmiddels is het programma uitgegroeid tot een mix tussen art-house films, kwaliteit blockbusters en ook documentaires. Verder kun je op het festival terecht voor culturele activiteiten, zoals eten en beeldende kunst.
VR Experience
Normaal gesproken is het festival gevestigd in de Amsterdamse filmtheaters Kriterion en Rialto. CinemAsia on Tour – Taiwan Focus vond plaats in bioscoop Natlab, Eindhoven. Ik werd daar op zaterdagmiddag ontvangen. Mijn bezoek begon bij de VR Experience. Voor mij was het amper de derde keer dat ik een VR film zag.
The Train Hamasen 
Als toeschouwer sta je tussen een menigte op een trein te wachten. Steeds wordt je weer naar een ander omgeving van het station getransporteerd, waar je rustig de tijd krijgt om rond te kijken. Een leuk detail van de film is dat als je een personage links van je gezichtsveld hoort praten je enkel je hoofd hoeft te keren om de ondertitelingen te lezen. The Train Hamasen toont immers een wereld zonder oorlog, cultuur en taalbarrières….. Regisseur Kuan Yuan Lay geeft ons eigenlijk meer een surrealistische sfeerimpressie van een reis dan een verhaal. Voor zo’n korte film is de productie wel indrukwekkend. Mocht ik ooit zelf een reis naar naar Taiwan maken dan hoop ik toch in zo’n levendige trein te kunnen reizen.
Beoordeling: ★★★☆☆
Your Spritual Temple Sucks
Een ‘spiritueel tempel’ is een wereld buiten onze fysieke realiteit. Het is de omgeving die jij als persoon moet onderhouden; het bepaalt namelijk de kwaliteit van jouw leven en lot. In het traditionele ritueel wordt een persoon geblinddoekt, zodat een Taoïstische monnik hem door zijn tempel kan begeleiden. Filmmaker John Hsu neemt dit concept heel letterlijk. De blinddoek wordt vervangen voor een VR bril, en een dikke Pikachu helpt je met het ordenen van jouw tempel (wat eruit ziet als een slordige studentenflat). Your Spiritual Temple Sucks is een zeer creatieve en grappige VR film. Als John Hsu hier ooit een compleet interactief spel van zou maken zou ik het wel willen spelen.
Beoordeling: ★★★★☆
Het Filmprogramma
On Happiness Road
Het festival opende met de Nederlandse première van On Happiness Road. Bijzonder aan deze films is dat het momenteel in de Oscar race zit voor de nominatie van Beste Animatiefilm. Jammer genoeg kon ik niet aanwezig zijn bij de opening. On Happiness Road vertelt het semi-autobiografische verhaal van de Taiwanese filmmaakster Sung Hsin-yins, die na jaren in de VS te hebben gewoond terugkeerde naar haar geboortestad om haar familie te zien.
Op 22 januari 2019 worden de nominaties van de 91ste jaarlijkse Academy Awards bekend gemaakt, en de Oscar ceremonie zal op 24 februari plaatsvinden.
2923
Volgens verhalen is er een markt in de Taiwanese gevangenissen ontstaan. Veroordeelde delinquenten kunnen betalen voor bezoek, en voor velen is dat de enige manier om in contact te komen met mooie vrouwen. Student Xiaoxun poseert elke avond als de vriendin van verschillende gevangenen. Met haar mooie kop verdient dat makkelijker dan het werk als serveerster. Maar ondanks haar vrijheid voelt ze zich soms net zo verloren als haar eigen klanten. Je vraagt je soms af of het type werk van de hoofdpersoon daadwerkelijk een vorm van rehabilitatie is voor de gevangenen, of dat het om een industrie gaat dat slechts een stap verwijderd is van prostitutie. Deze korte film is een effectieve analyse van eenzaamheid, een gevoel dat mensen kan overkomen zowel in een gevangeniscel als in de grote stad.
Beoordeling: ★★★½☆
Omotenashi
Hoe leg je een concept als Japanse gastvrijheid uit aan buitenlanders als veel Japanners al moeite hebben met het verwoorden daarvan? Een jonge Taiwanese zakenman wordt door zijn vader naar Kyoto gestuurd met de opdracht om een traditionele herberg te renoveren. Als onderdeel van het project moet hij een cursus Omotenashi volgen. Gastvrijheid betekent alles voor de Japanse cultuur. Het gaat daarom ook verder dan goede service en het gebruik van een aantal formele woorden.
Een van de eerste dingen die mij opviel was het prachtige camerawerk. Een groot deel van de film speelt zich af rondom een herberg aan het water. Regisseur Jay Chern weet het gebouw steeds weer op de mooiste manieren in beeld te brengen. Volgens hem was er ook bewust nagedacht over het constante gebruik van sfeershots om scenes wat extra ademruimte te geven. In een film waar meer dan drie talen worden gesproken is het immers makkelijk om in de war te raken. Liefhebbers van klassiek Japanse cinema zullen de stijl van deze Japans-Taiwanese co-productie vergelijken met het werk van Yasujiro Ozu. Het is daarom ook heel passend dat de actrice uit Ozu’s films Kyoko Kagawa een bijrolletje speelt.
Omotenashi is een zeer indrukwekkende karakterfilm voor een jonge filmmaker. Ik hoop meer werk van Chern te kunnen zien in de toekomst.
Beoordeling: ★★★★☆
Lees hier het complete interview met Jay Chern bij CinemAsia.
Volgend evenement?
Met een breed aanbod aan films en workshops was CinemAsia on Tour zeker een evenement dat ik aan zou raden voor filmliefhebbers. Ik zou zeggen: houd de website in de gaten om aankomende evenementen te kunnen volgen. Het is een festival waar je buitenlands talent kunt ontdekken dat in Nederland nog maar al te weinig aandacht krijgt.
Sandro Algra
Bekijk hieronder meer foto’s van het evenement.
GESCHREVEN DOOR
