Cineweek | Mijn innerlijke Rupert Pupkin

Als je onze Facebook-pagina volgt dan heb je misschien gezien dat ik vorige week met Sandro Algra naar Kino Rotterdam ben geweest om een voorstelling te kijken van The King of Comedy. Dit is een wat minder bekende film van Martin Scorsese die een inspiratiebron blijkt te zijn voor de onlangs verschenen Joker film. Reden genoeg om mijn Cineweek dit keer aan deze ervaring te wijden.

Bij veel films die ik goed (of in ieder geval interessant) vind ben ik ook nieuwsgierig naar de dingen waar de makers hun inspiratie uit gehaald hebben. Dit kunnen andere films zijn, maar natuurlijk ook boeken, comics of zelfs een videogame. Zo blijkt de spraakmakende Joker met name geïnspireerd te zijn door twee films van Martin Scorsese, namelijk Taxi Driver en The King of Comedy. Deze laatste heb ik dus een week geleden voor het eerst gezien en ik was best onder de indruk.

In de film staat een personage genaamd Rupert Pupkin centraal. Ik wilde in eerste instantie zeggen dat hij iemand is ”die dolgraag stand-up comedian wil worden”, maar dat zou niet helemaal kloppen. Hij lijkt namelijk geen stand-up comedian te willen WORDEN, maar er direct eentje ZIJN. Dit probeert hij voor elkaar te krijgen door zijn idool Jerry Langford zover te krijgen om hem in zijn show te laten optreden.

Gedurende de film blijkt dat hij er alles voor over heeft om dit voor elkaar te krijgen. Niet alleen probeert Rupert zich herhaaldelijk binnen te praten bij het kantoor waar Jerry werkt (inclusief eindeloze discussies met het personeel), hij stapt ook ongevraagd het vakantiehuisje van zijn idool binnen. Dit allemaal omdat meneer vindt recht te hebben op Jerry´s hulp en erkenning. Als het woord ”entitlement” een gezicht zou hebben, dan zou die van Rupert Pupkin zeker passend zijn.

Ze zeggen weleens dat het hoofdpersonage van een film altijd een bepaalde sympathie moet opwekken, zelfs als deze hele slechte dingen doet. In The King Of Comedy volgde ik echter een personage dat compleet onuitstaanbaar is. Bovendien kon ik mezelf er absoluut niet in herkennen…of toch wel?

In The King of Comedy zag ik aan de ene kant een personage dat mijn tenen als het ware deed krommen. Ik bedoel: we snappen hopelijk allemaal wel dat de manier waarop Rupert handelt compleet belachelijk is. Meneer vind zichzelf namelijk een genie en is ervan overtuigd dat de rest van de wereld er ook zo over moet denken. Dit terwijl hij eigenlijk in de kelder van zijn moeder woont en zo´n beetje heel zijn leven bij elkaar fantaseert.

Toch denk ik dat we allemaal wel een beetje een Rupert Pupkin in onszelf verscholen hebben zitten. Want hoeveel mensen dromen er wel niet van om geliefd te zijn in het wereldje waar hun passie ligt? En zouden we niet het liefst direct van alle roem en status kunnen genieten, zonder er eerst jarenlang voor te hoeven werken? We zien op een gegeven moment een fantasie van Rupert waarin zijn oude schooldirecteur hem excuses aanbiedt voor het feit dat hij Rupert in zijn jonge jaren zoveel zou hebben tegengewerkt. Ik gok dat er ook in jouw leven mensen zijn geweest die je het moeilijk hebben gemaakt en waaraan je maar al te graag wilt bewijzen dat je wél wat waard bent. Met name dat laatste is voor mij erg herkenbaar.

Het verschil met Rupert is echter dat ik zelf wel enkele terughoudendheid voel als ik bijvoorbeeld voor E-hoek een bekende persoonlijkheid mag interviewen. Ik weet dat Sandro ooit het idee kreeg om actrice en model Stefanie Joosten te vragen om een stem voor onze Dragon Ball parodie te laten inspreken (dit omdat zij ook fan is van die franchise). Ondanks dat we dit beide een geweldig idee vonden vroegen we onszelf wel af of dat misschien niet teveel gevraagd was. Dit zou namelijk gaan om een vrijblijvende gunst zijn na afloop van het interview dat we met haar hadden. Het feit dat wij daarin wél schaamte kennen onderscheidt ons van Rupert.

Ik vond The King of Comedy vanwege de humor en het acteerwerk al een leuke film, maar nadat ik achteraf over dit soort dingen ging nadenken kan ik hem eigenlijk alleen nog maar meer waarderen. Vandaar dat ik de film aan iedere filmliefhebber kan aanbevelen!

Martijn Pijnenburg

Benieuwd naar Martijns eerste indruk van de film? Bekijk hier zijn reactie op The King of Comedy en Joker.