Cineweek | Een hopeloze bromanticus

Liefdesrelaties. Het blijft een veelbesproken thema, ook in films. Niet alleen in romantische komedies, maar ook in andere genres komt het maar al te vaak terug. Ikzelf heb er echter weinig mee. Sterker nog, ik vind het in de meeste gevallen juist storend of irritant. Dit heeft meerdere redenen. Allereerst vind ik het vaak erg plichtmatig aanvoelen. Iedere film lijkt perse een romantische relatie te moeten bevatten en de manier waarop de makers dat uitwerken is meestal ook nog eens erg suf, geforceerd en doordrenkt van de mierzoete clichés en ongeloofwaardigheid.

Daarbij zal het meespelen dat ik niet zo in liefde geloof. Althans, niet in de zin van één relatie waarbij je altijd samen met iemand blijft. Daarentegen heb ik altijd wat meer met vriendschap gehad. Gelukkig zie je ook dat vaak in films terug. Kijk maar naar een aantal van mijn favoriete films en series. Allereerst Dragon Ball Z, waarin vriendschap een herhaaldelijk thema was. Het ging in principe namelijk ook om een groepje vrienden die samen het kwaad bestreden. Wat resulteerde in een aantal memorabele momenten. Zo had je de slechterik Piccolo die een vriendschap ontwikkelde met Gohan en vanuit daar ook een band met enkele andere strijders kreeg. En natuurlijk Goku, waarbij het verliezen van zijn beste vriend tot zoveel woede leidde dat hij in een zogeheten Super Saiyan wist te transformeren.

In Prison Break draaide het daarentegen vooral om de band tussen twee broers, maar ook hier was sprake van enkele vriendschappen. Bijvoorbeeld die tussen Michael en Sucre. In eerste instantie betrok Michael de sympathieke overvaller bij de ontsnapping omdat het nou eenmaal zijn celgenoot was (en deze anders wellicht zijn plannen had ontdekt), maar later leek er ook een soort vriendschap te ontstaan. De schrijvers lieten de twee daarom – nadat ze ontsnapt waren en ieder een eigen kant opgingen – nog een aantal keer samenkomen.

Ook in de keiharde wereld van Game of Thrones bleek er ruimte voor vriendschap. In veel gevallen was het misschien niet helemaal duidelijk of het nou een vriendschap was of meer een samenwerking, maar dat maakte het juist interessant. Het beste voorbeeld hiervan was natuurlijk Tyrion en Bronn. Al is Arya en The Hound ook een goed voorbeeld. Het mooiste vond ik echter nog het moment in Battle of The Bastards waarop Jon eindelijk achter de persoon die zijn familie zoveel leed heeft bezorgd aan kon gaan en Tormund en Wun Wun uit solidariteit met hem mee rennen.

De hopeloze bromanticus

Andere films waarin vriendschappen een grote rol hebben zijn natuurlijk The Lord of The Rings en in zeker mate ook Harry Potter. Deze tweede reeks is overigens een van de weinige films waarbij ik de romantische relaties wel als een toevoegde waarde zag. Waarschijnlijk omdat het daar niet vanaf moment één duidelijk werd wie de love-interest was. Dit natuurlijk in tegenstelling tot een gigantisch aantal andere films waarbij dat wel zo is.

Net als bij liefdesrelaties wordt het in films natuurlijk flink geromantiseerd. Waar vriendschap in een film voor eeuwig kan zijn, laten mensen elkaar in het echt soms nog in de steek omdat ergens anders het bier goedkoper is. Ook lijkt het erop dat een goede vriend in het echt net aan wat andere eisen moet voldoen. In films zijn zaken als loyaliteit en elkaar helpen erg belangrijk, maar in de echte wereld lijkt het echter meer te draaien om status en ”of je bij de groep past”. Welbespraakte Popie jopie figuren hebben daarom vaak ook meer vrienden dan oprechte maar eigenzinnige mensen.

Gelukkig heb je nog de films waarin je kunt vluchten. Waar singles met een bak ijs wegzwijmelen bij The Notebook, ben ik een echte hopeloze bromanticus. Ondanks dat deze Cineweek niet inspeelde op een recent nieuwtje wil ik het toch afsluiten met iets actueels. Toy Story 4 draait namelijk sinds deze week in de bioscoop en die franchise draait natuurlijk ook voor een zeer groot deel om vriendschap. Vandaar dat ik jullie hierbij wil wijzen op een goede cover deel van het iconische nummer ‘You’ve Got A Friend in Me’ uit de eerste film.

CineMartijn