Op maandag 28 september vond in Amsterdam een speciale persdag plaats van de film Phantom Boy. Aanwezigen waren de regisseurs Jean-Loup Felicioli en Alain Gagnol. Martijn Pijnenburg en Sandro Algra waren er om de aanwezigen te interviewen. Kijk hieronder onze aflevering van Filmhoek On The Scene. Lees ook Martijns recensie.
Titel: Phantom Boy
Regisseur: Alain Gagnol en Jean-Loup Felicioli
Scenario: Alain Gagnol
Cast: Vivienne van den Assem, Frank Lammers, Ernst Daniel Smid, Louis Talpe, Kristel Verbeke en Geert van Rampelberg
Genre: animatie
Speelduur: 84 minuten
Release: Vanaf 14 oktober in de bioscoop
Verhaal Phantom Boy
De elfjarige Leo heeft een ernstige ziekte waarvoor hij in het ziekenhuis wordt behandeld. Hij mist zijn ouders en jongere zusje, maar vindt troost in zijn superkracht. Leo is namelijk in staat om buiten zijn lichaam te treden. Dan ontmoet hij Alex, een eigenwijze politieagent die door zijn baas wordt ontslagen. Alex ligt ook in het ziekenhuis, nadat hij gewond is geraakt bij een confrontatie met een bende die de stad plat wil liggen door middel van een computervirus. Ondanks dat Alex voorlopig niet zelfstandig kan lopen, is hij niet bereid om de strijd met boeven op te geven. Samen met Leo bedenkt hij een plan om de stad te redden
Complete interview
Regisseurs: Alain Gagnol & Jean-Loup Felicioli
Interviewer: Sandro Algra
Cameraman: Martijn Pijnenburg
Vertaling: Een tolk was aanwezig om de antwoorden van Frans naar Nederlands te vertalen. Alice Middag hielp later voor een meer gedetailleerde vertaling
Sandro: Waar begon het idee achter deze film?
Gagnol: Het idee was om zowel een politiefilm te maken als een ‘film fantastique’. Het idee was eerst om een ‘fantasy’ detective te maken die in feite die twee genres combineert, enerzijds een actiefilm en anderzijds een fantasiefilm (film fantastique).
Sandro: Hebben jullie ooit gedroomd van het bezitten van Leo’s krachten?
Gagnol: Ja, elke avond droom ik daarvan. Dat is dus de strekte van cinema, je kunt al je dromen waarmaken?
Sandro: Ook al geven jullie niet direct aan wat voor ziekte Leo heeft, we kunnen het wel min of meer raden. Ikzelf had het idee dat hij aan leukemie leed. Heeft een van jullie ervaringen gehad met dat soort ziektes?
Gagnol: Nee, wat ik belangrijk vond is een personage dat tegelijkertijd heel sterk is dankzij zijn krachten en erg zwak als gevolg van zijn ziekte. En verder hadden we het idee van zo’n personage dat bijvoorbeeld kanker heeft en waarvan zijn haar uitvalt door behandelingen. Dat schept grafisch een heel sterk personage, omdat hij een kaal hoofd heeft. Zijn petje geeft meteen een heel herkenbaar silhouet.
Sandro: Het jongetje is duidelijk de ster van de film, maar waarom hebben jullie ervoor gekozen om een detective-motief erin te verwerken?
Gagnol: Omdat we als echte liefhebbers erg van detectives en detectivefilms houden is dat ons universum, en je zit dan ook meteen middenin de spanning en het mysterie. En het was erg belangrijk voor ons dat, ook al is de hoofpersoon ziek, dat niet het belangrijkste is van de film. Het is erg belangrijk voor het personage, maar wat echt telt is dat je vooral denkt aan alles wat hij wel kan doen: aan alle obstakels, en aan wat er gaat gebeuren.
Sandro: En waarom New York?
Felicioli: Dat van New York was eigenlijk een idee van onze producer, misschien dat hij dacht dat het op commerciële vlak interessanter zou zijn. Maar ook omdat het personage toch een superheld is, en New York de bakermat van de superhelden is, is dat goed ‘afgekeken’. En op grafisch niveau is het heel interessant om hem te zien vliegen tussen de gebouwen waar je al die verticale lijnen ziet, en die heb je veel meer in New York dan in Parijs.
Sandro: Over superhelden gesproken: welke artiesten en films waren voor jullie grote invloeden toen jullie jong waren?
Gagnol: Omdat ik wat ouder ben, voor mij was de echte inspiratie de Marvel schrijvers die de comics maakten in de jaren 60 en 70.
Sandro: Het is geen conventionele animatiefilm, in ieder geval niet vergeleken met kinderfilms van vandaag de dag. Wat voor soort publiek hadden jullie in gedachten?
Felicioli: We wilden een familiepubliek, dat de film interessant is voor zowel kinderen als ouders.
Sandro: Wat denken jullie van moderne animatiefilms vergeleken met die van jullie zelf?
Gagnol: Je ziet grote verschillen, en dat vind ik goed. Bij Amerikaanse animatiefilms heb je dingen die heel goed zijn afgewerkt, heel goed geschreven. In Frankrijk zie ik heel veel verschillen op grafisch gebied. Ik vind het goed dat er zulke grote verschillen zijn.
Sandro: Jullie vorige film [Une vie de Chat] deed het commercieel heel goed en kreeg zelfs een Oscarnominatie. Heeft dit jullie werk beïnvloed?
Gagnol: Nee dat heeft niet echt invloed gehad. Wij waren al begonnen aan Phantom Boy voordat de vorige film uitkwam. De productie van een animatiefilm duurt zo lang dat je op dat moment geconcentreerd bent op waar je mee bezig bent.
Sandro: De kleine hond is een terugkerend personage in jullie werk. Krijgt hij een comeback in toekomstige projecten?
Felicioli: We hebben net een korte film gemaakt waarin hij eigenlijk de held is. Wat de toekomst betreft: waarschijnlijk wel.
Gagnol: Ja, het is mogelijk. We vinden hem heel leuk om te animeren met zijn overdreven bewegingen.
Sandro: Jullie genieten blijkbaar van schoenen naar hem te gooien. Hebben jullie iets tegen honden?
Gagnol: Nee, dat is juist wat leuk is aan animatie. Datgene wat het goed maakt is dat het een levenloze hond is, dus in feite is hij onverwoestbaar, en dat is dus wat er grappig aan is. Op het niveau van het geluid is er bijvoorbeeld een geluidseffect van een plastic stukje speelgoed dat een jankend geluid maakt om maar aan te geven dat er absoluut geen geweld is, net een beetje als in cartoons.
Sandro: Jullie geloven dat kinderen er op dezelfde manier naar kijken, ze zien het niet als dierenmishandeling?
Felicioli: (lacht) Ik geloof het niet, de film is al getoond aan kinderen en zij moesten er erg om lachen. Dus ik denk het niet, ik hoop het niet eigenlijk.
Gagnol: Ja, en je ziet hem niet leiden in de film. Hij komt onmiddellijk terug en begint weer te springen. Dat is echt dat beeld van plastic speelgoed. Ik vind eigenlijk dat hij de echte slechterik is in Phantom Boy, dat hij slechter is dan zijn baas.
Sandro: Hij neemt wel wraak op zijn baasje ja. Welke projecten hebben jullie ingepland voor de nabije toekomst?
Felicioli: We hebben één project waar we nu mee bezig zijn en dat heet Tulipe (tulp). Het gaat over een meisje dat monsters ziet. Het is film fantastique zonder elementen van een politiefilm.
Sandro: Kun je ons vertellen waarom mensen deze film moeten zien?
Gagnol: Dat is een hele moeilijke vraag om te beantwoorden. Ik kan zeggen dat wij ons best hebben gedaan, dat wij het beste verhaal mogelijk hebben geschreven met personages waarvan we denken dat ze menselijk zijn. Ik hoop dat mensen het gaan zien.
Filmhoek.nl On The Scene wordt geproduceerd door YOUNG GUNS MEDIA.
GESCHREVEN DOOR
