Recensie | First Man (Immy Verdonschot)

In 2005 schreef James R. Hansen First Man: The Life of Neil A. Armstrong, de eerste officiële biografie van legende Neil Armstrong. Om dit verhaal naar het grote scherm te vertalen, werken – in navolging van het succes van hun met zes Oscars bekroonde hitmusical La La Land – regisseur Damien Chazelle en acteur Ryan Gosling opnieuw samen en is het script onder handen genomen door Oscarwinnaar Josh Singer (Spotlight). Chazelle staat na Whiplash en La La Land bekend om zijn unieke manier van verhalen vertellen, die veelal gaan om wat het kost om je droom te bereiken. Ook met First Man stelt hij niet teleur. Lees hier de recensie van de film First Man door Immy Verdonschot.

Titel: First Man
Regisseur: Damien Chazelle
Scenario: Josh Singer
Cast: Ryan Gosling, Claire Foy, Kyle Chandler, Jason Clarke, Corey Stoll, Patrick Fugit, Christopher Abbott, Ciarán Hinds, Olivia Hamilton, Pablo Schreiber, Shea Whigham, Lukas Haas, Ethan Embry
Speelduur: 141 minuten
Genre: Drama
Release: Vanaf 18 oktober 2018 in de bioscoop

Recensie First Man

First Man vertelt het boeiende verhaal van de NASA-missie die als doel had mannen naar de maan te sturen. Daarbij ligt de nadruk op astronaut Neil Armstrong en de periode van 1961 tot en met 1969. Deze indringende persoonlijke vertelling laat zien wat Armstrong en heel Amerika er wel en niet voor over hadden om één van de gevaarlijkste expedities in de geschiedenis een succes te laten worden.

First Man Immy Verdonschot

Klassiekers

Je kan geen film maken over de reis naar de maan zonder gebruik te maken van de klassiekers. Zoals de legendarische speech van John F. Kennedy “Not because they are easy, but because they are hard” en de quotes van Neil Armstrong zelf zoals onder andere “One small step for man, one giant leap for mankind.” Deze zitten er dan natuurlijk ook in. Daarnaast is gewerkt met archiefmateriaal, zodat je een goed beeld krijgt van hoe deze onderneming leefde onder de Amerikanen. Niet alleen vanuit de astronauten en hun families, maar zeker ook vanuit het landelijke publiek en de protesten die het opleverde. Deels zorgt het als toevoeging voor een breder perspectief, maar lang niet alle beelden zijn even prettig om naar te kijken. Op een gegeven moment is dit zo pixel-achtig, zeker op een IMAX-scherm, dat het gewoon pijn doet aan je ogen. En dat is niet het enige waar je mogelijk last van hebt.

Desoriënterend en claustrofobisch

Regisseur Damien Chazelle zorgt ervoor dat je vanaf de eerste seconde in de belevingswereld van Armstrong zit. Met een hoop kabaal en een schuddende camera bevindt je je daadwerkelijk in de cockpit. Dichterbij lijk je niet te kunnen komen. Iedere keer dat zo’n vlucht plaatsvindt, gebeurt dit op eenzelfde manier. Wees dus voorbereid dat de film deels desoriënterend kan zijn. Wel maakt Chazelle op deze manier zijn tagline waar: ‘Experience the impossible journey tot he Moon.’ Iets wat overigens niet alleen geldt voor de beleving van de ruimtereis, maar zeker ook voor de emotionele reis van Armstrong, de andere astronauten en diens vrouwen.

Het leven van een astronaut

Voor de reis naar de maan was veel nodig en het heeft dan ook veel gekost. Niet alleen in centen, maar juist in mensenkracht, -macht en -levens. De film begint bij Armstrong, nog voor hij deelnam aan de missie naar de maan. Na het verlies van zijn dochter meldt hij zich aan voor het programma en stort zich op zijn werk. Ryan Gosling speelt dit op formidabele wijze: zijn Armstrong houdt vrijwel iedereen op afstand en laat weinig emotie zien. Ook Claire Foy, die de rol van Janet Armstrong, weet met weinig dialoog heel veel te zeggen. Beiden spelen zo subtiel, maar ontzettend sterk, dat het in iedere situatie de spanning voelbaar maakt. Want laten we eerlijk zijn, de relatie tussen een astronaut en diens man/vrouw is behoorlijk gespannen: ze worden continue geconfronteerd met het mogelijke verlies van niet alleen vrienden, maar ook met die van Armstrong zelf. Zeker in die tijd. En dat terwijl zowel de astronauten, als hun vrouwen weten dat er geen weg terug meer is. Gosling en Foy spelen dit zo ontzettend goed, met een voelbare spanning en afstand, dat je zonder het te zeggen precies weet wat ze denken.

Een paar keer knipperen

Niet alleen de oude clips zorgen ervoor dat je af en toe met je ogen moet knipperen, ook het nieuw geschoten materiaal heeft dat effect. Het camerawerk is herhaaldelijk onscherp, wat deels te verklaren kan zijn door de documentaire-stijl van filmen. Deels laat het je echter zoeken naar alternatieve bewegingsredenen. Heeft ‘ie slechte ogen? Is ‘ie afgeleid? Komt het niet helemaal binnen? Geen van deze oorzaken lijken echter duidelijk te worden, waardoor het camerawerk af en toe simpelweg irritant is te noemen. Daar tegenover staan de beelden van de ruimte, de hemelse stilte daar en natuurlijk als kers op de taart: het beeld van de maan. Het uitzicht wanneer ze eenmaal geland zijn is zo ontzettend mooi, dat je niet anders kan dan er zelf stil van worden. Je voelt de verbijstering die de astronauten ook zullen hebben gevoeld en onderschrijft hoe bijzonder het is dat dit verhaal wordt verteld.

First Man

First Man is niet zomaar een patriottische verheerlijking van de kracht van Amerika. Sterker nog, het is alles behalve dat. Regisseur Damien Chazelle laat zowel de positieve als de negatieve kanten zien van de reis die ondernomen is en wat het allemaal heeft gekost. Dit in combinatie met de ‘stellar’ acteerkunsten van Ryan Gosling en Claire Foy maakt First Man tot een bijzondere film, waar je wel even voorbereid met zijn op wat oncomfortabele scènes in de raketten.

Xoxo,

Immy



VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

FacebookInstagramPinterestTwitter