Recensie | Guardians of the Galaxy Vol. 2 (Erik Jansen)

Ik ben gek op pretparken! Een bezoek aan een pretpark is dan ook niet compleet zonder een ritje in de achtbaan. Toen ik jong was, wilden ik en mijn vrienden gelijk bij de opening van het park naar de vetste ride. Dat eerste ritje zet gelijk de toon, dus dat is altijd een goed begin van een geweldige dag. Ik kan mij nog goed herinneren dat na een aantal loopings ons treintje weer arriveerde bij het beginpunt. Maar toen bleek dat er nog geen andere mensen in de rij waren aangesloten. “Willen jullie nog een ritje doen?”, klonk er door de speakers. De veiligheidsbeugels gingen niet omhoog en daar ging ons treintje weer. Het was leuk hoor, maar het was een klein beetje teveel van het goede. En dat is precies hoe ik Guardians of the Galaxy Vol 2. kan omschrijven.

Titel: Guardians of the Galaxy Vol. 2
Regisseur: James Gunn
Scenario: James Gunn
Cast: Chris Pratt, Zoe Saldana, Dave Bautista, Vin Diesel, Bradley Cooper, Michael Rooker, Karen Gillan, Pom Klementieff, Sylvester Stallone, Kurt Russell, Elizabeth Debicki
Speelduur: 136 minuten
Genre: Actie, Avontuur, Science Fiction
Release: 27 april 2017

Regisseur James Gunn is terug voor het tweede deel van de populaire science fiction superheldenfilm die onderdeel is van de Marvel Cinematic Universe (MCU). We zien Chris Pratt weer als ‘Star-Lord’ Peter Quill, Zoe Saldana als Gamora, Dave Bautista als Drax, Bradley Cooper met de stem van Rocket Raccoon en Vin Diesel met de stem van Baby Groot. Tezamen zijn zij de Guardians of the Galaxy. Ook zijn er een aantal andere karakters uit het eerste deel weer terug: Karen Gillan speelt als Nebula het zusje van Gamora en Michael Rooker speelt weer de Ravagerleider Yondu.

Toegevoegd aan de cast zijn onder andere Elizabeth Debicki als Ayesha, de leider van de goudgekleurde Sovereign People. Zij huurt de Guardians in om kostbare batterijen te bewaken en als beloning ontvangen de helden de gevangen genomen Nebula. Door haar terug te brengen naar de gevangenis op de planeet Xander, kunnen de Guardians een premie uitbetaald krijgen. Rocket wilt echter iets meer geld ophalen en voor de lol steelt hij de batterijen om te kunnen verkopen op de intergalactische illegale markt. Ayesha stuurt een enorme vloot aan drones achter de Guardians aan, om de batterijen terug te halen en de dieven te vernietigen.

De Guardians worden van de vernietiging gered door een onbekende man. Het blijkt Peters vader te zijn. Ego (Kurt Russell) zegt al jaren naar zijn verloren zoon op zoekt te zijn. Nadat hij had gehoord dat Star-Lord een infinity stone had vastgehouden zonder te sterven (zie de eerste film), wist hij zeker dat Peter zijn zoon moest zijn. Ego verklaart een levende planeet te zijn die al miljoenen jaren leeft en zichzelf heeft gevormd als mens. De krachten die Ego bezit, heeft Peter geërfd. Mantis (Pom Klementieff) is een bediende van Ego. Zij heeft empathische krachten en helpt Ego in slaap te brengen. Na de mislukte aanval van de Sovereign People wordt Yondu ingehuurd door Ayesha om de Guardians op te sporen.

Veel over het plot kan ik helaas niet vertellen, zonder over te gaan in spoilers. Ik maakte eerder de vergelijking met een achtbaan die iets te lang doorgaat. Ik spreek dan voornamelijk over de komedie. De eerste Guardians of the Galaxy  uit 2014 was een ontzettend grappig ruimteavontuur. In dit tweede deel kreeg ik echter het idee dat dit een klein beetje doorsloeg. Het bleef daardoor lang hangen op de humor, terwijl het plot een klein beetje stil viel. Er waren een flink aantal goede grappen, maar sloegen er een aantal de plank een beetje mis.

De toon was naast humor ook gericht op emotie. Zo zien we wat ontwikkelingen tussen Peter en zijn vader. Ook Yondu zien we in dit deel een belangrijke rol nemen in de relatie met hem en Peter. Nebula en Gamora zijn als dochters van de gevreesde Thanos niet altijd de beste zussen geweest, maar groeien gedurende het verhaal dichter naar elkaar toe. Drax en Mantis schijnen iets gemeen te hebben. Bloeit er soms iets tussen de twee? Van Rocket en Baby Groot kunnen we niks anders verwachten dan een heleboel lol. Baby Groot is natuurlijk als schattig klein levend boompje een soort mascotte van het team.

Dat de film er visueel fantastisch uitziet, is van een Marvel film niet echt meer verrassend om apart te benoemen. Uiteraard zijn de Guardians of the Galaxy en de Marvel films ontzettend populair en zal dit tweede deel wederom goed bezocht worden. Het is weer een leuke Marvel achtbaan, maar al met al een klein beetje overkookt. Er zijn zelfs meerdere mid- en post credit scènes die naar mijn mening ook net wat meer van het goede zijn. Persoonlijk denk ik dat alle tweede delen van de Marvel films (op Captain America Winter Soldier na) een beetje last hebben van een ‘second movie syndroom’ en GOTG vol. 2 is daar geen uitzondering op. Je zal je prima vermaken, daar niet van, maar voor mij is één keer meer dan genoeg.

Erik Jansen