Recensie | Kill Switch (Erik Jansen)

In 2009 stuitte ik op een bijzonder YouTube-filmpje: What’s in the Box? Het was een science fiction short movie met onze Nederlandse straten als omgeving waarin het zich afspeelde. Heel apart om te zien, het was net alsof een first person shooter game zich in mijn wijk afspeelde. Niet veel later verscheen de toen 23-jarige regisseur Tim Smit bij De Wereld Draait Door. Hij vertelde dat hij dit voor zo’n € 150,- had gemaakt, inclusief alle special effects die hij zichzelf had aangeleerd. Vrij kort nadat de video viral ging, werd hij zelfs benaderd door Hollywood. We zijn nu een aantal jaar verder en Tim Smit was eigenlijk al van mijn radar verdwenen, maar toen ik de eerste trailer van Kill Switch zag wist ik gelijk van wie deze film afkomstig was. Smit heeft in de tussentijd voor een paar films wat visuele effecten gedaan, maar nu staat hij aan het roer van zijn full feature science fiction film.  Lees hier de recensie van Kill Switch door Erik Jansen.

Titel: Kill Switch
Regisseur: Tim Smit
Scenario: Charlie Kindinger, Omid Nooshin
Cast: Dan Stevens , Bérénice Marlohe, Tygo Gernandt, Mike Reus, Bas Keijzer, Gijs Scholten van Aschat, Kasper van Groesen, Mike Libanon
Speelduur: 131 minuten
Genre: Science fiction
Release: 1 juni 2017

In de nabije toekomst wordt voormalig NASA piloot Will Porter (Dan Stevens) benaderd door het bedrijf Alterplex. Het bedrijf staat op het punt een nieuwe bron van duurzame energie te lanceren, waarbij energie uit een parallel universum wordt overgebracht naar onze aarde. De toren die deze energie moet opwekken is bij Amsterdam gebouwd en is in staat een onbewoonbare kopie van onze aarde te maken. Will is in eerste instantie niet geïnteresseerd in de mysterieuze job die het bedrijf hem aanbiedt. Abby (Bérénice Marlohe) die voor Alterplex werkt, geeft hem een kans om zijn zus en zijn neefje die ernstig ziek is met hem mee te laten verhuizen. Wanneer de toren online gaat, moet Will 24/7 paraat staan om voor Alterplex te werken.

Er gaat echter iets mis waardoor Will naar de onbewoonbare aarde moet afreizen om de machine te herstellen met behulp van een raadselachtige, technische doos. Daar aangekomen treft hij een wereld die een gespiegelde kopie is van die van ons. Deze wereld wordt echter wel bewoond door mensen en heeft het te kampen met gevaarlijk onnatuurlijke verschijnselen als gevolg van het energieprogramma. Hij ontmoet daar zijn vriend Michael (Tygo Gernandt) die hij kent van Alterplex. Waarom is Michael in de veronderstelling dat Will eigenlijk dood hoort te zijn en wat is het doel van de raadselachtige doos?

De manier waarop Kill Switch gefilmd is, lijkt heel erg op de POV film Hardcore Henry van vorig jaar. Ook hier zien we de actie vanuit de eerste persoon. De film wordt echter een aantal keer onderbroken met scènes die vanuit de derde persoon gefilmd zijn. Het voordeel hiervan is dat we tussen de actie door, iets meer meekrijgen over Alterplex en het karakter van Will.

We zien Dan Stevens (Beauty and the Beast) zelf voornamelijk in flashbacks. Je merkt wel dat Stevens misschien alleen een paar dagen aanwezig is geweest voor deze scènes. Voor wat betreft de actie heeft hij slechts de stem ingesproken, want in de POV scenes zien we niet eens iets als bijvoorbeeld een reflectie van hem in een raam. Bij Hardcore Henry zagen we van de hoofdpersonage alleen wat handen en benen en hoorden we geen stem, Daardoor voelde je je niet echt verbonden met Henry. Dat probleem heeft Kill Switch in ieder geval niet. Ook Tygo Gernandt en Bérénice Marlohe zorgen er goed voor dat je samen met Will door het actiespektakel door de straten van Amsterdam knalt.

Persoonlijk ben ik van mening dat CGI pas realistisch aanvoelt, wanneer het er net zo scherp (of dof) uitziet als de daadwerkelijke beelden. Wat dat betreft zijn die twee goed genoeg bij elkaar gebracht. De augmented reality die we op scherm zien, voegt ook iets extra’s toe, maar het is ook wel heel gaaf om Amsterdam met een futuristisch sci-fy laagje te zien. Aan de andere kant is de CGI qua timing niet altijd perfect. Maar vanwege het POV element kan ik mij voorstellen dat je soms van tevoren maar net moet gokken hoe CGI drones zich in dat ruwe beeldmateriaal zal voortbewegen.

Waarschijnlijk heeft Kill Switch niet zo’n enorm budget gehad als een science fiction uit Hollywood en dat is te zien. Daarnaast is het verhaal niet zo ontzettend origineel, want uiteindelijk is het doel om het ding op tijd naar het ding te brengen. En net zoals Hardcore Henry is 90 minuten voor een POV film net iets te lang om het effect ervan interessant te houden. Tevens voelt het ook aan als een computerspel met wat cutscenes. Wel merk je dat Tim Smit als science fiction fan, zijn uiterste best heeft gedaan om van zijn droomproject een volledige film te maken. Ik ben benieuwd wat we nog meer van hem kunnen verwachten, maar voor een Neder-sci-fi is zijn debuut best geslaagd!

Erik Jansen