Recensie | Kubo en het Magische Zwaard (Erik Jansen)

Kubo and the Two Strings (Nederlandse versie: Kubo en het Magische Zwaard) is Laika Studio’s nieuwste stop-motion animatiefilm, geregisseerd door Travis Knight. Na Coraline, ParaNorman en The Boxtrolls is dit de vierde bioscoopfilm van deze studio. In de Nederlandse versie horen we de stemmen van o.a. Roman Derwig, Kim van Kooten, Benja Bruijning en Noortje Herlaar. Voor deze recensie bespreek ik echter de Engelse versie met de stemmen van o.a. Art Parkinson, Charlize Theron, Matthew McConaughey, Ralph Fiennes en Rooney Mara. Lees hieronder de recensie van Kubo en het Magische Zwaard door Erik Jansen. 

Titel: Kubo and the Two Strings – Kubo en het magische zwaard
Regisseur: Travis Knight
Scenario: Marc Haimes, Chris Butler, Shannon Tindle
Cast: Art Parkinson, Charlize Theron, Matthew McConaughey, Ralph Fiennes, Rooney Mara, George Takei
Nederlands: Roman Derwig, Kim van Kooten, Benja Bruijning, Noortje Herlaar
Genre: animatie, avontuur, familie
Speelduur: 101 minuten
Release: 24 augustus 2016

Recensie Kubo en het Magische Zwaard

Het verhaal opent met een Japanse vrouw op de vlucht op zee. Door haar magische krachten weet ze aan de hoge golven te ontkomen. Helaas ziet ze een naderende golf niet aankomen, waardoor ze overboord slaat en met haar hoofd één van de rotsen onder water raakt. Wanneer ze aanspoelt op land, vindt ze haar babyzoontje Kubo die gelukkig de gevaarlijke tocht heeft overleefd.

Jaren later wonen Kubo (Parkinson) en zijn moeder in een grot die uitkijkt over de zee. Overdags gaat Kubo naar het nabij gelegen dorp om met zijn gitaar en origami papier verhalen te vertellen over zijn overleden vader de samurai krijger Honzo. Door Kubo’s magie komen zijn origami wezentjes tot leven die zijn verhalen uitbeelden. Kubo moet er echter voor zorgen dat hij voor zonsondergang weer terug is bij zijn moeder. Zij is bang dat de Maankoning en zijn twee dochters Kubo op een dag vinden. Eerder was zij namelijk van hen gevlucht en hebben de drie slechterikken één van Kubo’s ogen genomen en zijn vader vermoord.

Kubo3

Wanneer Kubo echter op een avond nog buiten is na zonsondergang, vinden de dochters van de Maankoning hem. Kubo slaat op de vlucht terug naar zijn moeder. Zij wordt echter aangevallen door de dochters en met haar laatste beetje magie wekt ze het amulet van Kubo, dat de vorm heeft van een aap, tot leven. De aap zal Kubo beschermen in zijn zoektocht naar drie onderdelen van het wapentuig van zijn overleden vader, waarmee hij het op kan nemen tegen de Maankoning. Onderweg komen ze een kever tegen die ooit een leerling was van de overleden krijger. De kever is echter vergeten wat er in het verleden heeft afgespeeld, maar heeft besloten Kubo en Aap te helpen in hun zoektocht naar het wapentuig. Samen met een tot leven gekomen origami poppetje gaan de drie de strijd aan met de Maankoning en zijn dochters die het op de jonge verhalenverteller gemunt hebben.

In lijn met Laika’s eerdere stop-motion animatiefilms zien we in Kubo and the Two Strings wederom een familiefilm van ontzettende hoge klasse. De animatie is met een combinatie van stop-motion poppen en CGI gemaakt. Naar verluid heeft het maken van de openingsscene alleen al 19 maanden geduurd en zijn er miljoenen gezichten geproduceerd van de gelaatsuitdrukkingen van Kubo. De beeldjes zien er levensecht groot uit en de wereld die om de personages heen gecreëerd zijn, zorgen voor een epische look van dit Japanse verhaal. Daarnaast zijn ook de actiescènes zijn ongelofelijk goed in elkaar gezet.  De film is tevens in uitstekende 3D te zien, wat ervoor zorgt dat je heel goed kunt plaatsen in het magische verhaal van de film. Voor alleen de techniek, de vakmanschap en de manier waarop deze film geproduceerd is, verdient het naar mijn mening tenminste een Oscar nominatie.

Kubo4

De film speelt zich af in het oude Japan en verteld een episch verhaal dat naast magie en spannende gebeurtenissen,  vertelt over het accepteren en omgaan met de dood van geliefden. Het verhaal durft echter ook duistere kanten te laten zien. Wellicht dat sommige kinderen die deze film zien, een beetje bang kunnen worden. Dit is zeker geen minpunt, want Kubo and th Two Strings is een buitengewoon prachtige familiefilm voor jong en oud. Misschien alleen niet te jong. De film is niet alleen duister, want er zitten ook hele leuke grappen en gebeurtenissen in.

De stemacteurs leveren ontzettend goed werk. Er zijn wel grote namen aangetrokken voor de Engelse versie, maar alleen Matthew McConaughey is de stem die je waarschijnlijk het meest herkent. Zijn stem en zijn ‘alright, alright, alright’-flair leent zich uitstekend voor de rol van de vergeetachtige, dappere kever. Charlize Theron’s stem herken je wat minder sterk, maar haar zachte stem is uitstekend voor de zorgdragende aap die Kubo beschermt tegen het kwaad. Pas in de end credits zag ik dat de stemmen voor de andere rollen gedaan zijn door o.a. Rooney Mara, Ralph Fiennes en Star Trek’s George Takei. Mara doet de stemmen van de boosaardige Maankoning’s zussen op een enge manier, waardoor ze vrijwel onherkenbaar is.

kuboandthetwostringsbigstill

Normaal gesproken vind ik dat er voldoende stemacteurs in Hollywood zijn die deze rollen hadden kunnen nemen, maar om animatiefilms toch aan het publiek te kunnen slijten moeten de studio’s vaak bekende sterren casten. In het geval van Kubo and the Two Strings is het absoluut niet zo dat de stemacteurs slecht werk hebben verricht, in tegendeel zelfs. Het doet mij wel verdriet dat in Nederland zo’n prachtige animatiefilm ondanks de grote acteurs weinig aandacht krijgt. Ik heb zelfs in mijn regio geconstateerd dat de Engelse versie alleen in een aantal bioscopen slechts één keer op de dag op een ongelukkig tijdstip draait. Dat was destijds ook het geval bij The Boxtrolls. Bij het zien van deze film was de zaal tot mijn verbazing vrijwel leeg. Gelukkig wordt de Nederlandse versie wel wat vaker op de dag getoond. Het is echter ontzettend jammer, omdat Laika’s animatiefilms zich absoluut kan meten aan het niveau van bijvoorbeeld Pixar.

Wat betreft animatie- en familiefilms is Kubo and the Two Strings naar mijn mening één van de beste van het jaar voor alle positieve punten die ik kan verzinnen. De film ziet er adembenemend prachtig uit, verteld een spannend en origineel verhaal en verdient naar mijn mening net zoveel aandacht als de films van de grotere studio’s. Het is topvermaak voor jong en oud en daarom moedig ik iedereen aan om deze film in de bioscoop te zien zolang het nog kan.

Erik Jansen



VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

FacebookInstagramPinterestTwitter

recensie Kubo and the Two Strings, recensie Kubo and the Two Strings, Kubo en het Magische Zwaard recensie