Recensie | Mamma Mia! Here We Go Again (Immy Verdonschot)

Het mag dan tien jaar geduurd hebben, maar na het overweldigende succes van Mamma Mia! The Movie is de cast terug met een vervolg: Mamma Mia! Here We Go Again. Met nog meer ABBA-nummers, bekende gezichten en vooral ook veel nieuwe gezichten draait het verhaal nu niet alleen om dochter Sophie, maar vooral om haar oorsprong en haar moeder. Zou deze dubbelvertelling het succes kunnen evenaren?

Titel: Mamma Mia! Here We Go Again
Regisseur: 
Ol Parker
Cast: Meryl Streep, Pierce Brosnan, Amanda Seyfried, Christine Baranski, Colin Firth, Julie Walters, Dominic Cooper, Stellan Skarsgård, Lily James, Alexa Davies, Jessica Keenan Wynn, Jeremy Irvine, Josh Dylan, Hugh Skinner, Andy Garcia, Cher
Scenario: Ol Parker
Genre:
Musical, komedie
Speelduur: 114 minuten
Release: 18 juli 2018 in de bioscoop

Vijf jaar nadat Sophie (Amanda Seyfried) en Sky (Dominic Cooper) Kalokairi verlieten om de wereld te zien, is het Sophie die het hotel van haar moeder heeft overgenomen en het nu helemaal heeft opgeknapt. Met de opening voor de deur, en haar grootste uitdaging tot nu toe, voelt ze zich meer dan ooit verbonden met haar moeder (Meryl Streep/Lily James) en probeert ze kracht te halen uit haar inspiratie. In een combinatie van heden en verleden wordt deze geschiedenis langzaam ontrafeld, geheel via nummers van ABBA.

Recensie Mamma Mia! Here We Go Again

Mamma Mia! Here we go again?

Ja, daar gaan we weer! Met een nog grotere cast en vooral veel nieuwe liedjes. Ook deze nummers zijn weer goed ingezet bij het verhaal. De mooiste en meest toepasselijke is mogelijk wel ‘Mamma Mia!’ wat niet alleen hét nummer van Donna was in de eerste film, maar hier prachtig en emotioneel een nieuwe betekenis krijgt. Veel andere nummers zijn waarschijnlijk niet al te bekend en verrassen daarom wat minder. Wel zijn overal ook de bekende nummers terug te horen, al is het als soundtrack gespeeld met een bouzouki. De ultieme ABBA- én Mamma Mia!-sfeer komt dan ook vooral terug in de gezamenlijke (en herhaalde) nummers, in het bijzonder met ‘Super Trouper’ aan het eind. Deze uitvoering is simpelweg goud en is alles, maar dan ook echt alles, wat je had gehoopt van de complete film.

Lily James zingt de sterren van de hemel

Met een stralende glimlach, oneindig optimisme en prachtige stem weet Lily James zonder twijfel te overtuigen als een jonge Donna Sheridan. De rest van de jonge cast deelt wellicht het scherm met haar, maar weten op geen enkele manier zo te schitteren als James. Toch weten ze samen op een leuke manier te verklaren hoe de Donna die je kent uit de eerste film, zo geworden is en hoe dat heeft geleid tot Sophie. Met ieder nummer weet James in iedere combinatie precies de juiste emotie over te brengen en het geloofwaardig (genoeg) te houden (voor zover dat in musicals mogelijk is).

Mamma Mia! Here We Go Again

Musicals be like musicals

Bij (film)musicals moet je de logica even loslaten en gewoon genieten van de absurditeit die er nou eenmaal bij hoort. Waar Mamma Mia! The Movie vlot een verhaal vertelde via ABBA-nummers, loopt dit vervolg wat stroever. De flashbacks zijn leuk, maar veel van de gezongen nummers worden afgekapt, waardoor het wat onaf en fragmentarisch aanvoelt. Wel is te merken dat ze nu een groter budget hadden dan de vorige keer, wat leidt tot nog ludiekere scènes. Gelukkig is deze ‘prequel’ zijn oorsprong niet vergeten, want je gaat van het ene eerbetoon naar het andere waardoor je de hele film lang blijft genieten. Dit komt zowel door de heerlijke 70’s outfits, de foto’s uit de eerste film die overal te vinden zijn en vooral ook door de opnieuw gebruikte nummers.

Lachen en liefhebben

Mamma Mia! zou Mamma Mia! niet zijn zonder alle humor. Hoewel vooral de toepassing van sommige ABBA-nummers voor een glimlach kan zorgen – zoals de uitvoering van ‘Waterloo’ die werkelijk hilarisch is, zowel vanwege de choreografie als door het feit dat het als liefdesnummer wordt ingezet – is het de ‘oude’ kern die je continue laat lachen en liefhebben. Vooral Julie Walters als Rosie en Christine Baranski als Tanya zorgen voor de meeste humor met hun ouderdom grappen of fysieke komedie en weten je dat heerlijke familiegevoel uit deel een weer terug te geven. Het is dan ook wanneer de ‘bejaarde’ familie compleet is – met alle tantes en vaders – dat je echt het gevoel hebt weer terug op Kalokairi te zijn.

Mamma Mia! Here We Go Again

*** SPOILERALINEA***

We missen Meryl

Voor wie al opgelet heeft bij de trailer kan dit geen verrassing zijn, maar wat ontbreekt aan de film is Meryl Streep, die moeder Donna speelde in de eerste film. Ja, ze is te zien in de trailer, maar slechts een fragment in een kostuum, waardoor al snel duidelijk is dat je haar niet veel zal zien. Al binnen de eerste vijf minuten is duidelijk dat Donna overleden is en dat geeft de hele film iedere keer als je van flashback naar heden gaat toch een wat donkere schaduw. Het waren Amanda Seyfried en Streep die deel één maakten, dus het voelt als een groot gemis. Wanneer Streep echter opduikt in de film is alles meteen completer en leidt dit direct tot tranen.

Mamma Mia! Here We Go Again is eigenlijk precies wat je ervan mag verwachten: een mix van heel veel ABBA-muziek, de backstory die wordt beloofd in de trailer en veel bekende gezichten. Ondanks dat Lily James verrast als stralende Donna, zorgen de korte momenten tussen al haar liefdes voor een fragmentarische vertelling en voel je pas echt de magie van Mamma Mia! The Movie terug in het laatste half uur, wanneer de familie weer echt compleet is. En dat laat je sowieso genieten.

Xoxo,

Immy