Recensie | Nerve (Erik Jansen)

Nerve is een nieuwe young adult film van regie duo Henry Joost en Ariel Schulman. De regisseurs waren eerder verantwoordelijk voor twee van de Paranormal Activity films. In de hoofdrollen zien we Emma Roberts (dochter van Eric Roberts die Maroni speelde in The Dark Knight en nichtje van Julia Roberts) als Vee en James’ jonge broertje Dave Franco als Ian. In de bijrollen spelen o.a. Emily Meade als de jaloerse Sydney, Miles Heizer als Vee’s schoolvriend Tommy en Juliette Lewis als Vee’s moeder. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijfster Jeanne Ryan. Lees hier de recensie van Nerve door Erik Jansen!

Titel: Nerve
Regisseur: Henry Joost, Ariel Schulman
Scenario: Jeanne Ryan, Jessica Sharzer
Cast: Emma Roberts, Dave Franco, Emily Meade, Miles Heizer, Juliette Lewis, Machine Gun Kelly
Genre: young adult, avontuur, misdaad, thriller
Speelduur: 96 minuten
Release: 22 september 2016

In New York schijnt een nieuwe app ontzettend trending te zijn. Nee, het is niet Pokémon Go maar Nerve. Het is een app waarbij deelnemers truth or dare (doen, durven of de waarheid) spelen, zonder truth en kijkers de opdrachten geven. Voor iedere uitgevoerde dare winnen de deelnemers geld. Er zijn echter wel regels. Eén daarvan is dat niemand ooit naar de politie mag stappen.

Vee is een jonge student die haar tijd op school besteedt aan fotografie. Haar vriendin Sydney moedigt Vee aan iets met haar saaie leventje te doen en het spel Nerve te spelen. Sydney is zelf ook speler van het spel en heeft een aantal duizend kijkers. Nadat Vee de app installeert en zich aanmeldt als deelnemer, krijgt ze als eerste opdracht om een wildvreemd iemand te kussen voor $ 100,-. Terwijl schoolvriend Tommy haar uitdaging filmt, zoent ze met de vreemde Ian. Daarna begint Ian op de tafels van het restaurant te dansen. Ook hij is kennelijk speler van het spel. De kijkers willen dat de twee een team vormen en geven het tweetal diverse opdrachten waarbij de bedragen toenemen en de uitdagingen spannender worden.

Vee’s moeder merkt dat er geld wordt gestort op Vee’s bankrekening en begint zich zorgen te maken. Ondertussen wordt Sydney ontzettend jaloers omdat Vee meer en meer kijkers weet te bemachtigen. Tommy vertrouwt Ian niet en zet ook vraagtekens bij de veiligheid van het spel. Wanneer de uitdagingen gevaarlijk beginnen te worden, besluit Vee naar de politie te stappen. Dat is echter een grote fout.

They had the nerve to call this a movie… Laten we allereerst een paar positieve punten noemen van de film. Het ziet er goed uit qua stijl. We zien veel gebruik van neonlichten. Misschien een beetje afgekeken van de films van Nicolas Winding Refn, maar dit is niet zozeer een kritisch puntje. Ook de actiescènes zien er overtuigend uit. De twee hoofdrolspelers geven daarnaast goed acteerwerk. Je komt echter niet veel van de personages te weten, behalve dat Vee in het verleden een broertje verloren heeft. Dit is echter om wat drama te creëren tussen de karakters van Roberts en Franco. Er schuilt echter wel een mysterie achter het karakter van Dave Franco.

Waar faalt de film dan op? Qua concept is het een leuk idee. Een app waarbij kijkers dares kunnen geven aan de spelers en spelers die daar geld en populariteit mee kunnen winnen is niet onmogelijk. Het zou kunnen werken en waarschijnlijk bestaat het al. Het is alleen dat het verhaal ontzettend vol zit met gaten, waarbij logica soms ver te zoeken is. Tijdens de film zaten mijn cine-maat en ik diverse keren ons af te vragen: Wie heeft dat daar neergezet? Wie bestuurt de drones? Wie heeft dit, wie heeft dat, enzovoorts. Wanneer Vee’s schoolvriend Tommy zich ook bemoeit met een hackersgroep die werken op de ‘dark web’, begint de fantasie wel heel erg veeleisend te worden. Ook is er een bepaalde dare die in de film cruciaal is voor Vee en Sydney, maar praktisch gezien is deze dare minder gevaarlijker dan die daarvoor. Dat terwijl de dares volgens het verhaal steeds uitdagender schijnen te worden.

De film had misschien een punt kunnen maken over het gebruik van social media, maar doet dat niet echt. Wel zien we iets in het begin over privacy op het web, maar dit wordt tijdens de film van tafel geveegd wanneer een hackergroepje de boel eenvoudig weet te corrigeren. Ook de logica van het spel zorgt voor vele vraagtekens. Waarom zijn er bijvoorbeeld niet zo veel spelers in een stad als New York gelijktijdig actief? Waarom heeft juist deze avond een spontaan opgezette finale? Wie heeft de finale georganiseerd? Waarom kan deze app bestaan als de veiligheid van mensen in gevaar komt? En de allergrootste vraag: Welke telefoons kunnen zolang blijven streamen zonder dat de batterijen opgaan en waar kunnen we deze kopen? De film eindig ook met een simpel, cheesy oplossing waarbij alles eenvoudig goed afloopt voor alle personages. Een realistisch concept met een zwaar onrealistisch en onlogisch verhaal is wat Nerve voornamelijk kenmerkt.

Dan de muziekkeuze. Het spreekt de jeugd natuurlijk aan, maar we zien in het begin van de film dat de hoofdrolspeelster een playlist van Spotify opstart en waarschijnlijk hebben de filmmakers ervoor gekozen deze tijdens de film te draaien. Als je overigens de trailer gezien hebt, heb je praktisch de hele film gezien op een paar minuten na van het einde. Is dit dus een aanrader? Als je de logica van de film kan vergeven, wellicht wel. Denk er vooral niet te veel bij na, want anders zal je waarschijnlijk net als de meesten in mijn bioscoopzaal van een koude kermis thuiskomen. Qua concept zou het wellicht als een horror of komedie kunnen werken, maar als young adult film slaat Nerve volledig de plank mis.

Erik Jansen