Recensie | Race (Erik Jansen)

Race is het waargebeurde verhaal over de atleet Jesse Owens voor en tijdens de Olympische Spelen van 1936 in Nazi-Duitsland. De cast bestaat o.a. uit Stephan James als Jesse Owens, Jason Sudeikis als zijn coach Larry Snyder, Jeremy Irons als Avery Brundage, Barnaby Metschurat als Joseph Goebbels en onze Carice van Houten als Leni Riefenstahl. De film komt van Stephan Hopkins, die eerder Predator 2 (1990) en Lost in Space (1998) heeft geregisseerd.

Titel: Race
Regisseur: Stephen Hopkins
Scenario: Kevin Eastman, Peter Laird
Cast: Stephan James, Jason Sudeikis, Eli Goree, Shanice Banton, Carice van Houten, Jeremy Irons, William Hurt, David Kross, Jonathan Higgins, Tony Curran, Amanda Crew, Barnaby Metschurat, Chantel Riley, Vlasta Vrana, Shamier Anderson
Genre: Biografie, Drama, Sport
Speelduur: 124 minuten
Release: Vanaf 30 juni in de bioscoop

We leren Jesse Owens (James) kennen vanaf zijn eerste dag op de universiteit. Zijn sportprestaties op de 100 meter sprint worden al snel opgemerkt door coach Larry Snyder (Sudeikis), die een grandioze toekomst in hem ziet. Jesse blijkt tijdens zijn tijd bij Ohio State University op diverse onderdelen onverslaanbaar te zijn. Eén van de hoogtepunten is het behalen van maar liefs zes wereldrecords in 45 minuten.

Als gekleurde atleet in de jaren ‘30 heeft Jesse het absoluut niet makkelijk. Omdat hij geen studiebeurs kreeg is geld een probleem. Daarnaast heeft hij thuis ook nog een vriendin en een dochter. In Amerika was er in die tijd nog sprake van het onderscheid tussen rassen. Jesse wordt door medestudenten en zelfs docenten gediscrimineerd. Coach Larry gelooft in Jesse, ziet hem voor het atletische talent dat hij is en brengt hem naar de Olympische Spelen. Deze werden in 1936 gehouden in Berlijn. Adolf Hitler gebruikte de Spelen destijds als propagandamiddel, die de prestaties van het zogenoemde, superieure Arische ras moest tentoonstellen.

Avery Brundage (Irons) wordt als vertegenwoordiger van het Amerikaans Olympisch Comité naar nazi-minister van Propaganda Joseph Goebbels gestuurd, om te onderhandelen over de deelname van het Amerikaanse team en de desbetreffende voorwaarden. De onderhandelingen met Goebbels gaan over het toevoegen van gekleurde en Joodse atleten in het Amerikaanse team. Leni Riefenstahl (van Houten) wordt als film- en documentairemaakster ingezet door Goebbels om de Spelen in Berlijn vast te leggen. Goebbels wil de berichtgeving natuurlijk in het voordeel van de nazi’s houden. Hierdoor ontstaat er een conflict met Riefenstahl over wat wel en niet gecensureerd wordt, versus wat zij als documentairemaakster van artistieke waarde acht.

Race is absoluut een zeer belangrijke geschiedenisfilm, zeker ook omdat een donkere man in het hart van Nazi-Duitsland geweldige sportprestaties heeft geleverd. Je merkt dat de echte karakters en de gebeurtenissen respectvol worden neergezet. Helaas is het verhaal niet helemaal van het hoge emotionele karakter als dat je zou verwachten en dat terwijl er veel in de film gebeurt.

Race recensie

Acteur John Boyega had de rol van Jesse Owens afgestaan om in Star Wars: The Force Awakens te spelen. Stephan James blijkt een waardige vervanger te zijn. Niet alleen heeft hij een perfecte, atletische bouw, maar speelt hij de rol van Jesse zeer overtuigend. Ondanks zijn hoge sportieve prestaties, zien we een bescheiden jongeman en dat wist James geloofwaardig over te brengen. Een verfilming van een onverslaanbare atleet moet het voornamelijk hebben van alles wat er achter de schermen en in de privésfeer met hem gebeurt. James laat goed zien hoe zijn karakter om moet gaan met zijn gezinssituatie, met racisme en de druk vanuit de Spelen. Overigens zien we niet alleen de druk die de Nazi’s uitoefenen, maar ook de Afro-Amerikaanse gemeenschap die liever ziet dat Jesse de Spelen zou boycotten door niet deel te nemen.

Jason Sudeikis zien we normaal gesproken in komedie. Hier laat hij zien dat hij het ook uitstekend doet in een serieuze rol. Het is altijd leuk om een acteur buiten zijn comfort zone te zien treden en wellicht dat we dit vaker van Sudeikis zullen zien. De relatie tussen coach en atleet was in het geval van Race redelijk neergezet. Er ontstaat een band, maar toch merk je een bepaalde afstand tussen de twee. Het is zeker geen geforceerde vriendschap, maar een veel hechtere band had wenselijker geweest. Er zijn een paar momenten, maar de film mist ruimte om die vriendschap verder te ontwikkelen.

Race draait dan ook niet volledig om Jesse Owens, maar ook om de Spelen in Nazi-Duitsland. Owens’ aanloop naar de Spelen wordt onderbroken door de scenes van Jeremy Iron en Carice van Houten die voornamelijk in Berlijn afspelen. Alle gebeurtenissen zijn absoluut belangrijk, maar het geeft niet al te veel ruimte om bepaalde elementen van het verhaal te verdiepen. Halverwege de film wordt er een kort zijspoortje genomen met een liefdesaffaire, maar het voegt uiteindelijk niet veel toe aan het verhaal. Als dat werd vervangen door scenes waar de band tussen Jesse en Larry sterker werd neergezet, had dat zeker een meerwaarde geweest voor het verhaal.

De film is redelijk goed in beeld gebracht. Hier en daar was de CGI merkbaar aanwezig, maar in deze film is dat natuurlijk niet het meest belangrijke. De wedstrijdscènes zien er goed uit, waardoor je als het ware zelf aan de sprint deelneemt of ernaar zit te kijken alsof het een echte wedstrijd is. Al met al is het meer een film voor TV of ter ondersteuning van bijvoorbeeld colleges op scholen over sportgeschiedenis. Het is absoluut een belangrijke film over een groot atleet, de Olympische Spelen in 1936 en racisme. Helaas is het niet ontzettend hartverwarmend zoals Eddie the Eagle was eerder dit jaar. Als je echter een geschiedenisles op het witte doek kan waarderen, zal je Race tenminste als informatief vermaak kunnen beschouwen.

Erik Jansen