Recensie | The Hateful Eight (Martijn Pijnenburg)

Een Walk of Fame-ster, beschuldigingen van plagiaat en oproepen tot boycot…we zouden bijna vergeten dat regisseur Quentin Tarantino ook nog een film heeft uitgebracht. Het western genre was hem blijkbaar goed bevallen, want snel na Django Unchained schreef hij een nieuwe western. Toen dit scenario uitlekte leek het project van de baan, maar ondanks dat kunnen we nu toch genieten van The Hateful Eight. Lees hier de recensie van Recensie The Hateful Eight door Martijn Pijnenburg.

Titel: The Hateful Eight
Regisseur: Quentin Tarantino
Scenario: Tarantino
Cast: Samuel L. Jackson, Kurt Russell, Jennifer Jason Leigh, Walton Goggins, Tim Roth, Michael Madsen, Bruce Dern,Channing Tatum, Demián Bichir
Speelduur: 167 minuten
Genre: western, thriller
Release: 7 januari 2016 in de bioscoop

Het is winter in Wyoming, ten tijde van de 19^de eeuw. Premiejager Major Marquis Warren (Samuel L. Jackson) probeert tevergeefs in Red Rock te komen, om daar de lichamen van drie van zijn ‘’prooien’’ in te leveren. Gelukkig komt hij een koets tegen met daarin een oude bekende, namelijk zijn ‘’collega’’ John ‘The Hangman’ Ruth (Kurt Russell). Ondanks dat hij zijn eigen, levende ‘’slachtoffer’’ (Jennifer Jason Leigh) bij heeft stemt hij in om Marquis mee te nemen. Nadat ze ook Sheriff Chris Mannix hebben opgepikt komen ze aan bij ‘Minnie’s Haberdashery’, een winkeltje waar ze willen schuilen totdat de storm voorbij is. In deze tent zitten nog een vijftal andere mensen, ieder met een eigen mening en ego. Het is dus afwachten wanneer het eerste conflict losbarst…

One of them fellas is not what he says he is…

The Hateful Eight is zo’n film waarvoor geldt, ‘’Hoe minder je van de film weet, hoe beter’’. Alhoewel deze recensie weinig spoilers bevat, toch even een waarschuwing. De film is namelijk een ‘whodunit’, waarin het gaat om de vraag wie nou eigenlijk wie is en met wie er allemaal met elkaar samenwerkt. Het deed mij meteen denken aan Tarantino’s debuutfilm Reservoir Dogs. Wat ik overigens positief vond.

Op het moment dat iedereen voorgesteld werd ging ik, zoals ik wel vaker doe, zoeken naar het meest ”sympathieke” personage. Dat was nog een hele opgave, aangezien zo’n beetje het hele gezelschap bestaat uit egoïstische klootzakken. Het werd uiteindelijk het personage van Kurt Russell. De vraag is alleen hoelang hij het vol zou houden. Het blijft namelijk een Tarantino film en die zitten vol met plottwist en andere rare streken. Dit geldt ook weer voor deze film. Er was bijna continue dreiging en spanning aanwezig. Geen van deze plotwendingen waren zo onverwachts of sterk dat die de filmgeschiedenis boeken in zullen gaan. Toch waren ze goed genoeg om je meerdere keren op het spreekwoordelijke puntje van je stoel te hebben zitten of met een open mond van verbazing.

Typisch Tarantino

Deze onverwachte schietpartijen en vreemde wendingen zijn natuurlijk typisch Quentin Tarantino. Dit geldt ook voor de lange dialogen waarmee alles letterlijk aan elkaar gepraat wordt. Hier moet je van houden. Onze hoofdredacteur Glenn vindt Tarantino een van de meest overgewaardeerde regisseurs en hij is zeker niet de enige die deze mening deelt. ”Tarantino doet altijd hetzelfde” is een argument wat vaak gegeven wordt. Dit kan ik, als Tarantino-liefhebber, niet ontkennen.

Toch bevat bijvoorbeeld een James Bond film ook vaak dezelfde elementen. Of wat dacht je van al die superhelden films? Natuurlijk is de alles niet meer zo vernieuwend als de eerste keer dat ik een Tarantino film zag, maar een andere setting en een ander concept zorgen desondanks voor een krachtige film. Dit alles is in beeld gebracht door sfeervolle beelden en mooie shots.

Cast
Deze Tarantino-film heeft weer een kleurrijke cast. De uitspringers zijn toch wel Kurt Russel en Tarantino’s goede vriend Samuel L. Jackson. Ik had van tevoren ook veel verwachtingen van Michael Madsen, die in Reservoir Dogs een ‘bad-ass’ rol neerzette. Het was daarom ook jammer dat zijn personage niet zo in de spotlights stond. Tevens viel het bijrolletje van Dana Michelle Gourrier op een positieve manier op.

Geen legendarisch personage
The Hateful Eight is een goede film, maar ik blijf een filmrecensent en voel me verplicht kritisch te blijven kijken. Alhoewel er weinig minpunten te vinden waren, kan ik makkelijk een aantal redenen opnoemen waarom deze film niet ”legendarisch” is. Glenn had de film ook gezien en gaf bijvoorbeeld aan dat de personages niet interessant zijn. Daar ben ik het niet mee eens, maar ik moet wel bekennen dat geen enkel personage zo legendarisch was als bijvoorbeeld Mr. Blonde in Reservoir Dogs of Hans Landa in Inglorious Basterds. Ook de dialogen haalden nergens het niveau van Reservoir Dogs of Pulp Fiction.

Krachtige western
The Hateful Eight is een pakkende ‘whodunit’ en een krachtige western met goed camerawerk en een prima cast. Desondanks is de rolprent niet vernieuwend genoeg om in de buurt te komen van klassiekers als Pulp Fiction of Reservoir Dogs. Al is dat helemaal niet erg. De film is absoluut een aanrader, alhoewel deze niet voor iedereen geschikt is. Mensen zonder geduld of met een zwakke maag kunnen maar beter thuis blijven.

Martijn Pijnenburg

★★★★☆