Recensie | The Purge (Glenn Abbink)

Geheel onverwacht wist de lowbudget-horrorfilm The Purge bij zijn release in de Verenigde Staten volle zalen te trekken, met een openingsweekend van $34 miljoen. Dat terwijl de film voor $3 miljoen is gemaakt. Het gigantische succes van de film zorgt ervoor dat Universal Pictures en producent Jason Blum besloten hebben dat de film een vervolg zal krijgen. De film is vanaf volgende week ook in de Nederlandse bioscopen te zien, maar zal deze film hier ook een groot succes worden of zullen de zalen gezuiverd blijven van publiek?

Titel: The Purge
Studio: Universal Pictures
Regisseur: James Demonaco
Scriptschrijver: James Demonaco
Hoofdrollen: Ethan Hawke, Lena Headey, Max Burkholder, Adelaide Kane
Genre: Horror, Sci-Fi, Thriller
Speelduur: 85 min
Release: vanaf  18 juli 2013 in de bioscoop

America. 2022.
Unemployment is at 1%.
Crime is at an all-time low.
Violence barely exists.
With one exception…

The Purge… Wat als je één keer per jaar al je frustraties de vrije loop kon laten?

In het jaar 2022 wordt Amerika geteisterd door misdaad en overvolle gevangenissen, daarom besluit de overheid om een jaarlijkse Purge (zuivering) van 12 uur in te stellen. Tussen 19.00 uur en 07.00 uur is elke misdaad, zelfs moord, legaal. De politie is niet te bereiken en ziekenhuizen sluiten hun deuren. Het is één keer per jaar waarop de burgers hun gang kunnen gaan zonder gestraft te worden.

James Sandin (Ethan Hawke) en zijn vrouw Mary (Lena Headey) hebben het goed bekeken met een bedrijf voor de installatie van home-security systemen. Samen met hun kinderen, zestienjarige dochter Zoey (Kane) en veertienjarige zoon Charlie (Max Burkholder), zijn ze voorbereidt op de Purge. Tijdens de nacht, geplaagd door geweld en veelvuldige misdaden, moet de Sandin familie beslissen wat ze doen wanneer er een vreemdeling bij hen aanbelt voor hulp. Je kunt wellicht raden wat er vervolgens gaat gebeuren.

Eén van de twee Sandin kinderen hoort en ziet een Afrikaans-Amerikaanse man (Hodge) op straat lopen, die roept om hulp en op zoek is naar onderdak. Eén van de kinderen besluit de luiken omhoog te doen en de man binnen te laten. Deze handeling zorgt ervoor dat de familie wordt blootgesteld aan een groep blanke Amerikanen die achter de man aanzitten. De film verandert vervolgens in een melodramatische, horrornonsens over een bedreigde familie, waarna er een bijbehorend kat en muisspel volgt. Het restant van het plot (welk plot?) zal ik voor me houden, al denk ik dat de lezers het zelf wel kunnen invullen.

The Purge

Het concept of de premisse van de film is intrigerend: een futuristische samenleving, waarin er voor één avond in het jaar geen regels gelden. De schrijvers en regisseur hebben hier vele kansen om allerlei legale vragen en morele kwesties aan de kaak te stellen, maar blijkbaar interesseerde dit de filmmakers niet. In plaats daarvan kozen ze voor een grote, hersendodende huisinvasie/horrorfilm. Af en toe wordt de kijker herinnerd aan het onderontwikkelde subplot over social engineering en het systematisch elimineren van de armen via een jaarlijks moordfestijn door elke Amerikaan. Hierna wordt er weer overstapt op behoorlijk over-the-top en excessieve geweldsscènes. Dit maakt van The Purge “Panic Room meets Paranormal Activity meets Assault on Precinct 13”. ‘Toevallig’ dat de film dan ook geproduceerd is door de makers van de films Paranormal Activity en Sinister en de regie in handen is van James DeMonaco, de schrijver van Assault on Precinct 13.

Als je zoekt naar antwoorden op legale vragen en morele kwesties moet je deze film niet kijken. Op het moment dat de zuivering begint, legt het alle ideeën aan de kant voor extreem geweld, hetgeen het restant van de film doorgaat (zelfs met deze korte speelduur). De generieke ‘spring uit je stoel momenten’ zijn er veel, maar echte shockeringen bar weinig. Daarnaast zijn de protagonisten zo ééndimensionaal dat het onmogelijk is om iets om ze te geven, laat staan mee te leven. Het is frustrerend dat het gros van de film zich dan in het huis van de familie Sandin afspeelt, terwijl er gesproken wordt over allerlei verschrikkelijke gebeurtenissen die zich buiten, in het hele land afspelen. De kijker krijgt hier nooit iets van te zien, behalve korte beelden en fragmenten die zijn opgenomen door bewakingscamera’s. In plaats van een narratieve verbreding door de makers en het laten zien hoe de ‘gewone mens’ verandert en ‘echt’ reageert, houden ze het bij een modaal, cliché en nietszeggend gezin. The Purge is daarmee één grote teaser voor absurde ‘grote’ ideeën, zonder een echt plot dat erbij past. Het is een standaard huisinvasie/horrorfilm vermomd als een visie op antioverheid ideologieën die de vrije loop nemen.

The Purge probeert een sociale kwestie aan de kaak te stellen, maar overstijgt het geweld, clichés en goedkope schriktrucjes niet. De film is daarmee zo subtiel als een olifant in een porseleinkast. Het doet voldoende om aan de genreconventies te voldoen, maar doet te weinig om deze te overstijgen. Een gemiste kans! The Purge mag gezuiverd worden uit de bioscopen!

That’s all for now,

Glenn Abbink

★★★☆☆