Recensie | Welcome to Marwen (Tristan Lof)

Een unieke combinatie van animatie en life-action

Na de documentaire uit 2010 over Mark Hogancamp en zijn miniatuurdorpje Marwen komt er nu een speelfilm over het bijzondere herstelproces van deze kunstenaar nadat hij in elkaar geslagen werd door vijf mannen en net van de dood ontsnapte. Robert Zemeckis, regisseur van onder andere kaskrakers als Forrest Gump, Back to the Future en Cast Away, keert terug met het tragisch, maar ook opbeurend, schouwspel Welcome to Marwen met deze unieke combinatie van animatie en live-action.

Mark Hogancamp (Steve Carell) ontsnapt aan de dood als hij zonder reden op straat door vijf mannen in elkaar wordt geslagen en daarmee al zijn herinneringen verliest. In een moeilijk herstelproces vindt hij een manier om met zijn trauma om te gaan. Met behulp van poppen, die elk een persoon representeren uit Marks leven, vertelt hij het verhaal van zijn leven in een fictief miniatuurdorpje in zijn achtertuin. Door het maken van foto’s in Marwen, dat zich afspeelt in België tijdens de Tweede Wereldoorlog, raapt hij de moed bijeen om de confrontatie met zijn aanvallers in de rechtszaal aan te gaan.

Titel: Welcome to Marwen
Regie: Robert Zemeckis
Cast: Steve Carell, Leslie Mann, Merritt Wever, Neil Jackson, Eiza González, Gwendoline Christie, Diane Kruger, Janelle Monáe, Leslie Zemeckis
Scenario: Robert Zemeckis, Caroline Thompson
Genre: Biografie, Komedie, Drama
Speelduur: 116 minuten
Release: Vanaf 10 januari 2019 in de bioscoop

Verhaal

In het begin van de film lijkt het net even of je naar een animatiefilm zit te kijken. Het is dan ook een ‘aha’ moment als je in de verte een reusachtige vrachtwagen ziet verschijnen die vervolgens de fotoscene in Marwen vernielt waardoor de echte Mark het mopperend opgeeft. De muziek is onmiskenbaar voor een film van Robert Zemeckis en lijkt verdacht veel op de sprookjesachtige muziek van Forrest Gump. Af en toe komt het wel erg dicht in de buurt bij Disneymuziek, waardoor je bijna vergeet dat de film op een waargebeurd verhaal gebaseerd is.

De combinatie tussen animatie en life-action geeft een uniek resultaat. De dramatische life-actionscenes, waarin Mark worstelt met zijn trauma’s, worden goed afgewisseld met de meer luchtigere en humoristische animatiescenes zodat de film niet alleen uit tragische gebeurtenissen bestaat. Zo is het moeilijk om je lach in te houden zodra een Nazipop wordt neergeschoten door een machinegeweer en de poponderdelen simpelweg uiteenvallen. Zo nu en dan gaan de filmmakers vrij ver met de animatiescenes waardoor je heel even uit het serieuze verhaal getrokken wordt. Zo kan het zomaar voorkomen dat er een pop met blauw haar door het huis van Mark rondvliegt en hem dwingt mee te gaan in een DeLorean-tijdmachine. Dit wordt gelukkig redelijk rechtgezet aan het einde van de film, wanneer je snapt wat er al die tijd aan de hand was.

Welcome to Marwen

Conclusie

Robert Zemeckis is er met Welcome to Marwen goed in geslaagd om een kijkje te geven in het leven van iemand die worstelt met zijn traumatische ervaring. Mark Hogancamp wordt prachtig vertolkt door de bekroonde acteur Steve Carell, die net uit de set van de veel geprezen film Beautiful Boy kwam gerold. Door Marks foto’s in Marwen tot leven te brengen aan de hand van animatie begrijp je hoe het vertellen van zijn verhaal, op welke manier dan ook, bijdraagt om zijn herinneringen terug te krijgen en zijn leven weer op te pakken.

★★★★☆

Tristan Lof