Recensie | Winter’s Tale (Fabian van der Starre)

“Magie is overal, je moet gewoon goed kijken.” Magie is een kracht dat mensen toestaat onmogelijke acties te verrichten. Een goed voorbeeld is de film Thor: The Dark World. Daar gebeuren dingen die alleen als magie beschouwd kunnen worden, maar wat als magie en wetenschap hetzelfde zijn? Vroeger dacht men dat alleen heksen konden vliegen. Tegenwoordig zie je bijna overal vliegtuigen. Had je dit vijfhonderd jaar geleden gedaan, was dit in vele ogen magie, terwijl dit gewoon wetenschap is. In Winter’s Tale speelt deze magie een grote rol als je liefde als magie ziet. Kun jij dat gevoel verklaren wanneer je verliefd bent? Ongetwijfeld is dit over honderd jaar wetenschap, maar voor nu is dit magie.

Titel: Winter’s Tale
Regisseur: Akiva Goldsman
Scenario: Akiva Goldsman, Mark Helprin
Cast: Colin Farrell, Russell Crowe, Jessica Brown Findlay, Jennifer Connelly, William Hurt
Speelduur: 118 minuten
Genre: Drama, Romantiek
Release: 20 februari in de bioscoop

Het leven is te kort

Het jaar is 1915. Peter Lake is een meester dief die nooit had verwacht dat zijn eigen hart gestolen zou worden door de beeldschone Beverly. Helaas is Beverly ziek waardoor ze elk moment dood kan gaan. Peter’s leven lijkt tevens van korte duur. Hij wordt opgejaagd door zijn vorige werkgever en mentor Pearly Soames. Wanhopig probeert Peter zijn grote liefde te redden door de jaren heen. Wat hij nodig heeft is een wonder, maar alleen de tijd zal leren of hij dit kan vinden.

Passie

Dit kan niet kloppen toch? Colin Farrell, een acteur die voornamelijk in actiefilms speelt, heeft nu de hoofdrol in een romantisch drama te pakken? Dat voelt inderdaad een beetje raar aan. Twee jaar geleden zag ik hem nog in de remake van Total Recall, maar laten we maar niet over remakes beginnen. Als de Ierse Peter Lake speelt hij weliswaar beter dan verwacht. Je voelt de chemie in zijn scenes met Jessica Brown Findlay, die Beverly Penn speelt. Dat de liefde tussen hen sterk is, portretteren de twee acteurs met volle overtuiging. Beverly heeft helaas tuberculose, een ernstige bacteriële infectieziekte, wat moeilijk te behandelen was aan het begin van de twintigste eeuw. Hierdoor heeft Beverly het gevoel dat ze niets meer te verliezen heeft. Door haar ziekte is ze juist altijd vrolijk en vol leven. Ze is gefascineerd door hartendief Peter, die in zijn leven nog geen liefde heeft gekend, tot hij Beverly ontmoet.

winters-tale-movie-still-6

Niet wat je verwacht

Dan zijn we aangekomen bij één van mijn favoriete acteurs, Russell Crowe. Na zijn prestatie in Gladiator uit 2000 ben ik groot fan van hem. Deze veelzijdige acteur speelt zijn rol als Pearly Soames zoals we van Crowe gewend zijn, met sublimiteit. Hij lijkt op een maffiabaas, maar in werkelijkheid is Soames totaal niet wat je verwacht. Met een gedrevenheid die te herkennen is uit Les Misérables, waar hij Javert speelde, achtervolgt hij Peter door de jaren heen. Vooral het accent wat Crowe aan zijn personage geeft legt de lat alleen maar hoger. Laten we overigens niet vergeten dat met Winter’s Tale Crowe en scenarist Akiva Goldsman wederom samenwerken na A Beautiful Mind. De scenarist gaf zelfs toe dat hij Pearly speciaal voor Crowe geschreven heeft, wat overduidelijk laat zien dat alleen Crowe deze rol op zijn brede schouders kan nemen.

A Beautiful Script

Akiva Goldsman maakt eens in de zoveel jaren een goed script, waar een prachtige film van gemaakt kan worden. Kijk maar naar A Beautiful Mind uit 2001. Met Winter’s Tale zet Goldsman net zo’n film neer. Dit sprookje is erg afhankelijk van het dialoog, want in het plot zelf gebeurt vrij weinig. Deze komt erg langzaam op gang, wat tevens erg rommelig aanvoelt.

Mijn vermoeden was dat er veel sciencefiction in voor kwam. Dat is niet het geval. Nadat ik mijn verwachtingen had aangepast, veranderde mijn mening van een rommelig begin naar een mooie opbouw van een fantastisch sprookje. Wat ik wel ontzettend jammer vind, is dat er een geheel onlogische verklaring wordt gegeven over de levensduur van Peter Lake. Om niet te veel weg te geven van het verhaal, laat ik dat even in het midden. Dan rust er slechts nog één schoonheidsfoutje van het script van Goldsman. In één scene zit Peter op een paard met een kind in zijn armen. Hij vraagt aan de moeder hoe het met het kind gaat, terwijl hij haar zelf in zijn armen heeft. Dat kan hij toch zelf wel zien?

1360228408_winter_s_tale-oo

Regiedebuut

Kun je je de televisieserie Fringe nog herinneren? Sommige afleveringen waren zo geweldig dat ik ze mij nog steeds goed voor de geest kan halen. Bijvoorbeeld toen Olivia en Walter naar het alternatieve universum reisden. Misschien is dat voor onbekenden van de serie te veel informatie, maar enkele van deze afleveringen werden door Akiva Goldsman geregisseerd. Dat is helaas waar zijn ervaring als regisseur ophoudt. Na het schrijven van het script, bedacht hij zich dat niemand anders deze film beter kon regisseren dan hij zelf. Hij had gelijk. De schrijver maakt met Winter’s Tale zijn regiedebuut op het grote scherm.

De weinige visuele effecten die de film bevat zijn schitterend gedaan. Vooral wanneer Peter’s paard van een hoge berg afspringt en naar beneden vliegt is magnifiek! Om het toch nog even kort over de cameo van Will Smith te hebben, want ja, hij zit ook in de film. Smith hoort hier echter totaal niet in thuis. Een romantisch drama waar hij een sciencefiction wezen speelt? Will, ga alsjeblieft terug naar Bel Air. Je bent geen Russell Crowe die dit soort rollen met gemak aan kan.

Winter’s Sprookje

Vaak doen de romantische drama’s het in mijn ogen erg goed. Enough Said, Mr. Morgan’s Last Love en About Time zijn slechts enkele voorbeelden. Over About Time gesproken, een romantisch drama met sciencefiction elementen klinkt akelig bekend. Gelukkig distantieert Winter’s Tale zich van de vergelijking door het sciencefiction gedeelte op een laag pitje te zetten. Peter’s liefde voor Beverly staat veelvuldig op de voorgrond, wat de kracht is van dit sprookje. Misschien is je opgevallen dat ik deze film meerdere keren een sprookje heb genoemd. Dit lijkt inderdaad sterk op een sprookje, want een vliegend paard is natuurlijk niet realistisch. Tenzij je dat net zo geloofwaardig vindt als muizen die in paarden veranderen? Wie weet, over honderd jaar kan dit misschien wel wetenschap zijn. Voor nu houden we het op magie. Er is iets mysterieus aan de liefde tussen twee mensen. Zou jij de precieze wetenschap hier achter willen weten? Dat zou de magie van de liefde namelijk wel eens kunnen verpesten. Ben je liefhebber van deze magische krachten? Dan kun je met een gerust hart naar Winter’s Tale gaan.

Fabian van der Starre