Blog | De Uitdaging – D (Immy Verdonschot)

Netflix is goed aan de weg aan het timmeren met weer geweldige series op hun lijst. Zo is een van de laatste nieuwe toevoegingen Daredevil. Dit was op zich al een hele uitdaging en wie de gelijknamige film heeft gezien, met Jennifer Garner en Ben Affleck, weet waarom. Dit is mede de reden waarom ik er toch erg benieuwd naar was. Daarnaast zal ik in deze blog ingaan op twee oudere series, Dark Angel en Dawson’s Creek, en twee relatief nieuwe en kleinere series, Defiance en Dominion. 

Dark Angel

Wie herinnert zich deze golden oldie nog? Dark Angel was een serie die ging over genetisch gemodificeerde mensen, in het bijzonder Max – gespeeld door Jessica Alba. De jonge Alba vertolkte de hoofdrol in deze serie waarin ze samen met ‘transgenes’ het geheime overheidsinstituut ‘Manticore’ (die super soldaten wilden maken) onderuit willen halen. Het eerste seizoen speelt zich tien jaar na haar ontsnapping af: In 2019, waar Max als negentienjarige een normaal bestaan probeert te leiden en op haar fiets pakjes rondbrengt in Seattle. Tegelijkertijd is ze ook nog op zoek naar de andere kinderen waar ze mee vast zat.

Heb je deze creatie van James Cameron gemist? Dan is het zeker leuk om deze wereld van cyberpunk en girl power nog eens te ontdekken. Zo zul je al snel enkele inmiddels bekende gezichten zien: Erin Karpluk (Being Erica) is slechts een aflevering te zien, maar je zult haar meteen herkennen. Andere namen zullen misschien eerder een belletje doen rinkelen. Zoals Michael Weatherly (inmiddels al jaren te zien in NCIS) en Jensen Ackles (Supernatural anyone? ) Hoewel ik de serie zeker niet een van de sterkste vond en de kwaliteit tegenwoordig wat te wensen laat, is deze sci-fi serie de moeite waard vanwege alle redenen die je kunt verwachten. Je vind voldoende drama, humor als ook actie in deze Fox-serie die na slechts twee seizoenen gecancelled was.

Defiance

Een SyFy serie waarin de toekomstige samenleving bestaat uit verschillende rassen van aliens en mensen. Laat ik beginnen met te zeggen dat ik deze serie niet de beste serie van het moment vind. Maar Defiance is zeker een interessante serie. De samensmelting van verschillende rassen is op een hele bijzondere manier weergegeven. Zo hebben ze elk hun eigen taal – een taal die bedacht en uitgewerkt wordt door dezelfde man die achter de andere talen in de serie Game of Thrones zit – wat voor een divers verhaal zorgt. Iedere cultuur heeft zo ook weer hun eigen gebruiken, waardoor het nogal vaak spaak loopt.

Met een vrouwelijke burgemeester en twee nieuwelingen die direct de orde gaan handhaven zorgt dit voor verschillende wrijvingen. Niet alleen hebben ze ervoor gezorgd dat de stad Defiance – voorheen St. Louis – er goed uitziet, met allemaal nieuwe soorten planten en een interessant straatbeeld, ook bevat de serie behoorlijk wat sterke vrouwenrollen. Mijn top drie hiervan wordt gespeeld door Julie Benz (Dexter), en Jaime Murrey (Warehouse 13) en Stephanie Leonidas (MirrorMask). En laat ik eerlijk zijn: Dat is vaak een van de redenen waarom ik een serie interessant vind. Voor de gamers onder jullie komt het misschien bekend voor: Defiance is namelijk voortgekomen uit een game en is de eerste serie in zijn soort die over en weer het verhaal laat doorvloeien. Inmiddels is de serie met zijn derde seizoen bezig.

Dawson’s Creek

Wat kan ik nou zeggen over Dawson’s Creek? Deze tienerdrama, die mede de WB – tegenwoordig The CW – groot heeft gemaakt, werd uitgezonden wanneer ik uit school kwam. Weliswaar tegen etenstijd, dus echt veel heb ik er niet van gezien. Maar een paar jaar geleden besloot ik hem van begin tot eind te kijken. Met Katie Holmes in haar jongste onervarenheid en Michelle Williams voor ze de meest geweldige rollen ging spelen. Het zorgde ervoor dat James Van Der Beek zijn rol en de serie behoorlijk op de hak kon nemen in Don’t Trust the B**** in Apt 23 en Joshua Jackson wist het uiteindelijk te schoppen tot Fringe.

Als ik heel eerlijk ben moet ik bekennen dat ik me door mijn rewatch heen heb moeten sleeeeeeepen. Serieus…, dat acteerwerk en de verhaallijnen konden me amper boeien. Alle doorsnee puberverhalen kwamen voorbij: Van seksuele ontluiking en ontwikkeling, tot gescheiden ouders, keuzestress voor vervolgopleidingen, maar vooral de romantische perikelen en tweestrijd van Joey: Dawson of Pacey. Wat overigens niet wegneemt dat de serie zeker enkele hele goede afleveringen had! Maar helaas kan ik er niet veel meer positiefs over zeggen… Mogelijk heeft het ermee te maken dat ik de serie nooit echt gevolgd heb en een hoop afleveringen achter elkaar heb gezien. Dit neemt natuurlijk de wekelijkse spanning en afwachting weg. Toch is dat de manier waarop je oude series vaak terugkijkt. En ik kan dan ook met zekerheid zeggen, dat Dawson’s Creek een serie is die ik nooit helemaal opnieuw zal kijken.

Dominion

Dominion is een serie die mij meteen deed denken aan Supernatural. Al blijkt dat deze serie losjes gebaseerd is door de film uit 2010 Legion. In deze Amerikaanse apocalyptische bovennatuurlijke actieserie is God verdwenen in is een strijd ontstaan tussen de aartsengel Gabriël en andere engelen tegen de mensheid. Zij geloven namelijk dat God verdwenen is vanwege de mensen. Vijfentwintig jaar later houden de mensen nog in enkele steden stand en heeft aartsengel Michael de kant van de mensen gekozen tot de verlosser komt.

Het is een heerlijk (kleine) SyFy serie die je weer eens extra laat nadenken over het geloof en hoe extreem mensen dit kunnen oppakken. Hoewel de personages niet de meest intrigerende zijn, zijn het de plotwendingen en de creatieve blik op het Bijbelse verhaal die zeker je aandacht vast kunnen houden. Want laten we eerlijk zijn: In principe komen de meeste verhalen uit op een strijd tussen goed en kwaad. En dat zie je hier in de puurste vorm. Daarnaast weten ze goed gebruik te maken van effecten, waardoor de Engelen er mooi uit zien. Op 9 juli zal seizoen twee van deze serie van start gaan.

Daredevil

Laat ik het zo zeggen: Deze serie weet je te verrassen. Net als Batman heeft het verhaal een hele gritty sfeer. Duister en verdorven. Alleen uit de credits wordt dit al meteen duidelijk. Maar wat de serie juist zo goed aanpakt, is dat het verhaal zich niet afspeelt wanneer Daredevil al een succesvol vechter is. In deze serie heeft hij nog geen mooi pak, doet hij zijn werk in duistere steegjes zonder dat iemand hem kent en moet hij, als Matthew Murdock, nog een advocatenpraktijk in een van de mindere buurten weten op te bouwen.

De serie neemt ruim de tijd om het verhaal op te bouwen – je hebt dan ook wel een paar afleveringen nodig om er echt in te komen – maar stelt zeker niet teleur. Dit is ook mede te danken aan de goed geschreven personages die elkaar goed aanvullen qua drama, humor en emotie. Hoewel ik persoonlijk vond dat ze in een of twee afleveringen te ver gingen en de laatste aflevering wat afgeraffeld aanvoelde, is de serie het eigenlijk alleen al waard vanwege de prachtige vechtscènes en het menselijke aspect dat de serie weet toe te voegen aan een blinde superheld.

Voor zover alweer de series met de D. Ik weet dat enkele vrienden van mij niet blij zullen zijn met mijn mening over Dawson’s Creek, maar ach… Je kunt niet alles geweldig vinden natuurlijk. En hopelijk levert het een mooie discussie op. En in juli ben ik dan weer terug met enkele series die beginnen met de ‘E’.

Xoxo,

Immy.

Exit mobile version