Generation Recycle is een blog waarmee ik de huidige film- en tv-ervaring onder de loep wil nemen. De afgelopen jaren is de filmwereld sterk veranderd en wij als kijker worden overspoeld met een tsunami van remakes, reboots, reimagines, prequels en sequels. In Generation Recycle wil ik deze onderwerpen aan de kaak stellen. Wat zijn de positieve kanten en wat zijn de negatieve. Dit keer wil ik het hebben over remakes.
Wat is een remake
Remakes zijn niets nieuws. Veel klassieke films hebben een remake gehad, zoals Scarface, The Thing, Oceans 11 en The Thomas Crown Affair. Deze films komen uit een tijd waarin remakes nog uniek waren. Ze wisten het publiek te bereiken en te vermaken door het respect waarmee de films gemaakt waren. Scarface werd zelfs een cult classic, hetgeen het origineel niet had bereikt. De film nam elementen van een toen obscure film uit 1932 en maakte daar een eigentijdse actie/drama film van, die zijn tijd ver vooruit was.
The Thing is een horror remake van Thing from another World uit 1951. Regisseur John Carpenter wist de film naar nieuwe hoogte te tillen, door de film meer claustrofobisch te maken. Hetzelfde geldt voor de super spannende Alien (Ridley Scott).
Een van de redenen dat deze remakes een succes waren, is de tijd tussen het origineel en de remake. Dit in tegenstelling tot de remakes van nu die binnen tien jaar uitkomen. Hierdoor hebben de fans van de film vaak nog een helder beeld van het origineel op hun netvlies staan. Neem bijvoorbeeld Spider-Man. Deze film kwam in 2002 uit en kreeg tien jaar later al een reboot. In 2017 komt zelfs alweer een volgende reboot.
Wat kan een remake laten floppen
De grootste vijand van iedere remake is de verwachting. Een paar jaar geleden kwam er een remake van A Nightmare on Elm Street; een van de grootste horror-franchise’s. Deze heeft in de loop der jaren veel fans verzameld en een plek veroverd in de pop culture. Toen de remake uitkwam werd deze maar lauwtjes ontvangen door de echte fans. Dit omdat het hen niet aan de originele film deed denken.
Een ander voorbeeld is Psycho, de klassieker van regisseur Alfred Hitchcock. Tot op heden heeft die film een belangrijke plek in de filmgeschiedenis. In 1998 probeerde regisseur Gus van Zant zijn versie van Psycho te maken. Dit werd een ‘beeld voor beeld’ remake; een exacte kopie van het origineel uit 1960. Het grootste verschil was dat de remake in kleur was.
Wat kan een remake succesvol maken
Voorbeelden van een aantal goede remake’s zijn de horror-remakes The Hills Have Eyes, Friday the 13th en Texas Chainsaw Massacre. Het horrorgenre heeft waarschijnlijk het meeste aantal remakes gehad. De verhalen van horror-iconen als, Dracula, Frankenstein en The Mummy zijn door de jaren in verschillende jasjes gestoken. Deze iconen lenen zich mijns inziens hier ook voor. Friday the 13th blijft tot op heden de grondlegger van de slasher-film. De serie met horror icoon Jason Voorhees in de hoofdrol kreeg in 2009 een remake die trouw bleef aan het origineel. De spanning en het tiener-drama voelden als vanouds, maar waren toch eigentijds.
Texas Chainsaw Massacre was ook een succesvolle remake. Het origineel was een donkere en rauwe horrorfilm waarbij niemand veilig was, wat ook in de remake uit 2003 terug te herkennen was.
De makers van een aantal van deze films hebben het idee van het origineel behouden, maar ook eigentijds gemaakt. Het doel van een remake is volgens mij om het bekende verhaal aan een nieuwe generatie filmkijkers te vertellen. De makers van de remakes die flopten probeerden vaak iets te creëren/een eigen draai te geven en sloegen daar de plank mee mis. Zo werd er voor de remake van A Nightmare on Elm Street geprobeerd een wat realistischer gezicht te maken voor Freddy Krueger.
De overvloed aan remakes werpt bij mij de vraag op of er in filmland een gebrek aan originele ideeën is. Het kan ook zijn dat er op veilig gespeeld wordt om zo meer geld te verdienen aan films. De naam van een klassieker wekt toch vaak nieuwsgierigheid op bij de fans van het origineel. Ik heb liever eens in de paar jaar een goede remake, dan een overvloed aan opnieuw opgewarmde prakjes. Wat zijn volgens jullie de ingrediënten van een goede remake?
Zie ook: Mijn top tien remakes die tegenvielen
Dennis van Elten
GESCHREVEN DOOR
