Blog | R.I.P. Robin Williams (Immy Verdonschot)
Afgelopen nacht kreeg ik het nieuws te horen dat de grote komiek Robin Williams is overleden. Vermoedelijk zelfmoord… De man die iedereen aan het lachen kon maken. Er heerst dan ook veel onbegrip en medeleven. Na Philip Seymour Hoffman (die overigens met Robin te zien was in Patch Adams) moeten we van nog een groot man afscheid nemen. Hoe groot dit verlies is, blijkt uit de oneindige voorbij komende tweets als ook uit het persoonlijke bericht van President Obama. Ik denk dat iedereen zich wel in deze woorden kan vinden. Want wie is er niet met Robin opgegroeid?
Robin Williams: zijn televisiejaren
Zijn debuut maakte hij in de televisieserie Mork & Mindy zo’n dertig jaar geleden. Een serie die ik helaas zelf nooit gezien heb. Op mijn Facebook kwamen bloopers voorbij en daarin zie je al meteen waarom hij zo’n geliefd persoon is voor vele mensen. Het afgelopen jaar maakte hij zijn come-back naar het ‘kleine’ scherm met The Crazy Ones en konden we dus wekelijks genieten van zijn humor en rare fratsen (zoals de scene waarbij hij verkleed is als Priscilla, Queen of the Desert). Bijzonder genoeg speelde hij hierin een personage, Simon Roberts, die tevens een zware strijd tegen alcoholverslaving achter zich had. Een paar jaar geleden deed Robin een boek open over zijn ervaringen. Begin tachtigerjaren gebruikte hij cocaïne, maar na de dood van zijn vriend John Belushi was hij gestopt. In 2006 zou hij een terugval hebben gehad. Over deze donkere periode uit Robin’s leven is niet veel te vinden. Wat tevens benadrukt dat hij niet om deze verslaving herinnert moet worden, maar juist om al het plezier dat hij jaren lang verspreidde.
De jeugdvriend
De allereerste film die ik ooit in de bioscoop zag was Aladdin. Het was de Nederlandse versie en het duurde jaren voor ik erachter kwam dat Robin de rol van de Geest vertolkte. Maar het lied ‘Friend Like Me’ zal iedereen bij zijn gebleven, alsook het moment waarop de Geest eindelijk zijn vrijheid krijgt. Het is dit moment dat volop leeft op social media. Maar ik denk dat de eerste film waarin ik Robin echt ‘zag’ was Mrs. Doubtfire. Ik hoefde alleen te zien hoe hij zijn vele stemmetjes gebruikte in het begin van de film om onder de indruk te zijn van zijn talenten. Daarna volgde nog talloze films als de avonturen van het bordspel in Jumanji, het genieten van zijn groene uitvinding in Flubber, de vliegen door de wonderlijke wereld van Neverland in Hook en het prachtige drama waarin hij als Jack een aandoening had en een jongetje speelde in het lichaam van een volwassenen (niet te vergeten dat hij hotel de botel was van Jennifer Lopez). Met al deze films ben ik opgegroeid en heeft hij menig kind laten lachen.
Met hart en ziel
Maar hij was niet alleen de komiek. In films als Good Will Hunting, Patch Adams en Dead Poets Society toonde hij zijn andere kanten. Waar hij met Good Morning, Vietnam zijn eerste Oscar nominatie ontving, wist hij deze welverdiend te verzilveren met zijn rol in Good Will Hunting. Hoewel hij zijn speech begon met te zeggen dat hij sprakeloos was, sloot hij – zoals je eigenlijk niet anders mag verwachten – heerlijk toepasselijk af met een komische opmerking. Het maakt ook niet uit welke rol Robin speelde, hij deed het altijd met zijn hart en ziel. Hoe hij een klas in beroering kon brengen en met een waardevol afscheid van ‘Oh Captain, My Captain’ de deur uitliep is een van die momenten die je altijd bij zal blijven. Robin Williams is een van die bijzondere mensen die je kan laten lachen en kan laten huilen. Wanneer je stil staat bij zijn dood, zal er een brok in je keel komen, zelfs bij het zien van zijn films. Het kan dan ook niet anders dat de wereld hem en zijn heerlijke gevoel voor humor gaat missen.
In dit soort gevallen geldt vaak ‘gone but not forgotten’. Dit zal ook zeker hier van toepassing zijn. Zijn hele oeuvre is een verrijking voor ieder die ermee in contact komt. Van grappige kinderfilms als Mrs. Doubtfire tot prachtige drama’s als Dead Poets Society; Robin kon het allemaal en hij deed het allemaal. Net als bij Philip Seymour Hoffman stonden er ook nog films in de planning voor Robin. Zo kunnen we straks nog genieten van zijn prachtige karakter in onder andere Night at the Museum 3 en Merry Friggen’ Christmas. Tot die tijd zal ik, net als vele anderen met mij denk ik, hem herinneren met het kijken van de pareltjes uit zijn carrière. Rust in vrede Robin Williams, je bent vrij.
Xoxo,
Immy.
————————————
Zoals gezegd stromen de sociale media vol met herinneringen aan Robin. Van quotes, korte filmpjes, interviews, GIFS tot ontroerende foto’s. Bij deze een greep uit de twitterreacties van (voor het merendeel) acteurs die met hem gewerkt hebben. Zie ook verschillende van deze filmpjes, zowel grappig als ontroerend. Deze wil ik je in ieder geval niet onthouden:
Robin Williams op bezoek bij de Johnny Carson Tonight Show
Aladdin – Friend Like Me
Dead Poets Society – Oh Captain, My Captain