Blog | Op setbezoek in Rome, Cinecittà! (Immy Verdonschot)

Een tijd terug schreef ik over verschillende films die zich afspeelden in Rome, voorbereidend op mijn langverwachte vakantie naar deze wereldstad. Het kan dan eigenlijk ook niet anders dat ik na afloop van mijn bezoek hier ook een blog over zou schrijven. We hebben echter zoveel gezien, dat ik onmogelijk alles zou kunnen beschrijven. In het bijzonder richt ik me daarom ons bezoek aan de filmstudio Cinecittà.

Cinema Stad

Cinecittà is letterlijk Italiaans voor Cinema Stad en het is dan ook de naam van de grote filmstudio in Rome. Dit terrein, vol pleinen, tuinen, een restaurantje en verschillende woongebouwen voor mensen die er werken, heeft maar liefst tweeëntwintig opnamestudio’s, twee permanente tenten, driehonderd kleedkamers en kantoren, eenentwintig make-up trailers en een waterbasin van 7000 vierkante meter (buiten). Hiermee zijn ze de grootste filmstudio in Europa. Al zijn het eigenlijk eenentwintig studio’s… Nummer zeventien bestaat namelijk niet in verband met bijgeloof. Hun ongeluksgetal is geen dertien, maar zeventien. En met het creëren van geweldige werelden is hun tagline ‘Alle dromen kunnen werkelijkheid worden in Cinecittà’. Alle reden dus om een bezoek te brengen aan deze ‘Dromenfabriek’.

11347931_1009136525770822_239917202_o

Hoogtijdagen

Inmiddels is het terrein nationaal erfgoed, maar in 1936 was het slechts platteland. In ongeveer een jaar tijd is op bevel van Mussolini het ‘Italiaanse Hollywood’ gebouwd. Niet alleen als tegenhanger voor alle Amerikaanse producties, maar des te meer om eigen propagandistische films op de markt te brengen. Ondanks de oorlog wisten ze dan ook vele films te maken. Maar het was pas in de jaren vijftig en zestig dat ze de titel kregen ‘Het Hollywood aan de Tiber’. Dit waren de hoogtijdagen voor Amerikaanse films die er opgenomen werden. Van Spartacus en Roman Holiday tot aan A Fistful of Dollars. Op hun hoogtepunt werden er ongeveer 350 films per jaar gedraaid en tot op heden zijn films van Cinecittà goed geweest voor een vijftigtal Oscars.

11263866_1009136572437484_285757675_n

Fellini

Voor wie echt geïnteresseerd is in cinema zal de naam Federico Fellini niet onbekend klinken. Deze regisseur wist als geen ander Italiaanse films te maken. En ieder van zijn films heeft hij in Cinecittà gemaakt, allen in Studio 5. Wanneer hij aan een film werkte, kon hij het niet loslaten. Hij was er zo fanatiek mee bezig, dat hij een gedeelte van de studio in gebruik had genomen als een tweede huis: Hij sliep dus gewoon op de set. Het liefst zou hij er echt gewoond hebben. Verder is er nog een ruimte die geheel gericht is aan deze grootmeester, zoals je mag verwachten. Al moet ik wel bekennen, dat na mijn bezoek aan de tentoonstelling in EYE, deze ruimte behoorlijk tegenviel. Als eerbetoon had deze man wel wat meer verdiend dan ‘slechts’ een ruimte.

11264944_1009136649104143_1146861555_o

Van Gangs of New York naar Jeruzalem

Zoals gezegd zijn er meerdere Amerikaanse films opgenomen in Cinecittà. Zo is Martin Scorsese meerdere malen teruggekeerd naar Rome voor zijn films. Niet alleen The Godfather III is hier gefilmd, maar ook Gangs of New York. Wanneer je tijdens het setbezoek rondloopt over het terrein (dit is een extra onderdeel waarvoor je met een gids meegaat) zie je zelfs nog een deel van de set staan: Deels afgebrande gebouwen uit het negentiende eeuwse New York. Daaromheen vind je weer de set van ‘Temple of Jerusalem,’ welke in gebruik is voor de film Christ the Lord (volgend jaar verwacht). Als een groot filmliefhebber kan ik dan ook niet anders dan genieten wanneer je tussen die gebouwen doorloopt. Zo liepen we ook voorbij een gigantisch waterbassin, welke tevens gebruikt was in Gangs of New York. Straks wordt dit bassin weer gebruikt voor de zee-scènes uit Ben-Hur.

De scène die opgenomen was bij het waterbassin

Rome en recycling

Maar er waren nog meer sets. De grootste set die we namelijk bezocht hebben was die van de BBC-serie Rome, ‘Ancient Rome’ genaamd. Hoe kan het ook anders dan dat deze in Rome gefilmd zou worden? Het is ongelooflijk hoe immens die set is en hoe intact alles daar nog is. Ons Cinecittà-dagje was een dag vol regen. Maar de sets die wij bezochten – allen buiten – hadden daar geen hinder van omdat ze gemaakt zijn van beschilderd glasfiber en de straten van cement zijn. We liepen als oude Romeinen door de straten van deze serie: Een omgeving die gebaseerd was op het Forum Romanum. Al hadden ze voor de Curia (het discussieplatform) vreemd genoeg niet het oude Curia van Forum Romanum genomen, maar in plaats daarvan voor een gebouw kozen dat gebaseerd was op het Pantheon. Ach ja, dat zijn artistieke vrijheden. Verder stonden we voor het paleis van Caesar en liepen langs te tempels voor Jupiter, allen in volle glorie met heldere kleuren. Als iemand die niet alleen van films en alles wat daarmee te maken houdt, maar zeker ook van de klassieke oudheid, kon ik mijn geluk niet op. Het mooie was dat we twee dagen voor ons bezoek aan Cinecittà op Forum Romanum rondliepen. Daar zagen we alle brokstukken van het eeuwenoude terrein. Op deze set zagen we dit in ere hersteld.

11267399_1009136539104154_1503428786_o

Van de ene set loop je zo de andere op. Hier was een klein binnenpleintje nagebouwd. Aan de hand van deze set legde onze rondleidster uit dat sets ook vaak worden hergebruikt. Waar wij op dat moment stonden, stonden we voor een kerkgebouw. Deze was gebruikt voor de mini-serie Francesco over Franciscus van Assisi (de set heet ‘Florence in 1400’). Op de grond kon je nog de witte ‘marks’ zien, waar een galg had gestaan. Draaide je een kwartslag naar links, dan stond je tegenover een gebouw dat licht aangepast was. Door kleine details aan te passen, zoals een likje verf of reliëf en patronen in de muren, speelde een verhaal zich niet meer af in de tijd van Assisi, maar kon de set getransformeerd worden naar het verhaal van Romeo en Julia. En draaide je nog een kwartslag naar links, dan stond je te kijken naar het geboortehuis van Jezus van Nazareth. Aan dit gebouw was met name de voorgevel aangepast, waardoor het meteen in het juiste tijdperk te plaatsen was.

11292857_1009136659104142_666519659_n

De rondleidster vertelde ons ook dat sets blijven staan, totdat er geïnteresseerden komen die een nieuwe film willen maken. Pas wanneer hier een deal voor rond is, zullen oude sets worden afgebroken. In mijn ogen is dit niets anders dan geweldig, omdat iedereen zo de kans krijgt om de volle beleving te krijgen. Heel lang is Cinecittà dicht geweest. Maar sinds enkele jaren heeft iedereen inmiddels de kans om de rijke geschiedenis van dit Romeinse filmimperium met eigen ogen te aanschouwen.

Teatro 5

Tijdens de rondleiding stonden we even stil in de buurt van Teatro 5. Zoals gezegd is dit de studio waar Fellini al zijn films draaide. Dit is namelijk niet zomaar een opnamestudio, maar de grootste van het hele terrein. Hier zijn niet alleen de grootste Italiaanse films opgenomen, maar ook de Amerikaanse klassiekers. Voor wie zijn klassiekers dan ook goed kent: Ben-Hur met Charlton Heston is hier opgenomen. In deze studio was dus het immens grote Circus Maximus nagebouwd waar de paardenrennen werden gehouden. Ook Cleopatra (met Elizabeth Taylor en Richard Burton – hier hebben zij elkaar voor het eerst ontmoet) is in dit rijtje te plaatsen. Helaas konden we geen blik in de studio nemen – waar ik nog steeds erg van baal, gezien het hele verhaal eromheen – want op het moment was deze in gebruik. En niet voor zomaar een film, nee… Voor de Amerikaanse remake van Ben-Hur, met onder andere Morgan Freeman. Maar zeker gezien de achtergrond van de studio als het verhaal van Fellini, zou ik zeker een keer terug willen als het mogelijk is een blik te nemen in deze befaamde studio.

11301308_1009136565770818_713692812_n

Reizen door de tijd

Na de rondleiding over de sets, stonden we weer bij het musea gedeelte. Dit bestaat eigenlijk uit twee gedeeltes, beide waren voormalig studio’s. Het eerste gaat over het vroege begin van Cinecittà en het werk van Fellini. Zoals gezegd heeft hij een eigen ruimte, waar kostuums uit bijvoorbeeld Ginger e Fred, maar ook de kleding van Anita Ekberg uit La Dolce Vita te zien is. Het andere gebouw gaat meer over het ‘Gouden tijdperk’ en de periode dat Amerikanen veel over de vloer kwamen. Hier konden we korte fragmenten van films bekijken, als ook kostuums van bijvoorbeeld Cleopatra bezichtigen. Op de muren hangen behind the scenes foto’s van buitenlandse acteurs, wanneer die er aan het filmen waren. Denk hierbij aan Liv Ullman, Charlton Heston en Kirk Douglas. Ook was er nog een speciaal gedeelte voor (spaghetti) westerns, waar aandacht was voor meesters als Tarantino en Eastwood.

11286523_1009136569104151_126912331_o

Wanneer je nog iets verder doorloopt, kom je in een soort speurtocht gedeelte wat vooral voor kinderen bedoeld is. In een ruimte kon je bijvoorbeeld zien hoe iets van script, naar storyboards ging en uiteindelijk een fragment uit de film werd. Ook waren er verschillende lades met spullen van bekende regisseurs. Zoals de camera van Sergio Leone of de rode sjaal en hoed van Fellini. Wellicht niet het meest interessante van het terrein, maar zeker een kijkje waard. Voordat je weer naar buiten loopt, kom je onbewust nog door een kleine set: Namelijk de onderzeeboot uit U-571. Met alle lampjes, knopjes en geluiden van dien.

11297435_1009136655770809_793790431_o

Ook hier zou ik weer veel meer over kunnen vertellen, maar dan wordt het echt een eindeloze blog. Mocht het nog niet duidelijk zijn, dan zal ik het nog eens zeggen: Het bezoek aan Cinecittà is een van de meest geweldige dingen uit mijn reis naar Rome. Om zelf rond te kunnen lopen over de sets van Rome en kostuums te kunnen zien uit films waar ik mee ben opgegroeid is geweldig. Het kan voor mij niet beter worden dan alle ins en outs te horen te krijgen over wat waar is opgenomen, waar sets van gemaakt zijn en hoe sets als het ware gerecycled worden. Wat dat betreft is het voor het bezoek niet erg dat er de afgelopen zes jaar ‘slechts’ vijftig films geproduceerd zijn. Zo kunnen geïnteresseerden in ieder geval nog eens een kijkje nemen. Ik heb in ieder geval intens genoten mijn bezoek aan de Italiaanse Cinema Stad.

Xoxo,
Immy.

Ben je door het lezen van mijn blog gemotiveerd geraakt om er zelf ook een bezoekje aan te brengen, kijk dan vooral op http://cinecittastudios.it/en/studios en http://cinecittasimostra.it/en voor meer info.