Cineweek | The Kitchen (+ Nederlandse filmtip)

Er zijn veel mensen die iets tegen Melissa McCarthy lijken te hebben. En daar hoorde ik ook bij. Niet dat ik zozeer wat tegen haar persoonlijk had, ik ben gewoon in het algemeen niet zo’n fan van dergelijke hysterische komedie acteurs. Dus als iemand over McCarthy klaagde, deed ik lekker mee. Al kreeg ze op een gegeven moment zoveel haat dat ik bij mezelf dacht ”kom op, zo erg kan het toch ook weer niet zijn”. Daarnaast zag ik in dat mijn aversie niet direct te maken had met haar als actrice, maar meer de personages die ze speelde. Vergelijk het maar met Adam Sandler, die veel irritante karakters speelt maar in Uncut Gems een juweeltje van een acteerprestatie aflevert.

Gezien ik het altijd prachtig vind als een ´underdog´ vriend en vijand weet te verassen hield ik mijn ogen open voor een wat serieuzere film met Melissa McCarthy. Toen ik de trailer voor The Kitchen voorbij zag komen was ik daarom ook direct geïnteresseerd.

In deze film zien we drie maffialeden betrapt worden en de gevangenis ingaan, waarna hun vrouwen de zaken overnemen. En ze blijken er nog goed in te zijn ook. Ik vond dat wel een interessant uitgangspunt eigenlijk. Het bleek echter dat The Kitchen in Nederland maar een beperkte bioscooprelease heeft gekregen, waardoor ik hem via die weg niet heb kunnen zien. Gelukkig vond ik de film onlangs in de collectie van Pathé Thuis.

The Kitchen gaat matig van start. We zien enkele scenes die doen impliceren dat de drie hoofdrolspeelsters thuis onderdrukt worden, waarna hun mannen de bak in draaien. Als blijkt dat er vanuit de maffia te weinig voor hun gezinnen gezorgd wordt, nemen de vrouwen het recht in eigen handen. Wat op papier misschien een interessante insteek was, blijkt in de praktijk niet pakkend genoeg in beeld gebracht te zijn. Als het stel vervolgens begint met zakendoen weet ook dat te weinig te overtuigen.

Er waren echter ook de nodige pluspunten. Zo was het sfeertje dat in de film hing vrij aardig en kijkt de film – als je jezelf eenmaal door het eerste half uur hebt geworsteld – vrij aardig weg. Al kan ik verder helaas weinig positiefs over de misdaadthriller zeggen. Er was de nodige potentie, maar dat werd niet benut. Met name als het gaat om de hoofdpersonages. Het feit dat de vrouwen alle drie een geheel andere persoonlijkheid hebben was op papier interessant, maar gezien ze zo slecht zijn uitgewerkt weten ze geen van allen te overtuigen. Dit geldt vooral voor het personage van McCarthy, dat nog steeds teveel oogt als een bezorgde moeder.

The Kitchen

Begrijp me niet verkeerd. Als een saaie huisvader als Walter White (Breaking Bad) in een keiharde drugsbaas kan veranderen, dan had het deze drie maffiavrouwen al helemaal moeten lukken. Al was er daarvoor wel een goede transformatie nodig, en die ontbrak in The Kitchen aan alle kanten.

Wel moet ik zeggen dat de film na de tweede helft wat interessanter begon te worden. De onderlinge conflicten en enkele onverwachte gebeurtenissen weten het verhaal namelijk wat leven in te blazen. Het leek hierdoor even alsof het flauwe gerecht dat in The Kitchen bereidt werd met de juiste kruiden en een flinke lading saus alsnog gered kon worden. Een stomme twist wist helaas alsnog roet in het eten te gooien…

En hoe zat het met Melissa? Ik wist eigenlijk niet wat ik van haar moest vinden. Het personage dat ze vertolkte had voor mij het meeste potentie, maar was daarbij ook het slechtst uitgewerkt. De vraag is echter of het aan haar lag, of aan het script. Waarschijnlijk een beetje van beide.

Al met al vond ik The Kitchen te vergelijken met Melissa McCarthy. Niet verschrikkelijk, maar enthousiast wordt ik er zeker niet van.

Oh ja…mocht je de film nog willen zien, dan kan dat dus via Pathé Thuis. Al is het je waarschijnlijk wel duidelijk geworden dat ik hem niet zou aanraden. In plaats daarvan zou je beter de korte Nederlandse maffiafilm Capo di Famiglia eens uit kunnen proberen. Je kunt deze hier vinden.

Martijn Pijnenburg