Recensie | Now You See Me (Fabian van der Starre)

“What is magic? Magic is deception, but deception designed to enlight, to entertain, to inspire.” Dat is precies wat Now You See Me heeft bereikt. Met alle trucs die The Four Horsemen uit de kast trekken, kan de kijker niet anders dan zich aan het eind van de rit misleid, maar toch geïnspireerd voelen, wat allemaal mogelijk is met magie.

Titel: Now You See Me
Regisseur: Louis Leterrier
Cast: Jesse Eisenberg, Woody Harrelson, Isla Fisher, Mark Ruffalo, Morgan Freeman, Michael Caine
Scenario: Ed Solomon, Boaz Yaki, Edward Ricourt
Speelduur: 115 minuten
Genre: Thriller

The Four Horsemen

J. Daniel Atlas is een controlefreak. Met kaartentrucs ‘verblind’ hij zijn publiek, welke van dichtbij gaan kijken hoe het nu eigenlijk zit. Door van dichtbij te kijken, zien ze juist minder. Des te beter ze het denken te zien, des te minder ze werkelijk zien.

Vroeger was Merrit McKinney beroemd, maar nu is hij in de geschiedenis vervaagd. Hij staat bekend om zijn hypnosetrucs welke vreemd genoeg geen illusie lijken te zijn. Henley Reeves is de assistente die op eigen benen is gaan staan, weliswaar met succes. Ze laat zich opsluiten in een glazen kooi vol gevaarlijke vleeseters, met alle gevolgen van dien. Jack Wilder is een dief met een goedkope Uri Gellar act. Een broekie in het vak van de illusionisten, met potentie voor grootheid.

Individueel zijn ze goed, samen maken zij The Four Horsemen compleet en zijn ze waanzinnig. Wanneer ze in hun eerste act een bank overvallen, gaan FBI agent Dylan Rhodes en Interpol agent Alma Dray op jacht. Dit blijkt echter nog een hele opgave voor ze, want het viertal zijn illusionisten, die al hun trucs uit de kast trekken om (letterlijk) uit handen van de FBI te blijven.

Kaartentruc

Wanneer de film begint, wordt de kijker door J. Daniel Atlas uitgedaagd een kaart te kiezen. De kaarten worden snel getoond, alsof er door een boek wordt gebladerd, en er zijn er een paar die opvallen. Dan laat hij alle kaarten zien, met de vraag of de kaart die uitgekozen is, er tussen zit. Vervolgens gooit hij de kaarten omhoog, waarna de kaart, die gekozen was, groots wordt getoond op een gebouw. Een spectaculair begin waar je versteld van zult staan. Dit is slechts één van de trucs waar naderhand nog goed over nagedacht moet worden, want hoe weet hij toch welke kaart degene die in de bioscoopzaal zit kiest?

Now You See Me

Act I, II & III

De eerste act is al in de trailer te zien en wanneer je deze gezien hebt, verwacht je niet dat de acts die daar op volgen deze kan overtreffen. Later komt act twee, welke verbluffend magisch is, maar vooral hartverwarmend en komisch. Ik zou hier dolgraag meer over vertellen, maar dan verklap ik te veel. Het is dan ook zeker één van de hoogtepunten. In het slotstuk van de film denk je eindelijk te weten hoe het nu echt zit. Gelukkig vergeet je het “deception” stuk uit bovenstaande quote. Niets is wat het lijkt.

Mr. Fox & Alfred Pennyworth herenigd

Hetgeen waar ik mij erg op heb verheugd, is de reünie tussen Morgan Freeman & Michael Caine. De momenten die zij samen in de film hebben, is een genot voor elke fan van de acteurs. Sinds ze samen in The Dark Knight trilogie gespeeld hebben, is elke samenwerking een ware traktatie. Twee geweldige acteurs wat voor mij alleen al reden genoeg is om deze film te bekijken.

Louis Leterrier

In vergelijking tot Louis Leterrier zijn eerdere bekende titels Transporter 1 & 2, Clash of the Titans en The Incredible Hulk, staat Now You See Me toch wel boven aan het lijstje van meest memorabele films. Alleen al van de soundtrack en de overweldigende optredens, kreeg ik kippenvel. De in Frankrijk geboren regisseur, komt sinds 2002 om de paar jaar met een nieuwe film, geen van welke in mijn ogen slecht zijn. Het duurt even, maar dan heb je ook wel wat! Hij maakt bij deze film goed gebruik van de visuele effecten, wat het geheel magisch maakt. Wellicht had deze film (nog) beter geweest in 3D. Het zou tot zijn recht komen met alle effecten welke verwerkt zijn in de film, maar zelfs zonder 3D is deze film één van de toppers die ik dit jaar gezien heb.

Fabian van der Starre