Interview | Tekenaar Pascal Gorter

Wij van Entertainmenthoek vinden het altijd interessant om met creatievelingen te spreken. Dit zijn vaak filmmakers of acteurs, maar soms ook tekenaars. Zoals Pascal Gorter, waarmee we onlangs een interessant interview hadden. Hij maakte Drieflaand, een fantasieverhaal gebaseerd op de aardbevingen in Groningen.

Interview Pascal Gorter

Je kunt het gesprek met Pascal hieronder lezen. Wil je eerst wat van zijn werk bekijken dan kan dat via deze link.

Hey Pascal, kun je jezelf even voorstellen?

Hoi, ik teken al zolang ik mij herinner. Als kind zat ik aan de keukentafel te tekenen, terwijl andere gezinsleden buiten in het zwembad zaten te genieten van de zon. Ik tekende elke dag. Mijn ouders noemden mij daarom een ‘tekenmachine’. Toen ik mijn tekeningen als volwassene terugzag, ontdekte ik dat veel van die tekeningen korte sketches zijn, waarop meerdere dingen gebeuren. Het vertellen van verhalen heeft er dus altijd wel ingezeten. Mijn belangrijkste inspiratiebronnen waren stripboeken. Eerst de Donald Duck. Daarvan las ik meerdere op een dag, tot diep in de nacht. Daarna de Turtles en de X-men, gevolgd door andere Marvel series die door Junior Press vertaald zijn.

Er zijn perioden geweest, vooral tijdens mijn middelbare schoolperiode, waarin ik tekenen niet meer ‘cool’ vond. Ik ben toen een tijdje gestopt met tekenen. Daarna vertelde ik de ex-vriend van mijn zus over mijn stripverhalen en hij vond het wel cool, haha. Dat gaf me weer vertrouwen om door te gaan.

In 2019 ben ik een eenmanszaak gestart om mijn prentenboek Drieflaand uit te geven. Sindsdien heb ik twee prentenboeken uitgegeven. Ik heb ook een gratis online webcomic: The Medieval Knight. Verder bied ik mijn diensten aan als freelance illustrator en schrijver.

Je eerste boek Drieflaand kwam uit in 2019, kun je daar wat meer over vertellen?

Jazeker. Mijn vriendin kwam op een dag thuis met een folder van het Huis van de Groninger Cultuur (tegenwoordig Bureau Groninger Taal en Cultuur). Zij houden elk jaar een schrijfwedstrijd in het Gronings. Ik heb een verhaal bedacht dat de Groningse aardbevingen als inspiratie heeft. ‘Drieflaand’ betekent dan ook ‘Drijfland’, omdat de bewoners in het fictieve dorp letterlijk wegdrijven in de grond. Die aardbevingen hebben trouwens wel een andere oorzaak dan de gasboringen in Groningen ;).

Ik zag er meteen een prentenboek in. En zo ben ik begonnen met het aanpassen van de tekst naar een meer kindvriendelijke versie (de originele versie in het Gronings had wat hardere grappen). De tekeningen heb ik ook zelf gemaakt.

Hoelang ben je ongeveer met Drieflaand bezig geweest?

In het begin was ik een middag in de week bezig met een tekening, maar dat werd op het eind meer. Het was mijn oorspronkelijke plan om het boek in 2017 uit te geven. De eerste tekeningen maakte ik in mei en in november was het boek klaar. Omdat ik het niet aandurfde het boek alleen uit te geven, en ik worstelde met de juridische regels die bij het zelfstandig uitgeven komen kijken, heb ik eerst gezocht naar een partner die het boek met mij wilde uitbrengen. Dat is niet gelukt en in de zomer van 2019 heb ik de knoop doorgehakt en het boek toch zelf uitgegeven.

Hoe is het boekje tot nu toe ontvangen, wat voor reacties kreeg je erop?

Ik heb veel positieve reacties gekregen op de tekeningen, maar er waren ook mensen die het minder mooi vonden. Helaas heb ik weinig reviews over het verhaal zelf. Dit komt mede door de aanpak die ik gekozen heb: ik heb slechts 100 boeken laten drukken en ervoor gekozen om mijn boek in eerste instantie niet uit te geven via boekhandels en webwinkels. Dat maakt mijn boek wel een collectors item, haha.

Wat waren qua tekenstijl je inspiratiebronnen?

Voor de tekenstijl heb ik me laten inspireren door grote tekenstudio’s, zoals Disney en Maarten Toonder Studio. Ik dacht bij het tekenen vaak aan de tekenfilm van Tom Poes. Die heb ik als kind gezien en kan ik nog goed voor de geest kan halen. Ze hadden cartoonachtige figuurtjes tegen (wat ik dacht) een realistische achtergrond, die je bijvoorbeeld ook bij Bambi ziet. Die stijl geeft me een gevoel van tijdloosheid. En om eerlijk te zijn las ik sinds de basisschool veel stripboeken van Marvel en heb ik mij om die reden een realistische stijl eigen gemaakt. Om alle bomen en gebouwen te ontwerpen in een nieuwe stijl zou mij te veel tijd kosten. De figuurtjes zijn wel getekend in de Disneystijl, net zoals in de tekenfilm van Tom Poes.

Ik denk dat ik bij de achtergronden onbewust beïnvloed ben door talloze striptekenaars. Ik ben een groot fan van de Kubert brothers (bekend van o.a. Marvel Comics). Bij het tekenen gebruik ik verder veel referentiemateriaal: foto’s die ik zelf genomen heb of ik laat me inspireren door foto’s van anderen, waar ik dan een andere draai aangeef.

Je hebt onlangs ook een informatief boekje gemaakt over het coronavirus. Ben je van plan om in de toekomst meer van dit soort maatschappelijke problemen aan te snijden in je werk?

Maatschappelijke problemen komen bijna altijd voor in mijn werk. Drieflaand had een raakvlak met de Groningse aardbevingen en in mijn online webcomic The Medieval Knight gaan de eerste delen over o.a. sexting en (cyber-)pesten. Als schrijver wil ik mensen informeren en onderwerpen van verschillende kanten laten zien. Van de andere kant heb ik korte verhalen geschreven die niet meteen een maatschappelijke invalshoek hebben. Het hangt er heel erg van af wat mij op dat moment raakt en of een bepaalde serie goed gaat lopen, welke aanpak ik kies en waarmee ik doorga.

Bezoek je ook weleens evenementen op het gebied van tekenen en comics? Zoals bijvoorbeeld Cross Comix te Rotterdam?

Ik ben drie jaar geleden naar Comic Con geweest en voor de coronacrises naar de Stripbeurs in Utrecht. Bij Comic Con heb je workshops of paneldiscussies, die zijn heel leuk voor beginners. Als je een portfolio hebt zijn sommige tekenaars bereid je (gratis) advies te geven en dat is natuurlijk waardevol. Ik zou in dat geval gewoon zeggen wat je doet en misschien biedt hij of zij dan zelf aan om je werk te bekijken. Zo is dat in elk geval bij mij gedaan en heb ik de mazzel gehad dat een hele goede schrijfster en tekenaar mij feedback wilde geven. Ik heb daar nu nog wat aan.

Verder heb je natuurlijk stripboeken, maar tegenwoordig is alles online verkrijgbaar. Ik koop niet zo snel stripboeken die ik niet ken. Dat is natuurlijk jammer dat stripfans zoals ik dat minder doen, want ik denk dat het world wide web een van de redenen is dat stripboeken veel minder verkocht worden op markten en in regionale zaken. De tijd dat ik enthousiast door een enorme collectie X-mannen boeken bladerde op de markt om een boekje te vinden die ik niet had, mis ik wel eens. Bovendien hebben de oude stripboekjes nog de geur van oud papier. Iets wat je met nieuwe of online boeken niet hebt.

Heb je nog adviezen voor beginnende tekenaars?

Er komt veel kijken bij het uitgeven van boeken in eigen beheer. Het belangrijkste is het plezier niet uit het oog te verliezen. Wat mij opvalt aan beginnende striptekenaars (ten minste dat is mijn observatie) is dat zij veel tijd besteden aan een pagina. Je hoeft niet elk detail te tekenen. In het eerste nummer van (de Amerikaanse strip) The Darkness vind je een mooi voorbeeld van hoe je door een paar lijntjes een hele omgeving kan suggereren. Sowieso vind ik de Amerikaanse superheldenstripboeken een goed voorbeeld als je wil leren snel een omgeving op te wekken. En het kan raadzaam zijn om te kijken of je een stijl kan ontwikkelen die leuk is om te doen, maar ook tijdwinst oplevert. Omdat ik storyboards maak bij mijn verhalen, realiseerde ik mij dat ik heel snel kan tekenen. Via de stijl in je storyboards kun je weer voortborduren in je getekende verhaal. Zo leer je sneller en effectiever tekenen.

Niet iedereen zal het met mij eens zijn natuurlijk. Tekenen (en schrijven) doe je voor je plezier, want je zult er niet snel rijk van worden.

Zou je het liefst kinderboeken blijven tekenen, of zou je liever meer werk uitbrengen voor een ouder publiek?

Mijn eerste webcomics waren bedoeld voor een ouder publiek. Naast The Medieval Knight, had ik ook een serie die Grandpa, life in an ever changing China heette. Die serie staat niet meer online, maar het gaat over het leven van de grootvader van een vriendin in een steeds veranderd China. De kinderboeken zijn ontstaan als reactie op wat er in de wereld om me heen gebeurt. Ik zou in de toekomst me graag richten op beide: ik heb nog genoeg inspiratie om zowel kinderen als oudere lezers mee te nemen naar een andere wereld. Wat dat betreft, moet het beste nog komen: er zitten werelden in mijn hoofd die oudere lezers nog nooit van mij gezien hebben en ik leer steeds beter wat kinderen leuk vinden.

Gezien wij onszelf momenteel nog voornamelijk richten op series en films zijn we benieuwd of jij jezelf daar ook mee bezighoudt. Zo ja, wat zijn je favorieten?

Ik vind Lost de beste serie die ik ooit heb gezien. Als kijker leef je mee met de karakters en in elke aflevering heb je een mysterie waarvan je niet weet hoe het opgelost zou worden. Ik hou voornamelijk van ethische dilemma’s, zoals in de episodes rond Ben. Met de kritiek dat veel vragen niet zijn beantwoord, ben ik het niet eens. De belangrijkste mysteries zijn opgelost, al had ik zelf ook een andere verklaring verwacht voor de reden waarom de vliegtuigpassagiers gestrand zijn.

Qua films behoren The Last Samurai en Hero (van Zhang Yimou) tot mijn favorieten. De laatste film gaat over een legende waarbij een krijger de keizer kan doden van twee stappen afstand. Absoluut een aanrader voor liefhebbers van vechtfilms of films met diepgang. De gevechten (waarbij de karakters in de lucht zweven en over het water ‘dansen’) en de spaarzame dialogen lijken rechtstreeks uit een gedichtenbundel komen. Hoewel, ik heb recent een paar quotes uit de film recent teruggelezen, dus misschien is het iets mooier in mijn herinnering…Het einde van die film is bovendien controversieel. De eerste keer dat ik de film zag had ik de helft gemist en ik kon mij niet in de conclusie vinden. Toen ik de tweede keer de film zag, veranderde mijn mening daarover. Al zal dat te maken hebben met het feit dat ik nu meer levenservaring heb en mijn kijk op dingen is veranderd.

Daarnaast wil ik Perfume: Story of a murderer aanraden. En Twelve Monkeys is lange tijd een van mijn favorieten geweest. The Shawhank Redemption blijft een klassieker. En verder heeft Christopher Nolan veel gave films op zijn naam staan. Eigenlijk hou ik van alle genres, zolang het verhaal maar origineel is en stof tot nadenken geeft.

Omdat mijn vriendin van crime series houdt, kijken we ook vaak documentaires over criminelen. Ik vind het eerste seizoen van I am a killer goed en An American Crime Story: The Assassination of Gianni Versace. Die documentaires laten je anders kijken naar criminelen (al moeten de slachtoffers niet vergeten worden). Precies wat ik wil bereiken als schrijver: mensen laten zien dat there is more than meets the eye.

Mocht jij het werk van Pascal Gorter willen bekijken dan kan dat via zijn pagina’s op Instagram en Facebook. Tevens heeft hij ook een website.

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.