Première | Dheepan met Audiard en Jesuthasan

Op vrijdag 28 augustus vond een speciale première plaats van de film Dheepan in bioscoop EYE. Aanwezigen waren regisseur Jacques Audiard en acteur Antonythasan Jesuthasan. Op uitnodiging van Lumière waren Martijn Pijnenburg en Sandro Algra aanwezig op de rode loper. Lees verder ook een verslag van de Q&A-sessie, onder leiding van de Vlaamse filmjournalist Lieven Trio. Er werden vier verschillende talen gesproken. Hieronder de Nederlandse interpretatie van de Q&A.

Titel: Dheepan 
Regisseur:
Jacques Audiard
Scenario:
Jacques Audiard, Thomas Bidegain, Noé Debré
Cast:
Antonythasan Jesuthasan, Kalieaswari Srinivasan, Claudine Vinasithamby, Vincent Rottiers
Speelduur:
109 minuten
Genre:
Misdaad, Drama
Te zien vanaf:
26 augustus 2015

Verhaal Dheepan 

Voormalige Tamil Tijger Sivadhasan (Antonythasan Jesuthasan) ontvlucht Sri Lanka aan het einde van de burgeroorlog. Samen met Yalini (Kalieaswari Srinivasan) en het jonge meisje Illayaal (Claudine Vinasithamby) vestigt hij zich in Frankrijk. Met de valse identiteit van Dheepan bouwt hij een nieuw leven op als conciërge. De buitenwijken van Parijs blijken echter bewoond door levensgevaarlijke types. Dheepan bevindt zich opnieuw in een conflictzone.

Dheepan  Dheepan   Dheepan 

Q&A

Audiard: Heel erg bedankt om ons te ontvangen in zo’n prachtige plek!

Trio: U heeft natuurlijk een Gouden Palm gewonnen, maar staat die in uw huis? Welk plaatsje heeft het?

Audiard: Ik heb het aan de producent gegeven. Een film maak je natuurlijk met veel mensen, niet alleen. Het is dus een manier om ook de crew te belonen.

Trio: Met een thema als migratie en vluchtelingen is deze film uiteraard zeer actueel. We zien elke dag in het nieuws vluchtelingen. Waarom wilde u daar eigenlijk een film over maken?

Audiard: Het idee van de film was vier jaar oud, dus op dat moment was het lang niet zo actueel als dat het nu is. Het is meer een verhaal over integratie dan over migratie, we zijn ook al heel snel in Frankrijk. Het is een film die Frans geproduceerd is maar wel helemaal in Tamil gesproken wordt. Het idee was om de rollen om te keren en vanuit het standpunt van de migranten te kijken naar de Franse samenleving.

Trio: Een vraag voor meneer Jesuthasan… mag ik jou Anthony noemen? Toen meneer Audiard jou koos voor deze rol wist hij niet veel over jouw verleden. In feiten heb je veel gemeen met jouw personage. Je hebt een verleden met de Tamil Tijgers.

Jesuthasan: Vijftig procent van dit verhaal is eigenlijk mijn eigen verhaal. De hoofdrolspeler maakt mee wat ik ook meemaakte. Gevoelsmatig ben ik het helemaal eens met deze film.

Trio: Meneer Audiard, Anthony was tot voor kort geen professioneel acteur. Hoe heb jij hem eigenlijk gevonden?

Audiard: Het hoorde eigenlijk gewoon bij het castingproces. Hij was een van de eerste mensen die ik daar zag. Er was meteen wel een bepaald gevoel dat hij misschien wel de juiste was. Maar je kan niet meteen de juiste persoon vinden. Ik heb ook heel veel acteurs gezien, een honderdtal. Ik heb zelfs acteurs in India gezien. Maar Anthony woont in Frankrijk en ik ben uiteindelijk toch terug gegaan naar hem. Drie weken voordat de opnames begonnen heb ik de knoop doorgehakt.

Trio: Nog een vraag voor Anthony. Ik vroeg me af of deze film een therapeutische waarde heeft gehad. Heb je daar de trauma van het verleden mee kunnen verwerken?

Jesuthasan: Wat ik in mijn leven heb meegemaakt, de trauma, kan ik niet verwerken met die ene film.

Trio: Er zijn heel veel mensen die deze film politiek noemen, omdat het over heel veel actuele issues gaat. Zou u het zelf ook een politieke film noemen? Bent u het daarmee eens?

Audiard: Ik noem het geen politieke cinema, dat zou naïef zijn. Het echte politieke statement van deze film heeft zich eigenlijk al vóór de opnames afgespeeld. En dat is namelijk: een film maken met acteurs die Tamil spreken, wat dus ondertiteld zou moeten worden maar die wel geproduceerd wordt door Franse televisie stations. Dat is eigenlijk de echte politieke daad: door iets totaal anders op tv te brengen in prime time.

Trio: De film is een sociale thriller, het gaat over relevante thema’s. Maar het is ook een spannende fictiefilm, dat zullen de mensen zo meteen ontdekken. Dus hoe realistisch is de film voor u, en wilde u realistisch zijn?

Audiard: Ik wilde een film die gaandeweg veranderde nadat het personage veranderde in de film. Het is een heel instabiele vorm van film: je denkt dat je in één type film bent, en ineens verandert het dan weer in iets anders. Er is nog wat kritiek geweest op bepaalde momenten in de film die niet realistisch zouden zijn. Het is een vorm van stijl: je moet stijl creëren. Als je het teveel doet is het niet meer leuk om naar te kijken, doe je het te weinig dan is het saai. Ik moest een balans tussen die twee vinden.

Trio: Zijn er vragen vanuit het publiek voor deze heren?

Man in publiek: Er is ook nog een vrouwelijke hoofdpersoon. Van beide hoofdpersonages vond ik dat ze allebei heel natuurlijk speelden. Van de casting heeft u net wat gezegd. Kunt u ook wat vertellen over de casting en regie over de vrouwelijke hoofdpersoon?

Audiard: Ik vind dat het in dat opzicht ook geen goede titel heeft. Het is ook niet de titel die ik heb gekozen omdat het alleen over het mannelijke personage gaat. Het vrouwelijke personage is eigenlijk degene die het meest evolueert en die ook het meest naar de andere toegroeit. Kalie, de actrice die de hoofdrol speelt, die is eigenlijk echt wel actrice. Ze speelt in Madras, in een theatergezelschap. Ik heb haar gekozen om dat ze een gezicht heeft dat heel veel emoties uitdrukt, dat heel fascinerend is en verandert van emoties. En ook omdat ze een stem heeft die ik prachtig vind.

Vrouw in publiek: Antony, hoe is uw integratie verlopen in Frankrijk?

Jesuthasan: Toen ik naar Frankrijk kwam was dat met de bedoeling binnen een jaar terug te keren naar Sri Lanka. Ik heb er vijf jaar over moeten doen om naar Frankrijk te gaan. Dat heeft al veel moeite gekost, maar terug keren naar Sri Lanka lukt steeds niet. Ik leef hier nog met de hoop dat ik ooit terug kan keren naar mijn eigen land. Ik houd van Frankrijk en van het Franse volk, maar ik droom elke dag over het terugkeren naar mijn eigen land.

Foto’s: Young Guns Media



VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

FacebookInstagramPinterestTwitter