Recensie Annette

Het is moeilijk om Annette voor iedereen aan te raden. Annette is een musical-film door en door. Je vindt de film daarom fantastisch of je ziet het als een twee en een half uur durende verschrikking. Laat je niet direct afschrikken door het label musical, want Annette, met de grootsheid van een operaconcert, is misschien wel de meest bizarre, bombastische musical ooit gefilmd. Leos Carax vernietigt alle verwachtingen en brengt een unieke, gelaagde, filmervaring die je hoofd niet snel verlaten zal. Lees hier Roans recensie van Annette.

Titel: Annette
Regisseur: Leos Carax
Cast: Adam Driver, Marion Cotillard, Simon Helberg, Angèle van Laeken
Scenario: Ron Mael, Russel Mael
Genre: Drama, Musical
Speelduur: 140 minuten
Releasedatum: 25 november 2021

Het zijn twee Franse regisseurs die een gooi doen naar meest bizarre film van het jaar. Aan de ene kant hebben we gouden palm winnaar Julia Ducournau met haar grafische bodyhorror genre-mashup Titane. Aan de andere kant staat de deze week uitgekomen Annette van Leos Carax. Zijn film heeft zo’n overtuiging en bombastische uitvoering dat het label musical eigenlijk een understatement is. Nee, Annette is net zo episch als een opera en overweldigt ieder moment dat het kan. “Adem nog één keer diep in, en verstoor dit optreden niet met verdere ademteugen, kuchjes of eventuele scheten”, opent de verteller waarna een vier minuten durend nummer wordt opgevoerd over het beginnen van de film. Er is eigenlijk niets zoals Annette, en die unieke ervaring maakt Leos Carax nieuwste kunstwerk alleen al de moeite waard.

Gesprekken zijn er eigenlijk niet in de film. Althans, ze zijn er wel maar worden gezongen. Op deze manier wordt het liefdessprookje van befaamde operazangeres Ann Defrasnoux (gespeeld door Marion Cotillard) en de heethoofdige stand up-komiek Henry McHenry (gespeeld door Adam Driver) verteld. Een relatie die op het oog nooit zou kunnen werken, zo brengt de roddelmedia het ook. Maar het wordt met zo’n hoeveelheid passie in het nummer True Love bezongen dat het haast wel echt moet zijn. Zowel Driver als Cotillard doen overtuigen in de relatie, van schattige kietelscènes, een vol overgave beffende Henry, tot op de kleinste details in hun mimiek wanneer ze elkaar aanschouwen.

Annette is over-the-top, absurd en slaat het grootste deel van de tijd helemaal nergens op. Het prachtige daaraan is dat de filmmakers dit ook doorhebben en werkelijk alle remmen losgooien. De posterscene, dansend in een storm midden op zee, zou als je die los ziet echt belachelijk zijn. Maar ga je mee in de magie van Annette dan is het een prachtig surrealistisch moment bomvol betekenis. Dat de metershoge golven hartstikke nep op een greenscreen er achter staan en dat we onderhand zien dat het ‘echte’ water met emmers in de gezichten van de acteurs wordt gegooid, vervaagt allemaal in het moment. En dat is geweldig.

Om bij de geweldige delen te blijven, wat is Simon Helberg (bekend van The Big Bang Theory) fantastisch als The Accompanist in deze film! Hoewel zijn schermtijd beperkt is, maakt hij het meeste van zijn momenten als pianist en dirigent. De combinatie van script, acteervermogen en camerawerk is op z’n allerbest in zijn scènes. Sowieso is het camerawerk in Annette ontzettend sterk, met longtakes à la Alfonso Cuaron, en een veelal bewegend beeld dat stabiel genoeg is dat het niet duizelt. Met name Helbergs dirigent-scène waar de camera op de muziek om hem heen draait is een heus visueel feest.

Bovenal is Annette de show van Adam Driver. Hoewel Marion Cotillards Ann even belangrijk is voor het verhaal, krijgt Henry de meeste speeltijd. Als artiest op een podium keert Driver in een zekere zin terug naar zijn roots als theater-acteur en zet een monumentale prestatie neer. Hoewel hij misschien de Oscar wel had verdiend voor zijn rol in Baumbachs Marriage Story, valt er wat voor te zeggen als je zijn prestatie hier nog beter vindt. Tijdens en tussen het zingen door weet hij met zijn fysiek een personage neer te zetten dat vastgeroest voelt in deze absurde wereld. Hij overtuigt in ieder opzicht: van het liefelijke beginpunt van Henry McHenry, de zwaar politiek incorrecte stand-up show en alle stappen van zijn neerwaartse spiraal die volgen. Adam Driver-schreeuwen gaan echt door merg en been.

Maar wie is die Annette van de titel eigenlijk? Dat is de liefdesbaby die Ann en Henry op de wereld zetten. Geen kind van vlees en bloed trouwens maar een houten pop. Annette is een metafoor voor de levens van haar ouders die hun carrière misschien wel belangrijker vinden dan de liefde voor hun kind en zij eerder een object in een systeem is. Met die duidelijke symboliek uit de weg wordt deze aanvankelijk knotsgekke liefdes-musical een surrealistisch drama die nog complexere problemen aanhaalt. Thema’s als me-too, invloed van roddelmedia, giftige mannelijkheid, kinderexploitatie en de rol van een man en een vrouw in een relatie passeren de revue en maken dit een veel diepere film dan het op het eerste gezicht lijkt. Hoewel de grote hoeveelheid van onderwerpen en gebeurtenissen de film sporadisch een warboel maken en het tempo daar ook onder lijdt, trekt regisseur Carax het nog aardig samen in het emotionele slotakkoord.

Wat voor score moet je hangen aan een film als Annette? Het is een vraag om je hoofd over te breken. Er zullen zat mensen zijn die dit één grote tijdverspilling van een film vinden en geen minuut ervan meer willen aanschouwen. Anderen zullen er geen genoeg van kunnen krijgen en wensen dat Carax de rest van zijn carrière absurde musicals zoals deze maakt. Voor de kijker die zich openstelt voor een nieuwe soort filmervaring is er een hoop te ontrafelen in Annette maar het moet je wel liggen. Eén ding is de film in ieder geval wel en dat is uniek. De kans dat we ooit nog eens een absurde film als deze mogen aanschouwen op schaal zo groot als Annette is vrijwel nihil.

★★★★☆

Roan Andrée

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

Recensie Annette | Misschien wel de bizarste film van het jaar

Lees ook de recensie van Marlijn