Recensie | Arrival (Erik Jansen)

Denis Villeneuve is één van mijn favoriete regisseurs van de laatste jaren. Zijn regiestijl viel mij als eerste op met de spannende film Prisoners uit 2013, waarbij Hugh Jackman, Jake Gyllenhaal en Terrence Howard te maken hebben met de ontvoering van twee dochters. Datzelfde jaar zag ik ook zijn mysterieusche mindbender Enemy, wederom met Jake Gyllenhaal. Vorig jaar gooide Villeneuve nog een schepje op zijn repertoire met het bloedstollende Sicario, die naar mijn mening één van de beste actiefilms was van 2015. Natuurlijk kijk ik ook ontzettend uit naar zijn sequel van Blade Runner in 2017. Een science fiction voorproefje komt deze week uit: Arrival, met Amy Adams in de rol van Dr. Louise Banks, Jeremy Renner als Ian Donnelly en Forest Whitaker als Colonel Weber. Lees hier de recensie van Arrival door Erik Jansen.

Titel: Arrival
Regie: Denis Villeneuve
Scenario: Eric Heisserer, Ted Chiang
Cast: Amy Adams, Jeremy Renner, Forerst Withaker, Michael Stuhlbarg
Genre: Science Fiction, Drama, Mysterie
Speelduur: 116 minuten
Release: 10 november 2016

Op een dag verschijnen er twaalf vreemde buitenaardse schepen in het aardse luchtruim. Dr. Louise Banks is een expert op het gebied van taal en wordt door Colonel Weber gevraagd contact te leggen met de aliens. Ze wordt ondersteund door een team van onderzoekers, waaronder de wiskundige Ian Donnelly.

Het is moeilijk om te communiceren, aangezien de wezens niet kunnen praten zoals wij mensen dat doen. Louise probeert het met geschreven tekst en al snel leert ze door middel van symbolen te communiceren met de bezoekers. Dit is een doorbraak omdat andere landen het tot dusver nog niet gelukt is om met de wezens te kunnen praten. Daarnaast dreigt Japan met een aanval op het schip dat zich in het Japanse luchtruim bevindt. Lukt het Louise om het raadsel van hun komst te ontrafelen, voordat de wereld wellicht ten onder gaat aan de onzekerheid die achter het mysterie schuilt?

Als je aan aliens denkt, denk je in eerste instantie aan invasies. Gelukkig is Arrival niet zo’n typische blockbuster zoals Independence Day. In tegendeel zelfs. De film is een science fiction op niveau. Het vertelt het verhaal vrij rustig, maar intrigeert goed met een vorm van realiteit en mysterie. Clichés van het genre hoef je dus zeker niet te verwachten.

Eén van die clichés die ik zou kunnen bedenken bij het genre, is dat militair personeel andere agenda’s hebben wat betreft die van wetenschappers. Hier werken de twee partijen juist goed samen. Hetgeen wat enigszins realiteit in de logica biedt. Ook is de film niet volledig chronologisch en maakt het ook een interessante puzzel om naar te kijken. Actie ontbreekt aan de film, maar niet dusdanig dat dit een gemis is. Uiteindelijk draait de film niet volledig over buitenaardse wezens, maar meer over communicatie en persoonlijke keuzes.

Naar mijn mening hebben alle acteurs voortreffelijk werk gedaan in de film. Amy Adams draagt de verantwoordelijkheid voor de hoofdrol, die zij al met al uitstekend verricht. Alhoewel ze een wetenschapper speelt, begrijp je haar keuzes en die van medespeler Jeremy Renner. Ook Forest Withaker draagt een goed steentje bij aan de film.  Zoals ik al zei is van het cliché van wetenschap versus defensie nauwelijks sprake. Wel zien we onder de partijen dat bepaalde personen argwanend zijn tegenover de komst van de Hectopods (de aliens).

De muziek speelt ook een enorme rol in de film. Mysterieuze ambient sounds worden afgewisseld met rustige strijkpartijen. Het is de derde keer dat Villeneuve samenwerkt met componist Jóhann Jóhannsson, die evenals de score voor Blade Runner 2047 op zich zal nemen volgend jaar. De film opent echter met een stuk die ik vaker gehoord heb. Toevallig zag ik eerder deze week de film Disconnect thuis, waarbij hetzelfde stuk te horen was van componist Max Richter. Dat is zeker niet erg, want het is een prachtig stuk dat goed past bij de desbetreffende scène in Arrival.

Een scifi op hoog niveau dus. Verwacht daarom niet een popcornfilm, maar juist een film waar je toch een beetje bij mag nadenken. Zo’n ontzettende mindbender is het ook weer niet, maar dat is absoluut geen negatief punt. Achteraf zal er wellicht ruimte zijn voor discussie, maar er zullen niet veel vragen onbeantwoord blijven. Daarnaast ziet het er visueel geweldig uit. We zien rustige, brede shot en grafische effecten die overtuigend genoeg zijn voor wat het verhaal gewenst is. Na zijn eerdere, fantastische films bewijst Denis Villeneuve dat hij ook het science fiction genre naar zijn hand kan zetten. Het is een interessante film en een prachtig voorproefje op de sequel van één van mijn favorieten uit de jaren ’80. Met Arrival en zijn eerdere werk in zijn curriculum vitae, kan ik mij momenteel geen betere regisseur voor Blade Runner bedenken.

Erik Jansen