Recensie | Corpus Christi (Jip Strijbos)

Een hemelse ervaring: Corpus Christi heeft een lange weg afgelegd om ons te zegenen met haar komst. De film gooide al grote ogen toen het een jaar geleden uitkwam in Polen. Corpus Christi verdiende, naast tientallen prijzen op verschillende filmfestivals, zelfs een nominatie voor de hoogst haalbare prijs in het filmlandschap: een Oscar voor de beste buitenlandse film. De film is dan nu eindelijk te zien in de Nederlandse bioscopen. Is de film zo goddelijk goed als alle internationale prijzen doen vermoeden? Het antwoord is: Ja en amen. Lees hier de recensie van de film Corpus Christi door Jip Strijbos.

Titel: Corpus Christi
Regisseur: Jan Komasa
Cast: Bartosz Bielenia, Eliza Rycembel, Lukasz Simlat, Tomasz Ziętek
Scenario: Mateusz Pacewicz
Genre: Drama
Speelduur: 116 minuten
Releasedatum: 11 oktober 2019 (nu te zien via Picl)

Het waargebeurde (!) Corpus Christi begint zo ver weg van God als het maar kan, in een jeugddetentiecentrum. We maken kennis met Daniel. Hij komt binnenkort vrij na jarenlang in het detentiecentrum te hebben gezeten. Tijdens zijn tijd daar is hij geïnspireerd geraakt door de priester die er werkt en wil daardoor dolgraag zelf priester worden. Jeugddelinquent en priester, wat een combinatie hè? Er wordt hem dan ook verteld dat deze droom nooit in vervulling kan gaan voor iemand als Daniel. Na een nacht gevuld met alle dingen die God verboden heeft, laat Daniel het daar echter niet bij zitten. Hij reist naar een plaatselijk klein dorpje en klopt hier bij de priester aan om te helpen in de kerk. De goedgelovige priester geloofd Daniel en verwelkomt hem. De priester wordt echter snel ernstig ziek en dan moet Daniel noodgedwongen het stokje overnemen en doet dat geheel op eigen manier.

De premisse doet bijna denken aan zoetsappige drama’s als Intouchables (2011), maar niets is minder waar. Het wordt meteen duidelijk dat dit een rauwe film wordt waar zoetsappigheid ver te zoeken is. Dit komt niet als minste door Daniel, gespeeld door Bartosz Bielenia, die qua uiterlijk niet zou misstaan op een gabberfeest in de jaren ’90. Bartosz zet hier een fenomenale rol neer en vreet elke scène op waar hij in zit. Wat Bartosz ongelooflijk goed doet is acteren met zijn gezicht en ogen, zoals alleen de grootheden uit het vak als Ian Mckellen het kunnen. Één blik van Daniel zegt oprecht meer dan duizend woorden en deze momenten komen meerdere keren voor. Bartosz brengt een ongelooflijk overtuigende nuance naar de rol die je zelfden ziet in een jonge acteur.

Corpus Christi zet je aan het denken en doet je anders kijken naar geloof en de kerk. De film benadrukt de dualiteit die om de hoek komt kijken bij het geloof. Het dorpje waar Daniel terecht komt is nog volop in rouw van een recent ongeluk waar meerdere inwoners om het leven zijn gekomen. Daniel pakt deze kans om op een geheel eigen wijze, en helemaal niet volgens het stoffige boekje zoals zijn voorganger deed, hiermee om te gaan en de mensen steun te bieden. De inwoners gaan steeds meer mee in de ceremonies van Daniel en zodoende wordt hij steeds meer wat hij pretendeert te zijn: een volwaardig priester. Als kijker weet je natuurlijk waar Daniel vandaan komt en wat hij heeft gedaan, maar tegelijkertijd rijst de vraag: maar is hij daardoor geen goede priester? De film pakt het onderwerp van het geloof en de kerk op zonder het te veroordelen of op te hemelen, maar laat de vraag bij de kijker. Dit is verfrissend en genuanceerd. Het is een andere visie op de kerk, vol gebreken, maar met een verlichtend effect, net als Daniel zelf. Hij helpt niet alleen de inwoners te helen met hun trauma, maar ook zichzelf.

Deze gegronde rauwheid en nuance wordt ondersteund door het kleurgebruik en de cinematografie. De hele film lijkt een grijze/blauwe filter te hebben die de film een rauw en authentiek gevoel geeft. Ook de extreem strakke cinematografie ondersteund het verhaal. Het zijn veelal compleet stilstaande, strakke shots die hun vergelijking vinden in het strakke geïnstitutionaliseerde leven van Daniel. Al met al is Corpus Christi een bijzonder sterke film geworden die haar onderwerp met subtiliteit en nuance aanpakt. Tel daar de ongelooflijk goede performance van Bartosz bij op en je hebt een formule voor een goddelijke film. Laten we hopen dat we nog vaker te horen krijgen van Jan Komasa!

★★★★1/2

Jip Strijbos

Corpus Christi is nu te huur via Picl: