Recensie | Deepwater Horizon (Erik Jansen)

Deepwater Horizon is de nieuwe film van regisseur Peter Berg, die zich eerder herstelde van zijn Transformers-kloon Battleship met het waargebeurde Lone Survivor. De film verteld het spannende, waargebeurde overlevingsverhaal van de BP olieramp en diens boorplatformmedewerkers van 2010. De cast bestaat o.a. uit Mark Wahlberg in de rol van Mike Williams, Kurt Russell als Mr. Jimmy, John Malkovich als Donald Vidrine en Gina Rodriguez als Andrea Fleytas.

Titel: Deepwater Horizon
Regisseur: Peter Berg
Scenario: Matthew Michael Carnahan, Matthew Sand
Cast: Mark Malhberg, Kurt Russel, John Malkovich, Gina Rodriguez, Dylan O’Brien, Kate Hudson, Ethan Suplee, Henry Frost, Jeremy Sande
Speelduur: 107 minuten
Release: 29 september

We  ontmoeten Mike en zijn gezin vlak voordat hij voor drie weken aan het werk moet op het boorplatform Deepwater Horizon. Zijn dochtertje bereid een spreekbeurt voor over haar vader’s werk, waarin zij verteld dat Mike dinosaurussen temt. Dit omdat olie het restant is van miljoenen jaren dode dinosaurussen. Hij belooft haar een fossiel te vinden, zodat ze deze kan tonen aan haar klasgenootjes. Zijn vrouw brengt hem met de auto weg naar de luchthaven. Onderweg tanken ze en hebben ze een kort gesprek over benzine. Ook ontmoeten we Andrea die haar auto niet aan de praat krijgt. Haar vriend zet haar af bij de luchthaven. De film laat zien dat ontzettend veel dingen met olie en Mike’s en Andrea’s werk te maken hebben.

Op de luchthaven ontmoeten we tevens Mr. Jimmy, die twee stafmedewerkers van BP mee moet nemen naar Deepwater Horizon. Hij adviseert één van de medewerkers om een paars gekleurde das af te doen. Die kleur betekent namelijk slecht nieuws op het platform. Daar aangekomen gaan ze aan het werk terwijl ze de eerdere ploeg afwisselen. Andrea houdt zich bezig met het schip, het platform is namelijk een schip dat draaien kan. Mike is een veiligheidsinspecteur. We zien hem in zijn omgang met zijn collega’s. Een geliefd medewerker, echter met een tick. Hij kan er namelijk niet tegen dat mensen zijn spullen verplaatsen in zijn werkplaats. Dit toont ons echter zijn precisie en verantwoordelijkheid in zijn werk.

Mr. Jimmy heeft een discussie met de BP stafmedewerkers, waaronder Donald Vidrine. Het platform loopt namelijk 43 dagen achter schema. Er speelt een belangrijke vraag of een cruciale druktest wel of niet is uitgevoerd. Dit heeft te maken met de veiligheid. Mr. Jimmy eist dat de test alsnog uit wordt gevoerd voordat er verder wordt gewerkt. De test laat een verontrustend resultaat zien. Donald is echter van mening dat een tweede test zal laten blijken dat het probleem op een lager punt van de boor zit, waardoor de test negatief uit val. Een tweede test die hoger gedaan wordt, zal blijken dat het probleem in de apparatuur zit en dat ze zich geen zorgen hoeven te maken. Mike en Mr. Jimmy zijn het er niet mee eens. Zij stellen namelijk de veiligheid voorop in plaats van de bureaucratische gedachtegang van de BP stafmedewerkers. De tweede test geeft Donald gelijk. In werkelijkheid is de bodem het aan het begeven diep in de oceaan. Donald eist dat de werkzaamheden worden voortgezet terwijl Mr. Jimmy door zijn medewerkers wordt geëerd voor zijn leiderschap. Dan gaat het mis, en goed mis ook!

Met Deepwater Horizon voel ik pas echt dat we in het Oscar seizoen terecht zijn gekomen, want Peter Berg’s waargebeurde verfilming is absoluut een nominatie waard. Dan wel Mark Wahlberg’s performance. Deze rampenfilm is op meerdere vlakken ontzettend goed in elkaar gezet. Allereerst het camerawerk. We zien grote wijde shots die ons het gevoel geven dat een groot boorplatform slechts een klein punt is in de grote zee. Onder water en in de diverse machines zien we wat er mis gaat, alsof de filmmakers met minicamera’s het naderende gevaar hebben vastgelegd. Wanneer het geweld losbarst, zit je er dan ook middenin. Het geluid speelt zeker een grote rol. In een Dolby Surround zaal hoor je om je heen verschillende bouten losspringen wanneer het misgaat. Ook zien we tot twee keer toe vogels in het verhaal. Dit noem ik als een apart punt, omdat we weten hoe ontzettend veel schade het milieu heeft geleden en de vele vogels die door de ramp bedekt waren met olie destijds in de Golf van Mexico.

De manier waarop het verhaal verteld wordt is buitengewoon uitstekend. We leren eerst alle medewerkers kennen en raken bij wijze van spreken bevriend met ze. Op het platform leren we ze in hun omgang met elkaar. Er worden wat technische termen gebruikt, maar ze zijn voor het oningewijde publiek begrijpelijk. We zien ook dat er meerdere kampen op het platform aan het werk zijn. Het zijn de platformmedewerkers versus de stafmedewerkers van BP. Elk kamp heeft verschillende belangen. Alhoewel de BP medewerkers terecht in een kwaad daglicht worden gezet, begrijp je wel waarom ze bepaalde keuzes wilden maken.

Wanneer het geweld losbarst begint Mark Walhberg’s personage nog meer te schijnen. Zijn overlevingsgevecht en reddingsacties zijn ontzettend intens. Het is ongelofelijk wat een hel de echte medewerkers hebben moeten doorstaan. Wahlberg zet de heldendaad van de echte Mike Williams perfect neer, terwijl we ook om zijn welzijn geven. Ook Kurt Russell vertolkt de rol van de leidinggevende overtuigend. Je merkt dat de discussie rondom de test hem ontzettend veel zorgen baat en dat het conflict tussen hem en het personage van John Malkovich een voorbode is voor het lot dat iedereen op het boorplatform te wachten staat.

Al met al is Deepwater Horizon een film die je zeker in de bioscoop moet zien. Al het acteerwerk is ontzettend goed en overtuigend neergezet en de actie is bloedstollend. Samen met het uitstekende filmwerk en verhaalvertelling is dit een rampenfilm die wellicht wel de nominaties van de Oscars zal weten te bereiken. Het zal mij verbazen als dat niet zo blijkt te zijn.

Erik Jansen