Recensie | Despicable Me 2 / Verschrikkelijke Ikke 2 (Immy Verdonschot)

Universal Pictures en Illumination Entertainment‘s Despicable Me bleek vanaf het moment dat de film uitkwam in 2010 een groot succes. Er werd meteen besloten om een vervolg te maken. Aangezien er veel werk zit in animatie, moesten we er wel even op wachten. Nu draait de sequel dan eindelijk in Nederland: Despicable Me 2 3D. En voor iedereen die er geen genoeg van krijgt: Er is ook al een spin-off in de maak: Minions, over de gele helpers voor zij Gru leerden kennen.

Titel: Despicable Me 2 / Verschrikkelijke Ikke 2
Regisseur: Pierre Coffin en Chris Renaud
Scriptschrijver: Ken Daurio en Cinco Paul.
Stemmencast: Steve Carell, Kristen Wiig, Benjamin Bratt, Russell Brand, Ken Jeong, Miranda Cosgrove, Dana Gaier, Steve Coogan, Moisés Arias, Nasim Pedrad
Nederlandse cast: Jon van Eerd, Kim van Kooten, Frank Lammers, Pip Pellens, Javier Guzman, Kee Derwig, Beau van Erven Dorens, Tony Neef, Peter Blok en Isa Hoes
Genre: Animatie, komedie, familie
Speelduur: 98 min
Release: Vanaf 26 juni 2013 in de bioscoop

In de eerste film probeerde Gru (Steve Carell) zich nog waar te maken als superschurk door de maan te stelen. Hij had minions en een wetenschapper, Dr. Nefario (Russell Brand), die hem daarbij hielpen. Nu heeft hij het roer omgegooid: Hij is vader van de drie weesmeisjes Agnes (Elsie Kate Fisher), Edith (Dana Gaier) en Margo (Miranda Cosgrove) en begint met het produceren van geleien en jams in zijn eerlijke leven. Maar dan wordt zijn hulp gevraagd door de Anti Villain-League om een nog onbekende schurk te stoppen. Want deze villain heeft een superwapen ontwikkelend: PX-41, een substantie die zelfs de meest lieve, witte, pluizige konijntjes in gevaarlijke moordzuchtige paarse monsters verandert. Het is aan Gru – en zijn collega – om deze vijand snel te ontmaskeren en te stoppen.

Van schurk naar spion

Gru besluit op het aanbod van de Anti Villain-League (in het Nederlands de Anti Schurken Liga) in te gaan en sluit zich aan. Daar krijgt hij gratis en voor niets een partner: Lucy Wilde (Kristen Wiig) is een nieuwe agente, heeft leuke gadgets – zoals de lipstick taser – en is ontzettend enthousiast. Niet alleen over deze nieuwe opdracht, maar ook over werken met Gru. Want ze heeft veel bewondering voor zijn werk als schurk. In Despicable Me wilde Gru de grootste schurk zijn die er bestond, maar wisten de weesmeisjes zijn hart te raken. Gru veranderde dus in een goedzak die een goede vader wil zijn. En dat kan niet zomaar worden teruggedraaid in een vervolg. Met Gru als spion konden de makers zich alsnog heerlijk uitleven zonder hierop terug te komen. Niet alleen kan Gru gebruik maken van leuke gadgets, ook heeft hij weer een reden om grappige plannen te bedenken zodat hij zijn vijand kan dwarsbomen. Wat echter opvalt is dat het allemaal wat braafjes blijft. Waar Gru in de eerste film nog een persoon was die de drie meiden eten wilde geven in voederbakken, geeft hij nu een groot verjaardagsfeest voor de lieve Agnes waarbij hij zelfs een jurk aantrekt. Dat maakt Gru’s personage misschien wel iets te lief en minder spannend.

Kalverliefdes en daten

Gru heeft het zwaar te verduren in deze film, want zijn buurvrouw wil hem continue aan het daten krijgen. Keer op keer staat ze met een nieuwe single lady voor zijn neus. En stiekem hopen zijn meiden ook wel een beetje op een mama. Maar hier ligt (weer) een trauma van Gru. In deze film worden we daarom wederom getrakteerd op een flashback van toen Gru nog een jong Gru-tje was. Hij is echter niet de enige die op zoek gaat naar de liefde. Zijn oudste dochter, Margo, weet er ook wat van. Zij komt haar eerste kalverliefde tegen in het winkelcentrum en deze Antonio (Moises Arias) is een ware casanova. Niet alleen moet Gru dus zijn eigen liefdesleven in de juiste lijnen weten te buigen, ook moet hij als verantwoordelijk ouder achter de regels proberen te komen van liefde bij jonge meisjes.

Minions

Waar zou Gru zijn zonder zijn minions? Deze minions (met stemmen van regisseurs Pierre Coffin en Chris Renaud) weten altijd weer voor de meest hilarische momenten te zorgen. Het is een mix van slapstick, liedjes, onverstaanbaar gebrabbel en de hardhandigheid waarmee ze met elkaar omgaan. Wanneer de een iets stoms doet en in de problemen komt, lacht de ander hem net zo hard uit. Het maakt daardoor niet uit wat ze doen, ze laten je altijd lachen. Of ze nu simpelweg een jam proeven ter goedkeuring, of een hele opvoering van YMCA uitvoeren. Ze hebben dit keer zelfs een wat grotere rol. Zij zijn namelijk doelwit van de nieuwe schurk.

Dubbel liggen van het lachen

Deze film werkt gigantisch op je lachspieren. Om de paar minuten komen er weer grappen of slapstick momenten voorbij. Zelfs de aftiteling is vermakelijk! De kleine gele helden zijn natuurlijk al een hele uitvinding, maar ieder ander personage heeft ook zijn momenten. Gru’s accent heeft zijn effect en charme niet verloren, Agnes is haar schattige zelf met uitspraken als ‘Ik weet wat jou een jongen maakt… Je kale hoofd,” en valt Lucy uit enthousiasme cupcakes aan met haar eigen mix van vechtsporten. Het maakt daardoor niet eens uit waar het verhaal over gaat, want de film is een hele aaneenschakeling van grappen en dat werkt prima.

Despicable Me 2 3D is een zeer geslaagde film die vrijwel alle ingrediënten bevat die het eerste deel zo succesvol maakte. Gru is wat minder gevaarlijk en extreem in zijn activiteiten, maar nog steeds even gedreven en bevat nu een heerlijke dosis vaderlijke gevoelens en zorgen om zijn meiden. Tegenwoordig worden ontzettend veel films in 3D gemaakt, terwijl dit totaal niets toevoegt. Dat is bij deze film ook weer het geval. Maar dat staat de humor gelukkig niet in de weg, want Despicable Me 2 3D is een film die je laat gieren en brullen van het lachen. “I’m so happy!!!!!!!!!!!!” gilt Agnes op een gegeven moment. Dat is ook het gevoel waarmee je naar buiten loopt bij het zien van deze film. Een must-see van 2013 voor jong en oud.

Xoxo,

Immy.