Recensie | Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now

Dit jaar viert de klassieke oorlogsfilm Apocalypse Now haar veertigste verjaardag. Ter ere van deze gebeurtenis heeft regisseur Baris Azman, in samenwerking met het Nederlands fotomuseum en bioscoop Kino Rotterdam, de documentaire Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now gemaakt. Hierin wordt het verhaal vertelt van Chas Gerretsen, setfotograaf bij onder andere Apocalypse Now. Sandro Algra en Martijn Pijnenburg waren aanwezig bij een vertoning en maakten dit verslag.

Titel: Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now
Regisseur: 
Baris Azman
Cast: Chas Gerretsen
Genre: Documentaire
Speelduur: 40 min
Release: 22 juni 2019 in de bioscoop

Zoals jullie misschien wel weten ben ik stiekem best wel een cultuurbarbaar. Dit omdat ik mezelf een filmliefhebber noem, maar er desondanks best veel klassiekers zijn die ik nog nooit gezien heb. Een daarvan is Apocalypse Now. Toch spreekt de film mij wel degelijk aan. Alhoewel dit probleem natuurlijk makkelijk op te lossen zou zijn door de film simpelweg een keertje te bekijken, ben ik aan het wachten tot hij weer een keer op groot scherm vertoont wordt. Een beetje vergelijkbaar met het wachten op die keer dat ik een zak chips kan openen zonder hem vervolgens voor driekwart (of meer) leeg te schranzen.

In tegenstelling tot dat met die chips blijkt een bioscoopvertoning van Apocalypse Now wel makkelijk haalbaar te zijn. Kino Rotterdam gaat hem namelijk binnenkort weer draaien. Niet enkel ter ere van de 40ste verjaardag van de film, maar ook omdat ze hebben meegewerkt aan de documentaire Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now. Deze docu gaat over de ervaringen van Chas Gerretsen, die setfotograaf was tijdens de opnames van de eerdergenoemde klassieker.

Ondanks dat dit project vanaf 4 juli in combinatie met de film te zien is was er afgelopen zaterdag een losse vertoning. Niet iets voor mij zou je zeggen. Want ja, ik moest toch eerst de film zelf nog bekijken? Gezien ik echter wel opensta voor een avontuurtje ben ik tegen beter weten in gewoon naar de voorstelling geweest, zonder eerste de film te zien. Living on the edge!

De docu begint met een korte biografie van Chas, door hem zelf vertelt. Hij gaf onder andere aan dat hij op school een echte dwarsligger was die veel kritische vragen stelde. Hier herkende ik mezelf wel een beetje in, dus mijn aandacht was getrokken. Vervolgens kreeg je wat mee over zijn werk als oorlogsfotograaf, een beroep waar erg veel lef voor nodig was. Veel van de collega’s die Chas destijds had kwamen namelijk niet meer terug. Wat mij betreft stof tot nadenken.

Wat volgde was een aantal interessante anekdotes vanaf de set van Apocalypse Now, een plek die misschien veiliger was dan een oorlog, maar met momenten bijna net zo’n gekkenhuis was. Dit alles vergezelt met enkele prachtige foto’s van Chas. Het was alleen wel erg snel weer afgelopen. Desondanks kreeg ik nog meer zin om de film een keer te gaan bekijken.

Naast de toegenomen interesse in de film werd ik ook nieuwsgierig naar het overige werk van Chas – en dat van oorlogsfotografen in het algemeen. Als dat het doel van de makers was, dan hebben ze dat bij deze zeker bereikt.

Ik vind het lastig om een oordeel over deze docu te geven. De foto’s zijn prachtig en ook inhoudelijk is het erg interessant. Daarnaast is het verplichte kost voor fans van Apocalypse Now en kan ik het algemene filmliefhebbers ook aanraden. Zeker omdat een kaartje maar 5 euro kost. Toch vind ik het geheel te kort om bij wijze van spreken de beste documentaire van het jaar te worden. Het is aan de ene kant goed dat het niet te langdradig wordt, maar aan de andere kant voelt het een beetje aan als een enkele aflevering van een miniserie.

Hoe dan ook, een aanrader voor liefhebbers van de film. En de moraal? Ik moet Apocalypse Now zien.

★★★★☆

Foto’s: Sandro Algra

Recensie: Martijn Pijnenburg