Eens wat anders kijken dan de Amerikaanse blockbusters? Kijk dan Jonas, een spannende film van Franse makelij die sinds 6 maart te zien is op Netflix. Een absolute must voor kijkers die van een stukje intrige houden. Lees hier de recensie van Jonas door Noortje van Bentum.
Titel: Jonas (IMDb score 7,0)
Regisseur: Christophe Charrier
Cast: Félix Maritaud, Nicolas Bauwens, Tommy-Lee Baïk, Aure Atika, Marie Denaraud, Ilian Bergala, Pierre Cartonnet
Scenario: Christophe Charrier
Genre: Drama, LHBT+
Speelduur: 82 min
Releasedatum: 16 november 2018; op Netflix sinds 6 maart 2020
Deze coming-of-age drama draait om Jonas (Félix Maritaud) en speelt zich af in zowel het verleden als in het heden. Deze tijdlijnen zijn zo sterk met elkaar verbonden dat het lijkt alsof alle gebeurtenissen, los van de tijd waarin het zich afspeelt, perfect op elkaar aansluiten. Het ene moment spijbelt de dan 15-jarige Jonas van school en het andere moment racet hij als volwassene met zijn motor naar zijn werk. Alles lijkt te kloppen aan deze film.
Maar toch is er iets mis. Jonas functioneert niet helemaal als volwassene, en dat heeft te maken met een traumatische gebeurtenis tijdens zijn pubertijd. Het achtervolgt hem en nergens lijkt hij helemaal op zijn plek. Wat het trauma is, dat bewaart Charrier op pientere wijze tot het laatste moment van de film.
Nergens wordt in de film duidelijk gemaakt in welke tijd en op welke plek het zich afspeelt. Wel weten we dat Jonas 15 jaar was toen het trauma zich voltrok. Een nietsvermoedende kijker zal verder niet doorhebben wat voor hints Charrier heeft achtergelaten in de film. Toch verraadt een discussie aan de eettafel al veel over de tijd waarin Jonas opgroeit. Er wordt gepraat over wie er schuldig is aan de dood van prinses Diana; zij overleed in 1997 aan de gevolgen van een tragisch auto-ongeluk in Parijs.
Met simpel rekenwerk kom je een heel eind. Als de dertigjarige Jonas de tv aanzet, hoort hij het nieuws over een Amerikaanse ‘shooting’ in een bioscoop in Louisiana. Dat was in 2015, waarbij 2 slachtoffers om het leven kwamen. Alleen die hints geeft Charrier aan de kijker mee en dat doet hij zó ontzettend slim.
Deze gebeurtenissen spelen een belangrijke rol bij het trauma dat Jonas te verduren krijgt. Als tiener ontmoet hij de rebelse Nathan (Tommy-Lee Baïk). Hij is de nieuwe jongen op school die hem meesleurt naar spannende avonturen waar Jonas alleen nog maar van heeft durven dromen. Ze worden verliefd. Jonas geeft aan Nathan toe dat hij eerder verliefd is geweest op een jongen, maar die wees hem af. Het mooie aan de film is dat er geen aandacht wordt besteed aan enige vorm van uit de kast komen. Dat is fijn, want daar zijn al genoeg films over gemaakt. Het geeft een verfrissend gevoel dat Charrier ervoor heeft gekozen de relatie tussen de jongens te laten zijn voor wat het is, zonder daar enige tekstuele uitleg aan te geven.
Na wat omwegen en benarde situaties waarin Jonas verkeert, wordt duidelijk wat er precies gebeurd is met hem en Nathan. Voor een film die ontzettend slim en gelikt in elkaar is gezet, is de climax redelijk teleurstellend. Het trauma waar Jonas mee worstelt is zeker niet mis, maar voor een spannende opbouw als deze had Charrier meer bombarie uit de kast kunnen trekken.
Ondanks het niet zo schokkende einde word je als kijker meegetrokken in het tumultueuze verhaal van Jonas en Nathan. De twee jongens hebben een indrukwekkende chemie samen en ondanks de gehavende toestand van Jonas, leer je van hem houden als de persoon die hij is. Na het zien van de film zul je hem een warm hart toedragen en hoop je op het beste voor Nathan, al weten we nog steeds niet waar hij geëindigd is. Maar dat schijnt niemand te weten.
★★★★☆
Noortje van Bentum
