Recensie | Mary Queen of Scots (Kimberly van Niele)

Mary Queen of Scots is een kostuumdrama met twee van mijn favoriete actrices; Saoirse Ronan en Margot Robbie. Vanzelfsprekend was ik direct enthousiast bij het zien van deze twee namen in ook nog één van mijn favoriete filmgenres. Mary Queen of Scots was daarom voorbestemd een favoriet te worden. Maar ik moet toch bekennen dat de film op dat vlak wat is tegengevallen. Het is absoluut geen slechte film, maar qua verwachtingen valt het toch wat minder uit. Zeker met concurrent The Favourite in het achterhoofd zie ik op meerdere punten hoe deze film veel méér had kunnen zijn dan het schouwspel dat het nu is geworden.

Titel: Mary Queen of Scots
Regie: Josie Rourke
Cast: Saoirse Ronan, Margot Robbie, Jack Lowden, Joe Alwyn, David Tennant, Guy Pearce
Scenario: Beau Willimon
Gebaseerd op: Queen of Scots: The True Life of Mary Stuart
Genre: Drama, Historie
Speelduur: 124 minuten
Release: Draait nu in de Nederlandse bioscoop

Het verhaal van Mary Stuart

Het verhaal van Queen Mary Stuart wordt verteld vanuit de informatie uit haar biografie Queen of Scots: The True Life of Mary Stuart. Ondanks deze sterke historische bron zijn veel gebeurtenissen en nuances puur fictie en moet je niet teveel waarde hechten aan historische feitjes.

Mary Stuart’s (Saoirse Ronan) verhaal begint bij haar terugkeer naar Schotland. Na de dood van haar Franse echtgenoot Francis II wilt ze haar Schotse troon terug, die haar broer tot die tijd voor haar heeft bewaakt. Dat betekent dat ze een directe buurvrouw is van de Engelse koningin Elisabeth I (Margot Robbie), wat direct roering veroorzaakt. Mary heeft namelijk een claim op haar troon. En als de Virgin Queen niet trouwt en voor een nageslacht zorgt is het Mary die de meeste kans heeft koningin van Engeland te worden. Dit klinkt in eerste instantie niet als een big deal. Ware het niet dat er een grote religieuze oorlog gaande is. Engeland is protestant. Schotland is katholiek. En Engeland wilt ‘vanzelfsprekend’ geen katholieke koningin op de stoel.

Een machtsstrijd begint, waarin de twee koninginnen een bijzondere band met elkaar opbouwen vanwege hun familierelatie maar ook hun oppositie. Elisabeth benijdt Mary, terwijl Mary juist belust is op macht. Dit leidt tot het één en ander, maar uiteindelijk kan er maar  één koningin op de troon zitten.

Twee koninginnen; één kroon

Saoirse Ronan steelt in deze film echt de show. Ze leeft zich volledig in haar rol en weet haar Schotse accent overtuigend over te brengen. Helaas heeft Margot Robbie een stuk minder te doen in de film. Waar Mary wordt neergezet als een intelligente vrouw gedreven in de politiek, is Robbie’s Elisabeth eerder een sulkende koningin die bloemen en strikjes loopt te borduren. Waar ik Elisabeth I eerder ken als briljant politiek strateeg wordt zij in Mary Queen of Scots weergeven als marionet van haar mannelijke adviseurs. Jammer, want het leek juist alsof de makers hier een feministisch standpunt willen innemen. Ondanks dit alles draagt Robbie haar rol met trots. Zelf als ze helemaal vol gepoederd in beeld komt draagt ze haar kroon als een echte queen.

Naast twee sterke actrices weet de film vooral te overtuigen in flair. Niet voor niets is Mary of Scots genomineerd voor Best Costume Design en Makeup & Hairstyling; een award die ze ook nog eens serieus kunnen winnen. De cinematografie is prachtig: elk shot is mooi genoeg om ingelijst aan de muur te hangen. De passie van regisseur Josie Rourke, die overigens in het vak is gerold vanuit het theater, spat van het scherm. Aan de looks heeft mijn oordeel niks negatiefs aan op te merken.

Waar Mary of Queen of Scots in faalt is het verhaal en zijn personages. Het verhaal van Mary Stuart is simpelweg te groot om in twee uurtjes te vertellen. Daardoor krijgen de personages te weinig diepgang, waardoor je als kijker niet precies begrijpt welke belangen er op het spelt staan. Het verhaal is mooi, maar oppervlakkig en geeft verder geen boodschap mee. Waarom is het verhaal van Mary Stuart zo bijzonder? Hopelijk niet alleen omdat de 16e eeuw een mooie klederdracht had. Rourke probeert duidelijke zware thema’s als feminisme, onderdrukking en homoseksualiteit aan te dragen. Maar gaat niet echt de diepte in, waardoor haar pogingen uiteindelijk nietszeggend zijn.

★★★½

Kimberly van Niele