Recensie | Men & Chicken (Immy Verdonschot)

Het heeft even geduurd maar na ruim tien jaar kroop Anders Thomas Jensen weer in de regisseursstoel. Tot die tijd is hij altijd actief gebleven als scenarist, maar sinds Adam’s Apples had hij geen film meer geregisseerd. Verdere bekendheid verwierf hij met films als Brothers (2009), After the Wedding (2006) en In a Better World (2010). Geen wonder dat zijn nieuwste film Men & Chicken dan ook niet alleen op het IFFR, maar tevens op Imagine te zien was en nu voor iedereen te bezoeken is in de reguliere bios. Want ook met deze film toont Jensen dat hij zijn kunst niet is verleerd.

Titel: Men & Chicken (originele titel ‘Mænd & høns’)
Regisseur: Anders Thomas Jensen
Cast: Mads Mikkelsen, David Dencik, Nikolaj Lie Kaas, Soren Malling, Nicolas Bro, e.a.
Genre: humor, slapstick, mysterie, drama
Speelduur: 104 minuten
Release: 5 mei 2016

Elias en Gabriel zijn twee totaal verschillende broers. Nadat hun vader overlijdt, ontdekken de mannen dat ze zijn geadopteerd. Samen vertrekken ze naar het afgelegen eiland Ork op zoek naar hun biologische vader. Omgeven door excentriekelingen ontdekken Elias en Gabriel er de waarheid over zichzelf en hun eigenaardige familie.

Karaktertrekjes

Vanaf het begin van de film weet je al dat het een film is zoals je die niet vaak ziet. Dit blijkt direct uit de personages die worden geïntroduceerd. Gabriel is de bedachtzame man, die het sterfbed van zijn vader bezoekt en ineens begint te kokhalzen. Dat heeft hij wel eens. Zijn broer Elias neemt geen blad voor de mond en is het type dat, via online dating, een afspraakje maakt met een psycholoog om zo geld uit te kunnen sparen. Het zijn aparte figuren en daarmee weet Jensen al meteen de toon van de film te zetten. Bijzondere personages die niet verder uit elkaar zouden kunnen staan, maar toch op elkaar aangewezen zijn. En hoe meer personages je tegenkomt in deze film, hoe gekker het wordt. Zelfs het huis dat aan alle kanten gebreken vertoont, is een personages op zich. Dat speelt tevens een rol in de film: hoe de mannen op onderzoek gaan en steeds meer ontdekken van het huis, als ook van hun eigen achtergrond.

Van humor tot absurdisme

Waar Men & Chicken rustig aan begint met wat humor en een uiteenzetting van het verhaal, gaat de film al snel over in absurdisme. Je ziet het al aan de poster, waar Elias met een kip in zijn hand, naast zijn broer Gabriel staat wiens hoofd is afgebeeld als een gigantisch ei. Het is dus een film die je niet te serieus moet nemen. Hier kun je natuurlijk meerdere theorieën op loslaten, zoals dat het sommigen zou kunnen doen denken aan het schilderij ‘American Gothic’ van Grant Wood, of dat Gabriel een ‘egg-head’ zou zijn, of wellicht is het een speling op Rene Magritte’s surrealistische schilderij ‘The Son of Man’ waar een man is afgebeeld met een appel voor zijn hoofd waardoor je zijn gezicht niet kan zien. Hoe dan ook, met een poster als deze, weet je waar je aan begint. Iets met een mogelijk gotische sfeer die de draak steekt met realisme.

Van absurdisme tot creep-factor

Hoe meer het verhaal verloopt, hoe bizarder de film wordt. Zo zoekt Jensen langzaamaan de grens van het absurdisme richting verontrustend op. De wereld waarin de twee broers zich hebben begeven wordt voor de een meer bevrijdend, terwijl het de ander benauwd. Hierdoor stijgen de spanningen, zowel in het verhaal qua opzet en ontwikkeling, als tussen de broers onderling. Zodra dit vleugje drama begint te groeien, wordt de film wat serieuzer tot deze uiteindelijk tot een bizarre en verontrustende ontknoping zorgt. Dit komt overigens niet zozeer door wat Jensen laat zien, maar meer door de suggesties die hij maakt en de beelden die je je daarbij kunt voorstellen. Een knap staaltje schrijfwerk, zowel qua concept, als in opbouw en uitvoering.

Een kippenhok

Centraal in het verhaal, zoals tevens blijkt uit de titel en de filmposter, zijn ook de dieren. Zo komen de broers terecht in een huis waar volop dieren vrij rond lopen. Van kippen en geiten tot een gigantische stier. Deze dieren vertalen zich ook in een waardeoordeel dat de mannen hebben die er wonen. Op een gegeven moment zit iedereen aan tafel om te eten. Iedereen krijgt een bord met een dier erop, waarna er wordt gevochten over wie welk bord krijgt. Op basis van een dierenrangorde geven de mannen dus betekenis aan hun leven. De titel had het daarom ook niet beter kunnen beschrijven: Men & Chicken is een film die gaat over mensen en dieren. Hoe Jensen dit verder heeft weten te verwerken, moet je zelf gaan zien, want teveel informatie zou hier spoilers weggeven.

De sterren van Denemarken

Als de film op zich je nog niet heeft kunnen overtuigen, dan zouden de acteurs dat wel moeten doen. Zo heeft Jensen de afgelopen jaren niet stil gezeten en eigenlijk alle meest bekende acteurs uit Denemarken weten te strikken voor deze film. Je zou het alleen niet direct zeggen omdat de make-up zo ontzettend goed gedaan is dat je ze niet meer terug herkent. Wie zou denken dat Mads Mikkelsen, de creepy villain met het bloedende oog uit James Bond/Hannibal, de man met de warrige haarbos en hazenlip op de filmposter is? Niet alleen hebben de kostuum- en make-upafdeling geweldig werk geleverd, ook de acteurs leveren een overtuigende prestatie. Met gewelddadige uitbarstingen en minder conventionele communicatiemanieren, weten de heren op te gaan in hun rol en je te verbazen over de wereld waar je in meegezogen wordt.

Kort gezegd weet regisseur Jensen het na Adam’s Apples weer voor elkaar te krijgen: Het verhaal is zo bizar en absurdistisch dat je er maar moeilijk iets over kunt zeggen zonder te veel vrij te geven. Vooral in het eerste deel is de humor sterk aanwezig door de aparte personages met hun karaktertrekken, daarna krijgt de film een wat serieuzere draai die de spanning met zich meebrengt. Daarnaast worden alle rollen op bijzondere wijze vertolkt door enkele van de bekendste namen uit Denemarken. Een echte must-see!

Xoxo,

Immy.