Recensie | Mike and Dave Need Wedding Dates (Guus Tijssen)

Well, Mike ’n Dave found them… Deze flauwe film, gebaseerd op een waargebeurd verhaal van de twee Stangle broers, kan nog wel eens de meest frisse film van de afgelopen maanden worden. Niets is lekkerder dan terug komen van vakantie en een flinke inhaalslag in de bioscoop doen. Ik had er zin in, er draaiden goede films zoals The BGF, Jason Bourne, Star Trek Beyond en Ghostbusters. Oh en Mike and Dave natuurlijk, maar die kon nooit goed zijn, toch?

Titel: Mike and Dave Need Wedding Dates
Regisseur: Jake Szymanski
Scenario: Andrew J. Cohen, Brendan O’Brien
Cast: Zac Efron, Anna Kendrick, Adam DeVine, Aubrey Plaza, Stephen Root
Genre: (Screwball) komedie
Speelduur: 98 min
Release: 23 juli 2016

Het probleem is, dat was hij dus wel. Even een inhaalslag doen, want ik heb al weken geen recensie meer geschreven. In het zonnige Split (Kroatië) doken we speciaal voor Suicide Squad de donkere cinemazaal in (dat kost daar maar €4,5 voor V.I.P. stoelen). En we kwamen ontgoocheld weer naar buiten. Ik had maar liefst drie ijskoude cocktails nodig om de vieze smaak die Suicide Squad was, weg te spoelen. Een verschrikkelijk tempo, verwaarloosbare karakters (Slipknot who?) en CGI die echt niet meer van deze tijd is. Suicide Squad gaf me niet dat opgewekte zomergevoel dat je wil hebben. Even terug naar onze Wedding.

Mike (Adam Devine) en Dave (Zac Efron) hebben alles over voor hun kleine zusje Jeanie. De twee broers verzieken al jaren alle familiefeesten op de meest creatieve manieren, maar op de bruiloft van Jeanie gaan ze echt hun best doen om zich te gedragen. Dit begint, volgens de mannen, met het uitzoeken van een geschikte “date”. Een meisje om mee te nemen naar Hawaii, waar de bruiloft plaats vindt. Ze plaatsen een zoekertje op Craigslist (een soort Amerikaanse Marktplaats) en krijgen binnen een week duizenden reacties.

Ondertussen houden hartsvriendinnen Alice (Anna Kendrick) en Tatiana (Aubrey Plaza) er een levensstijl op na die in de buurt komt van die van Amy Winehouse of Britney Spears. Ze willen hun leven weer op de rails te krijgen en een vakantie naar Hawaii kan ze daar vast wel bij helpen. De dames mogen mee en ze gedragen zich voorbeeldig, in het begin althans want “ Being a nice girl is hard” zegt Alice al snel. Dan breekt de hel los en blijken Alice en Tatiana een stuk destructiever dan Mike en Dave zelf.

Nu heb ik screwball komedies (waarin een vrouw een sterke rol neer zet tegenover een zwakkere man) altijd leuk gevonden. Het is erg dat we in 2016 nog steeds bezig zijn met het promoten van sterke rollen voor vrouwen terwijl de eerste screwball, Ninotchka, al uit 1939 stamt. Een film als Bridesmaids (2012) was te gek, want natuurlijk zijn er ook grappige vrouwen. Ik kijk ook uit naar Oceans 8 met een all-female cast. Vrouwen hebben ballen! Nu even terug naar Bridesmaids, terug naar Paul Feig (regisseur) en Kristen Wiig en Melissa McCarthy, want zij waren verantwoordelijk voor wat een andere zomerklapper had moeten worden, namelijk Ghostbusters.

Als ik drie cocktails nodig heb om Suicide Squad weg te spoelen, dan kon ik bij Ghostbusters de hele bar wel binnenstebuiten keren. Wat een ongelooflijk pijnlijke film was dat. Zelden heb ik zoveel plaatsvervangende schaamte gevoelde voor de acteurs, en voor de grappen die moesten komen maar dat niet deden. Het leukste aan de hele film, en dat was een echte verrassing, was Chris Hemsworth, die man is grappig! De chemie tussen de vrouwen voelde gemaakt en de karakters waren karikaturen van de originele Ghostbusters. Ook de verschrikkelijke cameo’s van de oude cast, droegen niet bij aan het verzachten van de pijn.

Mike and Dave Need Wedding Dates heeft een heel stuk geweid aan een film waar je hem nooit mee in verband zou brengen, namelijk Jurassic Park (1993). De klassieker is ook opgenomen in Hawaii (net zoals Forgetting Sarah Marshall, 2008) en Mike en Dave gaat met hun “dates” de filmlocaties verkennen. Het landschap wordt op deze manier één grote cameo van Jurassic Park en daarbij is de chemie tussen deze cast uitstekend. Kendrick en Plaza zijn in het echte leven ook goede vriendinnen en Adam Devine speelde al met Anna Kendrick samen in Pitch Perfect (2012). Daarnaast hebben de schrijvers van deze film ook al geschreven voor Bad Neighbours (2014), hierdoor waren ze dus al bekend met hoofdrolspelers Zac Efron en Adam Devine en konden ze het scenario aanpassen op de komisch mindere Efron. Adam Devine heeft geen hulp nodig, de jongen is een komisch talent en een slapstickcanon. Zijn gezichtsuitdrukkingen doen me denken aan Jim Carrey en Rowan Atkinson en zijn timing is uitstekend.

In de Jurassic Park sequentie van Mike and Dave Need Wedding Dates zit een flinke stunt. Nu zijn de special effects bij komedies vaak slecht en ondersteunen actiescènes het verhaal nooit. Bij Mike en Dave werken beide goed. De CGI staat overeind (in tegenstelling tot die van Suicide Squad) en de stunt is van flinke invloed op het verdere plotverloop.

De film was ook origineel, hij bevatte een soort “frisheid” die ik mis bij veel films de laatste tijd. Concrete voorbeelden zijn Jason Bourne en Star Trek: Beyond. Ook twee films die ik direct na thuiskomst heb gezien, en ook films die me amper konden boeien. Het is ongelooflijk hoeveel geld er naar stunts, sets, cast en effecten gaat (om over marketing nog maar te zwijgen) en hoe weinig budget er uit lijkt te gaan naar een goed vernieuwend verhaal. In beide films zat één moment dat enigszins origineel was, bij Jason Bourne was dat het moment waarop Bourne van het dak valt aan de kabel. Bij Star Trek leefde ik even op toen Idris Elba wat tijd kreeg om te acteren aan het eind van de film. De rest van de film voelde ongelooflijk “generic”, gemaakt om geld binnen te harken, niet om de creativiteit te prikkelen. Het zijn actiefilms en er zijn genoeg filmkijkers die vinden dat daarbij geen goed verhaal hoeft te zitten, dat mag, maar waarom niet beide hebben?

Mike en Dave heeft het in ieder geval wel, er zitten verschillende scenes in die vernieuwend zijn. Vaak zijn ze over de top, vooral seksueel. Maar de film wordt nooit echt stereotyperend op een vervelende manier. En dat brengt me bij de The BFG (Big Friendly Giant), want ook deze film was leuk en schattig en aardig, maar Spielberg gaat nooit over de top! Natuurlijk is The BFG erg leuk, een fantastische throwback naar mijn kindertijd (net zoals ID:4 Resurgence dat was) en erg getrouw aan het boek. Maar hierdoor niet erg spannend of origineel, wel fantastisch uitgevoerd, in tegenstelling tot die andere teleurstellende zomerfilms, maar dat zijn we van Spielberg ook wel gewend.

Mike en Dave Need Wedding Dates is een geslaagde film. De broertjes Spangle, op wie de film is gebaseerd hebben snel na hun craigslist zoekertje een boekendeal en deze filmdeal binnen gesleept. Het zijn vrijdenkers, jongens die de wereld op een originele manier bekijken, alsof het een blok klei is die zij kunnen vormen naar eigen willen. Ze zitten vol met een energie, een creativiteit en naïviteit die Hollywood een beetje mist de laatste jaren. De Stangle broertjes missen echter niets, ik verwacht binnen een jaar nog een tv-serie waarin ze in 80-dagen naakt de wereld rondreizen met alleen een banjo om zich te beschermen, of een ander dergelijk raar, creatief en vooral naïef concept.

Guus Tijssen