Recensie | Split (Erik Jansen)

The Sixth Sense, Unbreakable, Signs. Als je dit rijtje filmtitels ziet, denk je waarschijnlijk aan de tijd toen M. Night Shyamalan nog met goede films kwam. De nieuwe Steven Spielberg werd hij zelfs destijds genoemd. Die titel werd hem echter na zijn films The Village en The Happening afgenomen. Ook probeerde hij tevergeefs een live action film gebaseerd op de tekenfilmserie Avator te maken. After Earth met acteur Will Smith en zijn zoon Jaden Smith werd in 2013 door velen als de slechtste film van dat jaar benoemd, maar tegen die tijd hadden de meeste filmliefhebbers de hoop op een goede film van de regisseur opgegeven. Naarmate hij meer budget voor zijn films kreeg, werden ze helaas steeds slechter en slechter. Daar kwam in 2015 verandering in toen Shyamalan terug naar zijn roots ging met zijn film The Visit. Zelf was ik niet zo’n enorme fan van deze film, maar het was een stap in de goede richting. Is M. Night Shyamalan met zijn nieuwste film Split nu eindelijk weer de oude regisseur waar we al jaren op zaten te wachten? Lees hier de recensie van de film Split

Titel: Split
Regisseur: M. Night Shyamalan
Scenario: M. Night Shyamalan
Cast: James McAvoy, Anya Taylor-Joy, Betty Buckley, Izzie Coffey, Haley Lu Richardson, Jessica Sula
Speelduur: 117 minuten
Genre: Horror, Thriller
Release: 19 januari 2017

Recensie Split

Casey (Anya Taylor-Joy) is een buitenbeentje. Ze praat niet veel, maar zorgt er altijd voor dat ze op school in problemen komt zodat ze moet nablijven. Na een verjaardagsfeestje stelt de vader van één van haar vrienden Claire en Marcia voor haar naar huis te rijden. Vlak voordat de vader van de drie meiden kan wegrijden, wordt hij overmeesterd door een man (James McAvoy) die ze ontvoert en opsluit in een ondergrondse ruimte.

De meiden staan doodsangsten uit terwijl ze opgesloten zitten. Casey blijft echter rustig onder de situatie en probeert er zo rationeel mogelijk mee om te gaan. Wanneer de man in de ruimte komt toont hij tekens van het hebben van smetvrees. Hij kiest één van de meiden uit en probeert haar mee de kamer uit te nemen. Casey heeft vrijwel direct in de gaten dat de man smetvrees heeft en roept nog snel tegen haar vriendin dat ze in haar broek moet plassen. Niet veel later wordt het meisje terug bij haar vriendinnen opgesloten en beveelt hij haar zich schoon te maken.

Dan zie we diezelfde man bij Dr. Fletcher, een psychiater die Kevin (James McAvoy) behandelt. Er is echter iets ontzettend bijzonder met Kevin aan de hand. Hij heeft een bijzondere vorm van een gespleten persoonlijkheid. In hem leven verschillende 23 verschillende identiteiten. Bij Dr. Fletcher is hij op dat moment een fashion designer genaamd Barry. Dr. Fletcher is van mening dat Kevin’s aandoening een uniek geval in de psychische wetenschap is en is daarom vastberaden meer over hem te leren.

Terug in de ruimte waar de meiden opgesloten zitten, krijgen ze weer te maken met de man die dit keer totaal anders is. Hij gedraagt zich als een kind en noemt zichzelf Hedwig. Casey is de enige die meteen in de gaten heeft dat de man een gespleten persoonlijkheid heeft en probeert met Hedwig te achterhalen wat zijn alternatieve persoonlijkheden Dennis en mevrouw Patricia van plan zijn. Hedwig vertelt over op de komst van iemand waaraan de drie vriendinnen aan gevoerd zullen worden. Wat hebben de flashbacks naar Casey’s verleden te maken met de situatie waarin ze zich nu met haar vriendinnen in bevindt en zal het ze lukken om van Kevin en zijn 23 identiteiten te ontsnappen?

Om het rijtje even opnieuw op te noemen: The Sixth Sense, Unbreakable, Signs en Split mag wat mij betreft officieel toegevoegd worden. Wat een geweldige film met een gouden rol voor James McAvoy. Letterlijk en figuurlijk laat McAvoy zich hier van meerdere verschillende kanten zien op een voortreffelijke manier. De verschillende identiteiten van het personage Kevin, speelt hij op zo’n wijze dat ze ieder uniek aanvoelen en te zien zijn. Elke identiteit heeft zelfs zijn of haar eigen trekjes. Zo heeft Dennis smetvrees, is Patricia een nette ordelijke dame, Hedwig een negenjarig kind dat gek is op Kanye West en zijn er een paar identiteiten die zelfs unieke fysieke aandoeningen hebben. McAvoy is in deze veelzijdige rol een ware kameleon die op verschillende momenten grappig, maar ook angstaanjagend kan zijn. Vooral omdat je nooit weet wanneer zijn identiteit om kan slaan.

De jonge Anya Taylor-Joy is naast McAvoy de hoofdrolspeelster en probeert met Kevin’s identiteit Hedwig te achterhalen hoe zij kan ontsnappen van Kevin’s alternatieve identiteiten. Zij heeft een traumatisch verleden en door middel van flashbacks, zien we hoe ze lessen uit dat verleden gebruikt om haarzelf en haar vriendinnen van deze vreselijke situatie te bevrijden. Taylor-Joy speelt hier een fantastische en interessante rol en is absoluut een jonge actrice om in de toekomst in de gaten te houden.

Split recensie

M. Night Shyamalan heeft zich met Split weer teruggewonnen bij het publiek. Zijn film is namelijk van begin tot eind onvoorspelbaar en ontzettend spannend, doch subtiel zoals we van zijn betere werk gewend zijn. Het publiek waarmee ik de bioscoopzaal deelde, was op meerdere momenten verrast en ook mijn mond viel meerdere keren open van verbazing. Als je een fan ben van Shyamalan’s eerdere werk, is Split absoluut een film die je zo snel mogelijk moet zien. Kijk wel uit bij het lezen van andere recensies en bijgeleverde commentaar. Het zou namelijk erg jammer zijn als je teveel over deze film vooraf weet. Je wilt gewoon door deze film verrast worden en dat zal het zeker doen als je er met minimale voorkennis naar zal gaan kijken. Eén ding is zeker: M. Night Shyamalan is back!

Erik Jansen