Recensie The Electrical Life of Louis Wain | Geen Wes Anderson

Kattenvideo’s zijn niet meer weg te denken bij het internet tegenwoordig. Maar hoe ging dat in de 19^e eeuw dan? Met getekende kattenplaatjes. De meest bekende artiest hierin was Louis Wain. De eigenzinnigheid van de beste man komt in The Electrical Life of Louis Wain zeker naar voren, maar helaas levert de film in op coherentie en structuur. Misschien passend bij Louis, maar het zorgt niet voor een fijne kijkervaring. Lees hier de recensie van de film The Electrical Life of Louis Wain door Jip Strijbos.

Titel: The Electrical Life of Louis Wain
Regisseur: Will Sharpe
Acteurs: Benedict Cumberbatch, Claire Foy, Andrea Riseborough, Toby Jones, Jamie Demetriou
Genre: Drama, biopic
Speelduur: 11 minuten
Releasedatum: 19 januari te zien via Video on Demand op Picl, Pathe Thuis, Ziggo en KPN

Recensie The Electrical Life of Louis Wain

The Electrical Life of Louis Wain portretteert het leven van, je raad het al, Louis Wain. Een illustrator en tekenaar van de enorm bekende viervoeters uit de 19e eeuw (als je ze opzoekt op Google, herken je ze wellicht). Louis wordt de broodverdiener van zijn familie wanneer zijn vader overlijdt. De film volgt Louis en hoe hij hier, op geheel eigen wijze, invulling aan geeft. Louis was een excentrieke man en dit komt veelvuldig terug in de film. Als een echte biopic gaat de film langs alle belangrijke gebeurtenissen in het leven van Louis en poogt de beste man menselijk te maken en zijn persoonlijkheid te laten schijnen. Het is in een biopic altijd de vraag waar je de focus op legt. Wil je de persoonlijkheid van degene in het zonnetje zetten, een mooi overzicht geven van de gebeurtenissen uit diens leven of een bepaalde gebeurtenis uitvergroten? The Electrical Life of Louis Wain kiest voor al deze opties tegelijkertijd en behaalt daardoor geen van alle doelen.

De film is enorm rommelig gaat van de hak op de tak door het leven van Louis. Doordat alles zo snel gaat en afwisselt krijgt de kijker niet de tijd om personages te leren kennen. Hierdoor valt de impact van bepaalde belangrijke gebeurtenissen weg en nodigt het bijna uit tot onverschilligheid bij de kijker. Aan de andere kant wordt er soms uitvergroot op periodes of gebeurtenissen die niet belangrijk lijken te zijn. Er is in het script en de film weinig ademruimte voor personages, en misschien het meest belangrijk, bij Louis Wain. Als je als kijker je niet heel bewogen voelt bij de emoties van de hoofdpersoon, dan gaat er iets fout.

Benedict heeft zijn klauwen erin gezet

Alhoewel het script ervoor zorgt dat de film en het verhaal niet lekker uit de verf komen, betekent dat niet dat Benedict Cumberbatch niet zijn uiterste best doet om er het beste van te maken. Je merkt aan alles dat de acteur zijn huiswerk heeft gedaan en helemaal in de rol op gaat. Ook Andrea Riseborough, die sowieso hoge ogen gooit de laatste tijd, weet te schitteren in de rol van Caroline Wain: de onuitstaanbare zus van Louis die geen goed woordje over heeft voor haar excentrieke broer. Des te meer zonde het is dat ze niet meer ruimte hebben gekregen in de film. Over de rest heb ik daarentegen eigenlijk niets te zeggen omdat het me gewoonweg niet is bijgebleven. Ik voel toch de noodzaak om nog een keer te benadrukken dat het eeuwig zonde is wanneer je in een biopic de plank mis slaat als het om de personages gaat. Daarnaast was een iets grotere plek voor de kat, in een film als deze, een welkom gegeven geweest.

Goede bedoelingen

Begrijp me niet verkeerd, de film heeft goede bedoelingen. Het is geen cash grab en het probeert echt een stijl neer te zetten, maar helaas slaat het hierin de plank mis. The Electrical Life of Louis Wain probeert af en toe leentjebuur te spelen bij films van Wes Anderson, maar weet hierin niet te slagen. Het is natuurlijk ook moeilijk om een dergelijke stijl neer te zetten, maar hier komt het over alsof ze iets te hard hun best hebben gedaan. Het voelt soms alsof de makers simpelweg de saturatie op standje 11 hebben gedraaid, een gek dialoog erbij hebben verzonnen en in je oren tetteren: ‘Kijk eens, kijk eens! Grappig en eigenzinnig hè?!’. De film is bij tijden enorm kitscherig. Toch probeert de film wel een mooi verhaal neer te zetten en kent scènes die toch binnen komen door het overtuigende spel van de twee eerder genoemden. Helaas is dit niet genoeg om deze rommelige film te redden. Ik zou zeggen zoek wat van de plaatjes van Louis Wain op, koester even de nostalgische gevoelens (mocht je de plaatjes kennen) en bespaar die kleine 2 uur voor iets anders.

★★☆☆☆

Jip Strijbos

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.