Recensie | The Girl on the Train (Erik Jansen)

The Girl on the Train werd vooraf aan de release van de film gezien als de Gone Girl van 2016. Logisch ook, want de twee films hebben een aantal overeenkomsten. In beide films is er sprake van een vermissingsmysterie, beide zijn gebaseerd op succesvolle boeken en ook de trailers hebben wat weg van elkaar. Daarnaast gaf de tagline op de posters tevens aan dat het een verfilming is van de thriller die de wereld schokte. Gooi het woord ‘girl’ in de titel en de hoge verwachtingen voor Emily Blunt’s nieuwste film zijn gezet. Zal The Girl on the Train daadwerkelijk zo goed zijn als ons werd beloofd? Lees hier de recensie voor de film The Girl on the Train door Erik Jansen.

Titel: The Girl on the Train
Regisseur: Tate Taylor
Scenario: Erin Cressida Wilson, Paula Hawkins
Cast: Emily Blunt, Haley Bennett, Rebecca Ferguson, Justin Theroux, Luke Evans, Edgar Ramirez, Allison Janney, Laura Prepon
Genre: Thriller, Drama, Mysterie
Speelduur: 112 minuten
Release: 6 oktober 2016

Rachel (Emily Blunt) reist dagelijks met de trein naar de stad. Terwijl ze uit het raam kijkt, valt haar oog op het huis waar het stel Megan en Scott Hipwell (Haley Bennett en Luke Evans) woont. Ze kent de twee niet, maar zij stelt zich voor dat het een perfect stel is. In de film wordt het ons duidelijk dat Rachel zelf iets uit het verleden te verwerken heeft en haar heil zoekt in alcohol.

We leren dat ze een tijd terug vlak in de buurt van het huis van het stel woonde met haar ex-man Tom (Justin Theroux). Hij is inmiddels hertrouwd en heeft een kind met zijn nieuwe vrouw Anna (Rebecca Ferguson). De twee ondervinden veel last van Rachel. Zij kan namelijk moeilijk omgaan met de scheiding. In haar dronkenbuien stalkt ze Tom telefonisch of brengt ze de twee onverwachts bezoek.

43008876_78687_still_3_s-high

Op een dag reist ze weer naar de stad en kijkt ze naar het huis van het perfecte koppel. Ze ziet de jonge vrouw echter zoenen met een andere man. Wanneer ze de trein terug pakt, ziet ze de vrouw (Megan) lopen. Rachel stapt uit en wil haar confronteren, maar ze is dronken en wordt door iemand op de grond geslagen. Later wordt ze thuis wakker met bloed aan haar hoofd. Ook blijkt dat Megan vermist is opgegeven. Heeft Rachel iets te maken met de vermissing en lukt het haar te herinneren wat er die avond is gebeurd?

The Girl on the Train is geregisseerd door Tate Taylor en is gebaseerd op het gelijknamige boek van Paula Hawkins. In de film volgen we voornamelijk de gebeurtenissen rondom het karakter Rachel, gespeeld door Emily Blunt. Zij speelt een voortreffelijke rol van iemand die zichtbaar gebroken is door een gebeurtenis uit het verleden en zichzelf kapot maakt door haar alcoholverslaving. Blunt weet goed diverse stages van dronkenschap in haar performance neer te zetten. Verhaaltechnisch wordt dit als middel gebruikt om langzaam achter het misdaadmysterie te komen.

Naast Emily Blunt zien we Haley Bennett in de rol van Megan Hipwell, de vrouw van het koppel waar Rachel door geobsedeerd is. Onlangs was Bennett te zien in de western remake The Magnificent Seven. Rebecca Ferguson speelt de rol van Anna Watson, de nieuwe vrouw van Rachel’s ex-man. We leren dat Megan het kindermeisje is van Anna. Ze neemt echter ontslag om te werken in een kunstgalerij. Daarnaast zien we Luke Evans als Scott Hipwell, die een bezitterige partner blijkt te zijn. Nadat Megan vermist raakt, besluit Rachel Scott te helpen. Het karakter van Justin Theroux in de rol van haar ex-man Tom vindt dit natuurlijk vreemd. Waarom zou Rachel immers zich met de zaak willen bemoeien? Edgar Ramirez zien we in de rol van Dr. Kamal Abdic. Hij is de psychiater waartegen Megan praat over haar moeizame relatie met Scott.

43008876_81192_still_4_s-high

Alle acteurs doen hun uiterste best hun rollen zo goed mogelijk neer te zetten, met name de vrouwen in de film. Emily Blunt stijgt er eigenlijk het meest bovenuit met de vertolking van een vrouw die omgaat met haar drankprobleem. De mannen zijn echter niet zo interessant en helaas is het verhaal ontzettend traag om lang te blijven boeien. De film maakt de keuzes om diverse tijdsprongen te doen naar het verleden en terug naar het heden. Waarschijnlijk werkt deze manier van vertellen beter in het boek, maar in de film komt het behoorlijk warrig over.

Het is een mysterie waarbij je je afvraagt wie de boosdoener is. Vooral omdat het personage van Rachel zich veel dingen niet of moeilijk kan herinneren, is er de twijfel of zij er iets mee te maken heeft. De clue wordt op een gegeven moment wel duidelijk, maar de film heeft daarna nog veel tijd nodig om te laten zien hoe de puzzelstukjes in elkaar vallen.

The Girl on the Train biedt een uitstekende performance van Emily Blunt, maar dit weet de film helaas niet te redden. Het is voornamelijk te wijten aan de regiestijl en de langdradigheid van het verhaal. Alhoewel de filmmakers de stijl van Gone Girl proberen na te bootsen, slaagt de film er helaas niet in dat succes en de hype na te streven. Als je echter van sexy misdaadmysteries houdt, is het best een aardige film voor een keer thuis op de bank.

Erik Jansen