Recensie | Guardians (Martijn Pijnenburg)

Er verscheen vorig jaar een trailer voor Guardians, een uit Rusland afkomstige superheldenfilm. Dit project werd door het westerse publiek gezien als de Russische Avengers en maakte veel mensen nieuwsgierig. Reden genoeg om de film eens te bekijken.

Titel: Guardians (oorspronkelijke titel Zashchitniki)
Regisseur: Sarik Andreasyan
Scenario: Andrey Gavrilov
Cast: Anton Pampushnyy, Sanjar Madi, Sebastien Sisak, Alina Lanina, Stanislav Shirin, Valeriya Shkirando, Shim Eun‑kyung, Lee Joon, Ryu Seung-ryong
Speelduur: 100 minuten
Genre: Actie

De film speelt zich af in het hedendaagse Rusland. Jaren geleden, in de hoogtijdagen van de Sovjet-Unie, verzamelde de geheime organisatie ‘Patriot’, een team van superhelden. Maar met de de val van de Sovjet-Unie viel ook deze organisatie en dus moesten ze onderduiken. Nu is het met de komst van een nieuwe schurk tijd om ze terug te halen.

Oké…een Russische superheldenfilm, inclusief een met machinegeweer bewapende beer…dat moet toch wel geweldig zijn? Althans, dat dacht ik tijdens het bekijken van de trailer. Het moment dat ik de bioscoop binnenging om daadwerkelijk de film te zien had ik eigenlijk wat minder verwachtingen. Al ging ik er wel vanuit vermaakt te worden.

Typisch Russisch

Als er een verwachting is die Guardians waarmaakt, dan is dat het zijn van een echte Russische film. Of nou ja, wat je van Rusland zou verwachten. De film is plat en neemt zichzelf heel serieus. Er is hier en daar wel ruimte voor een grapje of emotioneel moment, maar dat duurt niet lang.

Ik als niet-Rus vond er echter weinig aan. Allereerst is het verhaal niet alleen afgezaagd, maar wordt het ook op een ongelooflijk saaie manier verteld. Het voelt zeer geforceerd aan. De platte personages maken het er niet beter op. Ook de superhelden zelf, welke er in de trailer nog cool uitzagen, zijn slecht uitgewerkt.

Deze slechte uitwerking geldt eigenlijk voor de gehele film. Er is niks sterks aan Guardians. De film volgt de standaard superhelden-formule en lijkt verder iedere vorm van passie of creativiteit te missen. Het geheel is nagenoeg emotieloos, maar af en toe wordt er volgens het boekje een poging tot sentiment gedaan. Meestal gebeurt dit in de vorm van een tenenkrommend dialoog. Het zou me niks verbazen als Uwe Boll stiekem achter deze film zit.

Je vraagt jezelf nu misschien af: ”Is deze film nou echt zo slecht?”. Het antwoord is helaas ja. Ik heb geprobeerd om het goede erin te zien, echter heb ik weinig kunnen vinden. Het enige is misschien de beer, die in actiescènes ergens grappig is om naar te kijken. De rest van de gevechten zijn nauwelijks boeiend omdat je met niemand echt meeleeft.

Het geheel had een stuk vermakelijker kunnen zijn als de film zichzelf niet zo serieus had genomen. De makers hadden voor hetzelfde budget ook een parodie of grindhouse-achtige film kunnen neerzetten. Daar was echter wel creativiteit en zelfspot voor nodig, en dat miste deze film totaal.

Guardians is een zeer zwakke film met veel storende elementen. De enige die er plezier aan zou kunnen hebben zijn mensen die graag foute films zien. Al zijn er dan nog genoeg betere opties. Mocht je desondanks toch een sterke behoefte hebben aan Russische superhelden, dan kan je beter alleen even de trailer bekijken.

Martijn Pijnenburg

★☆☆☆☆