Recensie | Spider-Man: Into The Spider-Verse (Martijn Pijnenburg)

Alweer een Superheldenfilm? En dan nog eens over het meest bekende Marvelpersonage, waarover al zoveel films zijn gemaakt! Ik neem het je niet kwalijk als je intussen een beetje verzadigd bent geraakt. De indrukwekkende trailers rondom dit project zorgde er echter voor dat ik Spider-Man: Into The Spider-Verse toch een kans heb gegeven. Lees hier waarom ik daar geen spijt van heb…

Titel: Spider-Man: Into the Spider-Verse
Regisseur: Bob Persichetti, Peter Ramsey, Rodney Rothman
Cast:  Shameik Moore, Jake Johnson, Hailee Steinfeld, Mahershala Ali, Brian Tyree Henry, Lily Tomlin, Luna Lauren Velez, John Mulaney, Kimiko Glenn, Liev Schreiber, Nicolas Cage
NL-versie: Ronnie Flex, Thijs Römer, Holly Mae Brood, Edwin Jonker, Levi van Kempen, Fernando Halman, Derek de Lint, Kim van Kooten, Frank Lammers, Buddy Vedder
Scenario:  Phil Lord en Christopher Miller
Genre: Animatie
Speelduur: 117 min
Release: 20 december 2018 in de bioscoop

Twee Spider-Mannen kwamen elkaar tegen

Wat zou er gebeuren als twee Spider-Mannen elkaar tegen kwamen? Of als er een Spider-Woman bleek te zijn? Met dit soort dingen speelt Spider-Man: Into The Spider-Verse.

Het begint met de jonge Miles Morales die tegen wil en dank Spider-Man krachten krijgt. Hier is hij echter niet zo blij mee, met name omdat deze hem alleen maar ongemakken lijken te geven. Totdat hij de oorspronkelijke Spider-Man tegenkomt en daarmee ook diens vijanden achter zich aankrijgt. Hierdoor voelt hij zich toch ergens verplicht om het stokje van Peter Parker over te nemen en krijgt daarbij hulp uit onverwachte hoek. Al snel blijkt dat iedereen Spider-Man kan zijn…

Geen haast

Als kritische filmfan (of zure recensent) valt het op dat veel hedendaagse blockbusters erg oppervlakkig aanvoelen. Men is geneigd om films compleet vol te proppen en daar vrijwel alle diepgang voor op te offeren. Dit zorgt ervoor dat films weliswaar fijn wegkijken, maar niet veel indruk op je maken. Je krijgt namelijk weinig kans om een band met de personages op te bouwen, met als gevolg dat het je vaak niet zoveel boeit wat er met ze gebeurt.

Spider-Man: Into The Spider-Verse lijkt daarentegen een stuk minder haast te hebben. Je krijgt als kijker voldoende tijd om Miles te leren kennen en daarmee in het verhaal te komen. Ondanks dat de film geen belachelijk hoog tempo hanteert gebeurt er wel een hoop. Vrijwel iedere scene bevat actie, spanning of humor en is daarnaast prachtig vormgegeven. Het wordt hierdoor nooit langdradig.

Ook het verhaal zelf is erg interessant. Het gaat hier om een speelse bewerking van het originele verhaal met daarin een hoop zelfspot en verwijzingen naar eerdere films. Ik kan er wel dieper op ingaan, maar je kunt dit het beste zelf ontdekken. Je kunt in ieder geval een doldwaze mix van de eerdere Spider-Man franchises verwachten, met daarbij ook nog eens wat invloeden uit de comics.

Als je de trailers hebt gezien dan weet je hoe mooi Into The Spider-Verse eruit ziet. De film oogt letterlijk als een comic die tot leven komt, met felle kleuren die van het scherm afspringen en actiescènes waar Michael Bay nog wel een puntje aan kan zuigen!

Frank Lammers vs Nicolas Cage

Alhoewel ik goede verhalen hoor over de originele stemmencast, moest ik het dit keer doen met de Nederlands gesproken versie. Hierin zijn onder andere Thijs Römer, Holly Mae Brood en Ronnie Flex te horen. Dit was even wennen, maar ik heb mezelf uiteindelijk nergens aan geërgerd. Als zelfs Ronnie Flex een film niet kan verpesten, dan weet je hoe goed die is.

Een klein minpuntje was echter wel de keuze om Frank Lammers mee te laten doen. Hij deed het niet perse slecht, maar ik had bij zijn personage liever iemand anders gehoord. Al had ook diegene waarschijnlijk niet tegen Nicolas Cage kunnen opboksen, die de stem in het origineel heeft ingesproken.

De beste superheldenfilm van het jaar?

Als je ook nog andere filmsites volgt dan heb je waarschijnlijk al gezien dat ik niet de enige ben die zo enthousiast is over deze film. Er zijn zelfs mensen die Into The Spider-Verse de beste superheldenfilm van het jaar vonden. Of ik dat zelf ook vind? Het ligt eraan hoe je het bekijkt.

Ik vond de film namelijk niet zo episch als Avengers: Infinity War en heb ook niet zo hard gelachen als bij Deadpool 2. Dit zorgde ervoor dat ik van die twee films net wat meer genoten heb. Waar dan weer tegenover staat dat deze titels wat meer imperfecties hadden. Kwalitatief gezien is Into The Spider-Verse veruit de beste film van de drie.

Spider-Man: Into The Spider-Verse is zeer geslaagde superheldenfilm die zo’n beetje alles goed doet. Het verhaal is leuk, de manier van vertellen is top en er is een nagenoeg perfecte balans tussen actie en humor. Om nog maar te zwijgen over de prachtige visuele stijl, die er hoogstwaarschijnlijk voor zal zorgen dat je de film zeker nog eens wilt herbekijken.

★★★★½

Martijn Pijnenburg

Bekijk hier ook de foto’s van de première van Spider-Man: Into the Spider-Verse. Aanwezig is de Nederlandse stemmencast.