Cineweek | Een realistische oorlogsfilm?

Een tijdje terug zag ik een video van Cinemaatjes waarin gezegd werd dat Hamburger Hill een goede film was. En als zij dat zeggen, dan moet het wel goed zijn, toch? Hoe dan ook, ik besloot toch om zelf ook een onderzoekje naar deze titel te doen. Mijn bevindingen lees je hieronder.

Toen een familielid onlangs een stapeltje DVD’s wilde wegdoen, stelde ik haar voor om ze aan mij te geven. Dit omdat ik er als filmliefhebber misschien nog wel wat mee kon. Het ging hier om een aantal wat oudere oorlogsfilms, waarvan ik niet iedere titel herkende. Hoe dan ook, ze gingen op mijn lijstje met ”films-waar-ik-waarschijnlijk-toch-nooit-aan-toe-ga-komen”.

Een paar maanden later stuitte ik ineens op een filmpje van Cinemaatjes op gewezen dat Hamburger Hill een erg goede en vooral realistische oorlogsfilm zou zijn. Het geweld zou, in tegenstelling tot de meeste andere films in het genre, nauwelijks verheerlijkt worden en met momenten zelfs ongemakkelijk zijn om naar te kijken. Vandaar dat ik direct de interesse had om hem te gaan bekijken, want ik vroeg me af op welke manier de makers zoiets voor elkaar hebben kunnen krijgen. De vraag was alleen, hoe ging ik zo’n cultklassieker legaal in handen krijgen?

Aangezien de titel mij wel bekend voorkwam ging pakte ik het stapeltje oorlogsfilms dat ik een tijdje terug had gekregen. Volgens mij zat ie daar bij!

In eerste instantie leek het alsof ik mezelf vergist had, maar gelukkig stond de film op het 2-in-1 schijfje dat onderaan de stapel lag. Hoog tijd om hem eens te gaan bekijken!

De film begon met een vrij harde intro en schakelde vervolgens over naar een wat standaard ogende vietnamfilm waarin we een groepje jonge soldaten klaargestoomd zien worden voor de oorlog.

Ik vond het geheel best goed maar kon in eerste instantie eigenlijk niet zeggen dat ik hem nou veel heftiger vond dat andere oorlogsfilms. Er zijn tenslotte meer films waarin alles begint met ”fun and games” en daarna overschakelt naar keiharde actie. Denk maar aan Full Metal Jacket en het wat recentere Hacksaw Ridge. Ondanks dat er in beide titels ook in het begin wat drama is weegt dit niet op tegen de tweede helft, waarin de jonge soldaten de gruwelijkheden van de oorlog ontdekken.

Al kwam ik er gaandeweg echter wel achter dat de film toch net wat realistischer is dan die eerdergenoemde titels.

Hamburger Hill had wat mij betreft ook enkele mankementen. Met name het feit dat de gevechtsscènes nogal willekeurig aanvoelden. Zo gebeurde het vaak dat je als kijker ineens midden in de actie belande, om er vervolgens net zo abrupt weer uit te gaan. Het was hierdoor niet altijd even duidelijk waar de mannen nou precies mee bezig waren en dat deed toch wat af aan zowel de spanning als het verhaal.

De afsluitende scene maakte echter veel goed en wist de gruwelen van de oorlog op een zeer confronterende manier in beeld te brengen. Vandaar dat ik deze titel ondanks de kritiekpuntjes zeker kan aanraden.