Het komische drama Fijn Weekend wordt op dit moment (zomer 2022) opgenomen in de Franse Bourgognestreek, onder leiding van Jon Karthaus. Dit is een verhaal over een hechte groep vrienden die een weekend samenkomen om hun overleden vriend te eren. Het werd geschreven door Jon Karthaus en zijn goede vrienden Steef de Bot, Lisa Zweerman en Kay Greidanus, die tevens ook in de film spelen. Entertainmenthoek had het genoegen om Steef en Lisa van Fijn Weekend te interviewen. Tevens spraken we met Aus Greidanus, die ook in de film zit.
Fijn Weekend
Wanneer hebben jullie voor het eerst van dit idee gehoord? Of is het juist met jullie ontstaan?
Steef en Lisa kwamen twee jaar geleden tussen de lockdown in met een groep vrienden bij elkaar. Wel te verstaan met Jon Karthaus en Kay Greidanus. Gezien ze allemaal professionals in het filmvak zijn vroeg men zich al snel af ”waarom maken we geen film?”. En dat is uit de hand gelopen tot serieuze plannen voor een echte bioscoopfilm.
Aus heeft voor het eerst over de film gehoord via zijn zoon Kay. Dit is een van de mannen uit de bovengenoemde vriendengroep die op het balkon tijdens de lockdown met een filmidee kwamen. Een film die volgens Aus redelijk wat drama heeft, maar juist omdat je er zelf als kijker op dat moment niks mee te maken hebt, uiterst komisch is om naar te kijken.
Aus, was u meteen enthousiast toen u voor dit project gevraagd werd?
De rol van Aus zou in eerste instantie niet eens in de film zitten, gezien de groep alleen maar uit dertigers bestond. Maar uiteindelijk kwam toch het idee naar voren om het contrast te hebben van iemand uit een andere generatie, die op een hele andere manier naar een onderwerp kijkt. En zo heeft Aus als de vader van de overledene een plek in deze film gekregen. De reden van het weekend is natuurlijk heel erg somber, want er is een zoon en vriend overleden. Maar er zit ook een mooie boodschap in, ‘Leef het leven’.
Hoe was het om met meerdere mensen een scenario te schrijven?
Voor Lisa was het de eerste keer dat ze aan het scenario van een speelfilm meewerkte. De heren hadden hier allemaal al wel enige ervaring in. Al hadden ze nog niet in deze samenstelling gewerkt, maar dat bleek verbazingwekkend goed te gaan. Het was ontzetten leuk en er was totaal geen ego of jaloezie in het spel. Het hielp ook dat ieders ideeën erg overeenkwamen en dat die samengevoegd tot een groot script hebben geleid. Leuk om te weten is dat het oorspronkelijk de bedoeling was dat Jon, Steef en Kay het scenario met z’n drieën zouden schrijven. Maar aangezien 3 van de 7 hoofdrolspelers vrouwelijk is leek het ze een goed idee om er ook een vrouwelijke schrijver bij te hebben. En zo is Lisa dus officieel mee gaan schrijven, wat heeft heel erg goed uitgepakt heeft.
Hebben jullie voor jezelf het personage geschreven of komt die van andere hand?
Een combinatie van beide eigenlijk. Het hielp wel mee dat we elkaar kennen, want het is heel fijn om – als het ware – naar iemand toe te schrijven. Nu weet je waar iemand zijn of haar krachten en sterke punten liggen. En dat maakt een personage wat je voor diegene schreef eigenlijk alleen nog maar sterker.
Over de personages:
Steef speelt Jelmer. Een olijke en “eagere” jongen. De broer van de jongen die is overleden en die ze dit weekend herdenken. Hij is heel erg bezig met het vullen van de schoenen van zijn broer, maar moet juist leren dat zijn eigen slippers genoeg zijn. Een beetje een triest personage, maar er zit ook heel erg veel humor in.
Lisa speelt Evelien, de weduwe van de jongen die is overleden. Na een jaar komen ze terug op de plek waar ze altijd met alle vrienden samen kwamen. Maar deze keer neemt Evelien haar nieuwe partner mee. Daar vindt iedereen natuurlijk wat van. Voor Lisa is Evelien een personage dat naar haars inziens het dichtst bij haar eigen ik ligt. Duidelijk wordt dat zowel Steef als Lisa ontzettend veel plezier hebben in het spelen van hun personage en ze hen straks ook echt gaan missen.
Aus speelt dus de vader van de overledene. Een man met beginnend alzheimer. En net zoals in het echte leven weet je bij mensen met lichte alzheimer nog niet echt precies wanneer iemand helemaal erbij is of niet. Ook ontstaan er komische situaties, die voortkomen vanuit de soms schrijnende gevolgen van alzheimer.
Wat is jullie ervaring met de set in Frankrijk in verhouding met een set in Nederland?
Het is wel aanzienlijk anders in de zin van dat alles zich rondom één plek afspeelt. In Nederland zijn er vaak meerdere locaties en ben je veel meer tijd kwijt aan verplaatsen etc. Er was nu ook veel meer gelegenheid om te repeteren. De acteurs zijn allemaal samen met regisseur Jon al een week voor de crew naar Frankrijk gegaan, waar ze uitgebreid alle scenes hebben kunnen doornemen. Uiteraard is dit een luxe geweest die er niet altijd is. Maar omdat het een heel erg dialoog gedreven script is, was dit een wens. De meerderheid van de cast komt uit de theaterwereld en daar is er natuurlijk altijd veel meer repetitietijd voordat een voorstelling in première gaat. Normaal gesproken met een film leer je je teksten thuis, kan je het op de set 3 a 4 keer doen en dan moeten ze door want de tijd is beperkt. Nu heeft iedereen er echt alles uit kunnen halen wat erin zit en dat voelt voor Lisa en Steef echt als een zegen. Daarnaast is het natuurlijk ook helemaal niet vervelend om na het draaien gezellig met elkaar buiten van een Frans wijntje en een kaasje te kunnen genieten. Zware tijden horen we wel. ;p
Aus merkte het verschil daarentegen wat minder. Uiteraard is het lekker weer, maar je bent nog steeds 14 uur per dag aan het werk. De rest van de tijd wordt besteedt je aan het leren van de teksten, of om te slapen. Dus het gaat er hem inziens ook niet om dat het leuk of fijn is om op een set in het buitenland te draaien, maar dat de locatie optimaal is voor de film en de karakters. En dat is iets wat voor deze film zeker gelukt is. Een authentieke set in een rustige omgeving. Dus de ideale omstandigheden om de film te draaien.
In de film zijn jullie bij elkaar vanwege een herdenkingsweekend. Is dat iets wat jullie zelf ook hebben meegemaakt?
Steef heeft niet per se zo’n weekend meegemaakt, maar ze hebben wel allemaal iets met rouw. Helemaal na de laatste twee jaar tijdens corona zullen veel mensen iemand kennen die is overleden. Een onderwerp dus waar veel kijkers zich mee zullen kunnen identificeren.
Aus heeft al wel eens een soortgelijke reünie gehad. Niet zo kort op het overlijden zoals in de film. Maar wel een moment om met mensen samen te komen en anekdotes en herinneringen ophaalt. Dat zijn hele dierbare momenten. En ditzelfde gevoel speelt in deze film natuurlijk ook. Alleen gaat het hier niet alleen over de mooie verhalen, er gaat ook van alles mis. En dat maakt het ook nog eens heel erg komisch en herkenbaar.
Is de Franse Bourgogne de place to be voor een weekendje weg met vrienden of vertoeven jullie liever ergens anders?
Lisa vond het in eerste instantie best ver rijden. Ook is er niet veel te doen. Maar nu ze gedurende het proces van de film steeds vaker op deze locatie zijn, zijn ze wel van de plaats gaan houden. Al hebben Steef en Lisa ook echt een voorliefde voor Italië. Wellicht een idee voor de volgende film?
Aus vindt het heel erg mooi dat de hoogvlakte van de Bourgogne zo ruim is dat boeren ook de ruimte hebben om niet alles vol te bouwen. Het is heel divers en er is ruimte voor bomen enz. Een perfecte omgeving om te vertoeven als je maar niet op zoek bent naar disco’s. Maar voor de natuur en de rust is het een fantastische locatie.
Wie moet deze film zien?
Wij hopen iedereen. Het is een personage-gedreven script en we hebben geprobeerd om ook de grotere vragen in het leven te kunnen beantwoorden. Hierdoor hopelijk dus voor iedereen wel een vraag of personage waar ze zich mee kunnen identificeren. Nu zijn de personages voor het grootste gedeelte wel allemaal in dezelfde leeftijdscategorie, met uitzondering van Aus, die wat ouder is. Maar door het thema kan iedere leeftijdscategorie deze film zien. Steef benoemd ook dat het brede palet zoals humor, emotie, liefde, seks samen met universele en primaire verlangens voor iedereen wat wils heeft.
Aus denkt dat de film het meest herkenbaar zal zijn voor dertigers. Al zullen de oudere generaties zich volgens hem waarschijnlijk ook wel herkennen in thema’s liefde, ruzie en goedmaken. Dat is namelijk van alle tijden. Je kijkt naar het gestuntel van mensen die het leven proberen door te komen.
Chantal van Remmen
VOLG ONS
Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.
GESCHREVEN DOOR
