Recensie | Capo di Famiglia II (Martijn Pijnenburg)

Het gebeurt niet vaak dat een korte Nederlandse film een vervolg krijgt. Al was dat bij de in 2017 verschenen misdaadfilm Capo di Famiglia wel het geval. Gezien het eerste deel mij aangenaam wist te verassen ben ik ook de opvolger in de gaten gaan houden. Het resultaat heb ik vorige week donderdag in Kinepolis Almere mogen aanschouwen. Wat ik ervan vond lees je hieronder.

Titel: Capo di Famiglia II
Regisseur:
Annemarie Libbers
Cast: Dirk Gunther Mohr, Duncan Meijering, Giulia Dunes, Anna van Dijk, Joost Buitenweg, Gustavo Ruben Valenzuela, Samantha van Tetering, Maarten Römer
Scenario: Dirk Gunther Mohr
Genre: Misdaad
Speelduur:
59 min
Release:
13 februari

In de eerste Capo di Famiglia film zagen we aan het einde hoe Vincent la Rosa de ”familiezaken” van zijn vader overnam. In het vervolg heeft hij inmiddels alweer een paar jaar zeggenschap over de activiteiten die rondom hem heen gebeuren. Het spreekt voor zich dat dit de nodige verantwoording met zich meebrengt. De vraag is echter of hij het allemaal nog wel aankan…

Al vanaf het eerste shot valt het op dat ook deze Capo di Famiglia op een interessante manier gefilmd is. Het project hanteert een bepaalde visuele stijl waarmee deze zich weet te onderscheiden van de meeste andere onafhankelijke Nederlandse films. Hierdoor was ik als kijker benieuwd naar wat er allemaal zou gaan komen.

Capo di Famiglia

Naast het mooie camerawerk vond ik het vooral leuk om de kleine details te zien. Denk hierbij aan de zenuwachtige indruk die schoonbroer maakt voordat hij bij Vincent naar binnenloopt om toestemming te vragen voor een huwelijk met diens zus.

Bijzonder flashbacks

Een ander opvallend detail waren de flashbacks die in de film voorkwamen. Ondanks dat deze op visueel vlak wat anders oogde dan die in de gemiddelde film was het wel direct duidelijk dat de betreffende scenes zich in het verleden afspeelde. Dit vond ik een knappe prestatie. Wel moet ik toegeven dat ik mezelf in eerste instantie afvroeg wat nou precies de toegevoegde waarde voor het verhaal was. Al zie ik nu in dat deze scenes misschien niet veel toevoegen aan het plot, maar wel aan de beleving.

Waar hij in de originele Capo di Famiglia nog zijn vader en broer als bliksemafleiders had is Vincent nu het hoofdpersonage. Vertolker Dirk Gunther Mohr heeft hierdoor de taak om de film voor een groot deel op zijn schouders dragen. Gelukkig weet hij zich goed staande te houden. Met name in de scenes waarin hij het ergens niet mee is blijkt vaak een dreigende blik genoeg om zijn onvrede te uiten. Een ander leuk aspect was de relatie tussen hem aan Mario (Gustavo Ruben Valenzuela), zijn trouwste medewerker. Ondanks dat de twee niet altijd veel woorden wisselen is het in iedere scene duidelijk dat ze een ijzersterke band samen hebben.

Ook de rest van de cast wist een goede indruk te maken. Met name de actrices die zijn vrouw (Giulia Dunes) en zus (Samantha van Tetering) waren erg overtuigend.

Waar het in de eerste film nog een beetje onduidelijk bleef of de familie la Rosa zich bezighield met maffiazaken is dat in het tweede deel wat duidelijker. Dit maakt het geheel boeiender en zorgt tevens ook voor wat meer spanning. Ik moet alleen wel zeggen dat het origineel qua verhaal net wat sterker vond. Met name omdat het allemaal zo lekker mysterieus bleef.

Capo di Famiglia III?

Gezien de vele tijd en moeite die er in dit vervolg gestoken is kan ik me voorstellen dat de cast en crew voorlopig nog niet aan een derde deel moeten denken. Toch denk ik dat dit zeker potentie heeft. De personages zijn wat mij betreft namelijk interessant genoeg om nog een derde deel over te maken. Al denk ik persoonlijk wel dat het daarmee afgerond moet worden, omdat het anders zijn mysterie een beetje zal verliezen.

Capo di Famiglia II is een waardig vervolg dat op vrijwel ieder vlak goed scoort, maar met name op het gebied van regie en acteerwerk uitblinkt. Al vond ik het verhaal in het eerste deel net wat krachtiger. Desondanks zijn Annemarie Libbers en haar castleden zeker mensen om in de gaten te blijven houden.

★★★★☆

Mocht jij het origineel willen zien dan kan dat via deze link.

Martijn Pijnenburg