Recensie | Equals (Erik Jansen)

Equals is een sciencefictionfilm geregisseerd door Drake Doremus. In de hoofdrollen spelen Nicholas Hoult, Kirsten Stewart, Jackie Weaver en Guy Pierce. Nicholas Holt kennen we o.a. van zijn rollen in de laatste drie X-Men films, Mad Max: Fury Road en Warm Bodies. Kirsten Stewart is het meest bekend van haar hoofdrol in de Twilight films. Guy Pierce speelde in 2013 in Breathe In, tevens een film van regisseur Drake Doremus. De film heeft vorig jaar gedraaid op een aantal film festivals waaronder het Toronto International Film Festival en de 72e Venice International Film Festival.

Titel: Equals
Regisseur: Drake Doremus
Scenario: Drake Doremus, Nathan Parker
Cast: Nicholas Hoult, Kirsten Sterwart, Guy Pierce, Jacki Weaver, Toby Huss, David Selby, Kate Lyn Shell, Rebecca Hazlewood, Bel Powley, Scott Lawrence
Genre: Drama, Romantiek, Sciencefiction
Speelduur: 101 minuten
Release: 11 augustus 2016

In de toekomstige, utopische wereld van de film Equals leven mensen praktisch als werkbijen en is iedereen zoals de film pretendeert gelijk. Er is geen sprake van armoede, criminaliteit, jaloezie, noem maar op. Iedereen leeft apart in grote luxe kamers. De stad waar het verhaal zich afspeelt, ziet er efficiënt en modern gestroomlijnd uit. Het leven lijkt er vredig, waarbij iedereen een eigen taak heeft, doch in groepen samenwerken. Het lijkt eigenlijk te mooi om waar te zijn. Het hebben van emotie wordt namelijk gezien als een ziekte of virus dat S.O.S wordt genoemd, waar wetenschappers weldra een medicijn voor hebben uitgevonden. Het komt dus voor dat mensen emotie voelen. Als dat wordt opgemerkt krijgen ze een status 1, 2, 3 of 4 toegewezen. Dat wil zeggen dat hoe hoger je status is , hoe meer je gevoelig bent voor emotie. Als de situatie dermate ernstig is, worden deze mensen opgepakt en gebracht naar de DEN. De DEN is een soort eindstation waar deze mensen min of meer aangemoedigd worden om een einde aan hun leven te maken.

In deze wereld maken we kennis met Silas (Hoult) die werkzaam is als futuristisch grafisch ontwerper van een bedrijf dat zich bezighoudt met de geschiedenis van de mens. Op een dag valt er iemand van het dak van het bedrijf. Vermoedelijk heeft iemand die waarschijnlijk enige tijd emotie voelt, besloten een einde te maken aan zijn leven. Dan ontdekt ook Silas dat hij emotie ervaart. Een bezoek bij de dokter bevestigd dat hij in het eerste stadium van S.O.S zit. Hij krijgt te horen dat hij concentratieproblemen zal ervaren en gevoeliger zal worden voor licht. Silas krijgt van de dokter remmers mee, zodat het hem zijn werk niet belemmert. Hij begint echter de dingen anders te zien en begint verliefdheid te voelen voor zijn collega Nia (Stewart). Echter zijn gevoel wordt opgemerkt door zijn collega’s die bang worden om het gevreesde emotievirus ook te krijgen.

Equals is werkelijk een prachtige arthouse film voor het oog, echter ontzettend rustig. Het heeft qua concept iets weg van de film Equilibrium uit 2003 met Christian Bale, echter zonder de The Matrix-achtige actie. De setting ziet er futuristisch modern uit en weergeeft de wereld die ideaal past bij de film. Het verhaal wordt alleen heel langzaam verteld en er wordt veel in het dialoog zacht en rustig gepraat of gefluisterd. De muziek is tevens zeer rustig, eigenlijk ambient-achtig en bouwt alleen op in volume. Wees dus gewaarschuwd, want wellicht zullen een hoop onvoorbereide mensen deze film saai vinden qua verhaal.

De film laat goed zien hoe de samenleving van deze toekomstige wereld in elkaar steekt. Eigenlijk kan je niet echt spreken van een gemeenschap, aangezien iedereen alleen tegen elkaar praat wanneer dat met werk of dagelijks functioneren te maken heeft. Het idee dat iemand, wanneer hij of zij emotie begint te voelen, zich alleen voelt is dus te begrijpen. Nicholas Holt speelt zijn rol als Silas uitstekend wanneer je met hem zijn gevoel voor emotie en ook liefde ontdekt. Kirsten Stewart speelt daar ook een rol in, maar om niet al te veel over het verhaal te vertellen zullen we niet veel dieper in haar karakter gaan. Tijdens het verhaal ontmoet Silas een mede-lotgenoot genaamd Jonas, gespeeld door Guy Pierce. Hij weet als geen ander wat Silas meemaakt en in deze emotieloze wereld wordt hij zijn vriend die hem probeert te steunen. Al met al leent het verhaal zich niet om de acteurs in zeer uitdagende rollen neer te zetten, maar voor wat er van hen gevraagd wordt doet iedereen het overtuigend genoeg.

Het lijkt een film te zijn die veel vragen opwekt, maar gaat helaas niet overal diep op in. We weten bijvoorbeeld niet hoe de wereld zich ooit tot dit bestaan heeft ontwikkeld en eigenlijk ben je daar toch wel benieuwd naar. Het meest intrigerende aan de film is voornamelijk het rustige camerawerk en de prachtige setting. Het neigt echter af en toe een ander bekend romantisch verhaal te worden, wat wellicht erg voorspelbaar over kan komen. Niet iedereen zou de film daardoor waarderen voor het ontzettende rustige verhaal. Wie zich wel even van al het zomer blockbuster geweld wilt onttrekken, zal in Equals toch een aardige film zien. Het is dan wel niet een Oscar film, maar voor dat soort arthouse films is het nog niet de tijd van het jaar voor. Het is wel zoeken naar een vertoning van deze film, aangezien het aantal zalen waar Equals binnenkort te zien zal zijn beperkt is.

Erik Jansen