Recensie | Greenland (Jip Strijbos)

Een rampenfilm met Gerard Butler, dat lijkt een recept met maar één ingrediënt: sensatie. In het geval van Greenland blijkt niets echter minder waar. De film weet een gegronde, rauwe visie neer te zetten van het ogenschijnlijke einde van de mensheid. De film vervalt wellicht op veel vlakken in bekend terrein, maar weet effectief te blijven en vooral spannend te blijven…en uiteindelijk gaat het daarom, toch? Lees hier de recensie van Greenland door Jip Strijbos.

Titel: Greenland
Regisseur: Ric Roman Waugh
Cast: Gerard Butler, Morena Baccarin, Scott Glenn, Andrew Bachelor
Scenario: Chris Sparling
Genre: Drama, Rampenfilm
Speelduur: 119 minuten
Releasedatum: 13 november 2020

Recensie Greenland

Greenland gaat over John Garrity (Gerard Butler), ingenieur van grote gebouwen. We zien dat zijn huwelijk niet lekker loopt en hij gestrest is op het werk; John heeft niet de beste dag. Wat hij echter nog niet weet, is dat het nog veel erger zal worden. Op het nieuws komen berichten voorbij over een komeet die langs de aarde af zal vliegen. De toon van deze berichten verandert echter met het moment, ze worden steeds wat ernstiger en de spanning loopt op. Wanneer John een Presidential Alert binnen krijgt begint het bij hem te dagen dat de rapen gaar zijn. En wat gebeurt er doorgaans als Gerard Butler door krijgt dat de rapen gaar zijn? Explosies, achtervolgingen, set piece na set piece; laagdrempelige entertainment in haar puurste vorm. Dit gebeurt hier echter niet, en wat volgt is een film vol geloofwaardige menselijke interacties waarin niet de sensatie, maar het rauwe realisme van een verdoemde samenleving centraal staat. Sommige momenten zijn zelfs angstig herkenbaar in de wereld vandaag de dag. Zowel het goede en het slechte in de mens is in Greenland in vol ornaat te beschouwen.



Gerard: de alledaagse man

Wat aan dit verassend gegronde realisme meewerkt zijn de prestaties van de cast. Gerard speelt hier geen bad-ass, maar een normale alledaagse man en doet dit overtuigend. John moet om zijn gezin veilig te houden dingen doen die hij nooit voor mogelijk zag en je ziet hem worstelen met zijn acties. Voor bombastisch spierballen-geweld is hier geen plaats. John’s vrouw, Allison (Morena Baccarin), weet in de rol van gepijnigde moeder ook te overtuigen en de chemie tussen Morena en Gerard is niet te ontkennen. Dan is er ook nog Nathan, de zoon van het gezin. Goede kinderacteurs zijn moeilijk te vinden, maar Roger Dale doet niet af aan de rest van de cast en weet overtuigend een kwetsbaar kind neer te zetten, dat toch de ernst van de situatie inziet. Een gelaagde en volwassen prestatie voor zijn leeftijd.

Hier staat jammer genoeg wel wat tegenover. Hoewel de film in haar kern realistisch overkomt zijn er toch momenten die wat overdreven aanvoelen. Zonder iets te verklappen gebeuren er in de film al snel bepaalde dingen die onnatuurlijk gehaast aanvoelen. Natuurlijk komen de wat meer extreme kanten van de mens naar boven midden in een crisis, toch staan deze momenten teveel onder een vergrootglas. Hoewel deze momenten je niet uit de film zullen halen, zijn ze toch het benoemen waard. Deze momenten zijn echter schaars en andere scènes zorgen voor een ware gut-punch. De scènes met Scott Glenn als Dale, de vader van Allison, verdikken de emotionele kern van de film en zijn een welkome afwisseling van de constante spanning. Nu klinkt het bijna alsof het kop aan kop gaat met films als The Road (2009), maar die mate van grimmigheid haalt het zeker niet. Daarnaast hoef je je ook geen zorgen te maken dat er helemaal geen sensatie in Greenland te vinden is. Er komen namelijk meerdere set pieces voorbij die alsnog voor dat spectaculaire randje zorgen. Het is en blijft immers een rampenfilm met Gerard Butler in de hoofdrol.

Recensie Greenland

Pasta Pesto

Nu klinkt het alsof het enthousiasme niet op kan, maar laat me dat geluid dempen. Greenland is in alle opzichten een prima film. Het verhaal loopt goed, het kijkt lekker weg, de acteerprestaties zijn dik in orde, maar toch weet de film op geen enkel vlak ècht boven het gros uit te springen. Ook is het vandaag de dag misschien een beetje achterhaald dat Gerard de held, de ingenieur, de vader en de redder speelt, terwijl Morena het moet doen met de rol van ‘de moeder’. Ook al doet ze het beste met wat het script haar toereikt, hier had wat meer diepgang niet misstaan. Greenland zweeft ergens tussen The Impossible (2012) (een echte aanrader in het genre) en Geostorm (2017) in. Het is meer dan dom vermaak en de film wordt gedreven door haar emotionele kern, maar verwacht geen diepgang zoals in het eerdergenoemde The Road (2009) of The Impossible (2012). Greenland is als ‘pasta pesto’, het is als een 6,5 halen voor je tentamen, het is prima. Niets meer niets minder.

★★★1/2

Jip Strijbos

Ben je naar het lezen van de Greenland recensie nieuwsgierig geworden naar de film? Deze is vanaf 13 november exclusief te zien op Amazon Prime Video.