Recensie Last Night In Soho blu-ray | Een must-see, ga deze film kijken

In september 2021 verscheen horrorfilm Last Night In Soho, gemaakt door de excentrieke regisseur Edgar Wright (Hot Fuzz, Shaun of the Dead). Onze recensente Chantal van Remmen bekeek de blu-ray uitgave van de film Last Night In Soho en vertelt jou of deze de moeite waard is.

Titel: Last Night in Soho
Regisseur: Edgar Wright
Cast: Thomasin McKenzie, Anya Taylor Joy, Matt Smith
Scenario: Edgar Wright, Krysty Wilson-Cairns
Genre: Drama, horror
Speelduur: 116 minuten
Release: Vanaf nu beschikbaar op blu-ray

Recensie Last Night in Soho Blu-ray

Last Night in Soho is kort door de bocht gezegd een neon aangedreven nachtmerrie. Al is dat helemaal niet hoe we beginnen. We beginnen gewoon rustig in het huis van Ellie waar ze met haar oma woont op het Engelse platteland. De locatie en een beetje het typische ouderwetse van een oma’s huis verward mij in het begin wel een beetje van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Maar wanneer Ellie te horen krijgt dat ze is toegelaten op de London Fashion Academy en naar Londen verhuisd zit ze ineens met een Beats koptelefoon op in de trein. Dat bracht het verhaal ineens naar een veel modernere tijdsgeest. Niet helemaal het nu maar misschien een kleine tien jaar geleden. Desalniettemin is Ellie een meid van 18 jaar die helemaal gek is van de jaren zestig. Ze vind alles van die tijd geweldig, de kleding, de muziek, eigenlijk de algehele stijl van die tijd.

Je merkt al snel dat Ellie een beetje socially awkward is rondom leeftijdsgenoten en veel beter gedijt bij oudere mensen. Wellicht omdat ze zoveel tijd met haar oma heeft doorgebracht. Haar moeder heeft toen zij zeven jaar was zelfmoord gepleegd vanwege mentale problemen en sindsdien is het Ellie en oma. Dat Ellie ook last heeft van wat mentale instabiliteit zien we eigenlijk al snel wanneer ze haar overleden moeder in de spiegel ziet. En wanneer oma daar naar vraagt leren we dus ook dat de mentale problemen bij Ellie ook wat ernstiger geweest zijn. Beide onderdelen, de mentale problemen en de spiegel, spelen een cruciale rol in deze film. Nadat Ellie is verhuisd van haar studentenkamer naar een kamer bij een oudere vrouw zakt ze ’s nachts in haar dromen terug naar de jaren zestig. Het camerawerk waarmee we als kijker van onder de dekens getransporteerd lijken te worden naar de jaren zestig is heel erg gaaf gedaan. Een goede weergave van de creativiteit van regisseur Edgar Wright, in samenwerking met cameraman Chung-Hoon Chung.

In haar dromen wordt ze bijna één met Sandie en in de vele spiegels en weerspiegelingen in ramen zien we dat Ellie haar is of overal bij staat. Een spannende en verwarrende situatie in het begin, maar ook een waaraan Ellie verslaafd raakt. Ze doet niks liever dan thuiskomen en slapen om terug te gaan naar het leven van Sandie. Sandie is eigenlijk alles wat Ellie niet is. Ze is uitgesproken, ballsy en recht voor haar raap. Wat merkwaardig is dat de dingen die Sandie doet ook effect hebben op Ellie. Zo heeft Ellie opeens een zuigzoen de volgende dag die ze tijdens haar “nacht” heeft gekregen toen ze in het lichaam van Sandie zat. Ellie raakt bezeten door het leven en transformeert haarzelf door een nieuw kapsel te nemen en in retro kleren te lopen uit de jaren zestig. Hoe ze Londen hebben teruggebracht naar de jaren zestig is echt ontzettend mooi gedaan. Ook de gaffer heeft zich op deze sets goed kunnen uitleven zo te zien. Hoe alles is uitgelicht waardoor de sets ontzettend goed tot zijn recht komen is echt fenomenaal. En het gebruik van het vele neon, wat echt zo ontzettend goed bij die tijd past en het gevoel van deze film alleen maar versterkt, bewijst alleen nog maar meer dat deze door neon aangedreven nachtmerrie werkt.

We merken dat de dromen en de realiteit in elkaar over gaan lopen. Sandie hoeft niet meer te slapen om de andere wereld te kunnen zien en voelen. Ook ontdekken we dat het leven van Sandie niet alleen maar over rozen gaat en dat is beangstigend. Ellie ervaart dezelfde angst en pijn als Sandie en ze kan daar niet mee omgaan. Het verhaal wordt heel erg surrealistisch en het lijkt er op dat ook Sandie zich bewust wordt van de aanwezigheid van Ellie. Een interessant gegeven is dat de kamer die Ellie huurt vroeger de kamer van Sandie is geweest. Dus wellicht is de locatie waar zij verblijft een aanleiding voor de dromen die zij ervaart. Wat uiteindelijk ook lijdt tot de enorme plot twist. Ik kon het niet meer aan. Ik heb zo lang zitten twijfelen of ik hier een spoiler alert bij moest zetten en jullie kon meenemen in dit geniale onderdeel van het verhaal, maar ik doe het niet. En nee, het is niet wat je denkt. Net weer even anders. En kleine puzzelstukjes gedurende film vallen op het einde op hun plaats. Zo ontzettend knap gedaan. Werkelijk waar, alles bij elkaar, de setdressing, het camerawerk, het gebruik van licht. Een knap staaltje vakmanschap en creatieve genialiteit.

Blu-ray extra’s

Maar dan even over wat anders. Ik heb deze film via Blu-ray gezien. Wellicht ook een reden waarom ik het lichtplan en het gebruik van neon als zo ontzetten overweldigend heb ervaren. Want ik heb in een eerdere recensie al eens uitgelegd dat het kijken van een Blu-ray, in verhouding met een gewone dvd of het kijken via een streamingsdienst, met een veel betere beeldkwaliteit komt. En waar ik ook echt heel erg blij van wordt is het uitgebreide bonusmateriaal. Je wordt echt compleet meegenomen in het denkproces en hoe alles is ontstaan. Ook hoe Edgar Wright vertelt hoe hij Thomasin McKenzie heeft gecast als Ellie en Anya Taylor Joy als Sandie, die beiden hun rol fenomenaal hebben uitgevoerd. Ik vind dat Edgar ons heel erg ver meeneemt in zijn regie rol, heel open en op een ontzettend interessante manier verteld. Veel van wat je in Last Night In Soho ziet is echt gedaan en op locatie gefilmd. Wat je misschien niet in eerste instantie zou denken bij het zien van deze film. Maar de uitleg met de spiegels, de dubbele studio’s in spiegelbeeld, green screen en dubbels. Wat voor uitdagingen er voor de camera ontstonden en hoe ze dit zowel choreografisch voor cast als camera hebben opgelost. Dit is echt op zijn minst indrukwekkend te noemen.

Wat ook mijn aandacht heel erg trok in het bonusmateriaal van de Last Night In Soho Blu-ray is hoe ze de schaduwmannen hebben gefilmd. Het gaat hier om mannen uit de tijd van Sandie, die zich hebben verplaatst naar de tijd van Ellie. Ze zijn donker en niet scherp zichtbaar, maar kunnen Ellie wel aanraken. Eng! Net zoals schaduwen kan je een beetje door ze heen kijken en omdat Sandie ze wil vergeten zijn hun gezichten ook niet zichtbaar. De ogen en mond, de herkenbare onderdelen van iemands gezicht, zijn een soort van dicht gemaakt. Dit is echt een perfect voorbeeld van goede collaboratie tussen departementen. De visual effects (VFX) afdeling heeft zo goed samengewerkt met make-up en choreografie waardoor de schaduwmensen echt op de set aanwezig waren. Hierdoor kon Thomasin (Ellie), op echte acteurs reageren, in plaats van op een groen propje. Dit maakt de beleving een stuk echter en daardoor het acteren ook heel erg goed.

Ik kan niet anders dan super enthousiast zijn over deze film en de inzichten die het materiaal op de blu-ray disc biedt. Het beeld ziet er prachtig uit, de bewegingen, de sets, het licht, de jaren zestig en de vertolking van Ellie en Sandie. Ik raak er bijna niet over uitgepraat. Een must-see als je het mij vraagt. Ga deze film kijken. En laat ook vooral nog even weten wat je van die plot twist vindt.

★★★★☆

Chantal van Remmen

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.