Recensie | Movie 43 (Glenn Abbink)

Movie 43 is het geesteskind van Peter Farrelly en Charles Wessler, het team achter films als There’s Something About Mary, Dumb & Dumber, Me, Myself & Irene, Shallow Hal, Stuck On You en Hall Pass. “The Biggest cast ever assembled, for the most outrageous comedy ever made”, zo luidt de tagline op de poster. Farrelly maakt hierbij waar wat hij beloofd, en overziet als het ware een collage van korte sketches, door dertien verschillende regisseurs en met een grote massa aan A-list acteurs en actrices. Voor de film hebben ze een van de meest ambitieuze casts in filmgeschiedenis weten samen te stellen met namen als Hugh Jackman, Kate Winslet, Elizabeth Banks, Halle Berry, Gerard Butler, Naomi Watts, Chloë Grace Moretz, Uma Thurman en Richard Gere. Het uitgangspunt van de film was filmsterren in situaties stoppen waarin je niet gewend bent ze te zien en ze vervolgens extravagante handelingen laten uitvoeren. Zo ver het eerste gedeelte van de tagline, helaas klopt het tweede gedeelte ook en is Movie 43 de meest ‘verfoeilijke’ comedy ooit gemaakt. Na het het zien van deze film geeft de ondertitel, “Once you see it, you can’t unsee it”, een huiveringwekkend gevoel.

Titel: Movie 43
Regisseurs: Brett Ratner, Elizabeth Banks, Griffin Dunne, James Duffy, James Gunn, Jonathan van Tulleken, Patrik Forsberg, Peter Farrelly
Scriptschrijvers: Steve Baker, Will Carlough, Jacob Fleischer, Patrik Forsberg, Matthew Alec Portenoy, e.a.
Hoofdrollen: Anna Faris, Bob Odenkirk, Chloe Grace Moretz, Christopher Mintz-Plasse, Elizabeth Banks, Emma Stone, Gerard Butler, Halle Berry, Hugh Jackman, Johnny Knoxville, Josh Duhamel, Kate Winslet, Kristen Bell
Genre: Komedie
Speelduur: 94 minuten
Release: vanaf 21 februari 2013 in de bioscoop

Vooral vanwege de filmische structurele problemen is Movie 43 amper een film te noemen en heeft het geen zin om hier alle synopsissen voor alle segmenten te geven. De episodische structuur van de film heeft als gevolg dat de film van begin tot einde geen continuiteit heeft. Normaal gesproken in films die een mozaïekvertelling hanteren, komen de verhaallijnen aan het einde tezamen ofwel door een gebeurtenis in het narratief of op een thematische manier. Het is voor een traditionele film al moeilijk genoeg om een narratief te creëren waarbij het publiek meeleeft met de hoofdrolspelers. Begrijpelijk is het dan dat een film die bestaat uit een aantal losse segmenten of sketches, moeilijk te verenigen is. Daarnaast is de film gemaakt over een tijdspanne van vier jaar, om zodoende rekening te kunnen houden met de agenda’s van de hoofdrolspelers, en dat is te zien. Geen van de segmenten heeft afzonderlijke bestaansrecht en de schrijvers proberen het ontbreken van enige vorm van humoristische creativiteit te verbloemen door te choqueren.

De toon van de film wordt gelijk in het eerste segment gezet. Hierin heeft Kate Winslet een blind date met Hugh Jackman. Mensen die laatstgenoemde liever herinneren voor zijn Oscar-genomineerde rol als Jean Valjean kunnen beter wegblijven, want in deze film heeft hij een paar testikels aan zijn nek hangen. De vraag die ik mezelf vooral afvroeg tijdens het bekijken van de film is, hoe het toch mogelijk is dat zoveel A-listers ja hebben gezegd tegen dit project. Movie 43 zit vol met grappen over incest, poep, plas, menstruatie, castratie en kabouters. Deze zijn vaak vulgair, smerig, smakeloos, aanstootgevend en grof, hetgeen de film niet automatisch slecht maakt. Het probleem van Movie 43 is dat het allemaal gewoonweg niet grappig is.

tumblr_mjy97s9Tga1ru484oo1_500

Moet je naar deze film? Als je geïnteresseerd bent in het zien van Oscar winnaars, Tony winnaars, en andere grote namen in een te lange film met slechte humor dan is Movie 43 echt iets voor jou. Zo niet? Dan gebruik ik graag de woorden van George Clooney toen hij gevraagd werd mee te spelen in deze film: “No f*cking way!”

★☆☆☆☆

That’s all for now,

Glenn Abbink